6 Diciembre, 2015 A orixe do mundo...A orixe do mundo endo a Emma Pedrei-ra, eu xa non sei de que...
3
A orixe do mundo VICENTE ARAGUAS ~. clue xeraci6n (acredi- ~ to pouco nelas) dona dunha idade que me d~i un pouco de vertixe, polo lonxana, tefio sensaci6ns encontradas. Pri- meiro a inc6gnita de c6mo 6 que unha poeta nada doada, nin molto menosprevisible, conta con pre- mios pr~cticamente pot libro pu- blicado. E 6 que repasando a con- tracapa de s/t (Edici6ns Xerais, Vigo, 2015), III Premio de Poesia Gonzalo L6pez Abente, vexo que Emma leva gafiado dez galard6ns, entre eles ipor tres veces!, o Joh~in Carballeira, que lle presta molto, polo que vexo, e que se lle d~ fran- En todo caso os premios pouco din, e non fai falla que botemos man da teoria cervantina sobre eles, a que desenrola no di~logo entre Quixotee o fillo do "Caballero del Verde GabOn", para calificalos. Si S/T quero dicir que unha chea de xura- dos premien a unha aurora com- EMMA PEDRE[RA plexarequire certa reflexi6n. Editorial Xerais En segundolugar, s/t, libro que me ocupou estes d/as, fai que me dade po6tica, da que son parcial "segfin y conforme" (que dir/a Unamuno, el mesmo poeta da lifia clara, e dura, ferrefia ~s veces). "Segfin", polo que pode ter de ca- melfstica, o que non semella set o caso. "Conforme’, xustamente pot En todo caso os premios pouco din, e non fai falla que botemos man da teoria cervantina sobre eles, a que desenrola no di~logo entre Quixote e o fillo do "Caballero del Verde GabOn", para calificalos Aqu(, agora, 6 o Eume o r(o inici~tico,o lugar onde todo comeza e todo pecha. 0 sitio alas orixes. Dureza, digo, e acedumes isto, porque logo de ler a Emma Pedreira tefio a sensacidn de estar ante unha poeta moi seria, chea de "mfisica calada", como no oximoro famoso, mesmo dun "pathos" que nos fala de dramas cando non de traxedias, A de vivir,/.como non?, esa que pode ter (ten, de feito) seus aqueles c6micos, que aqui non termino de vet. Que non aca- bo de vet porque s/t 6 un libro duro, cheo de acedumes e incerte- zas, no que se volve aos lugares de partida con materia fluvial que fai lembrar aos instintos par6dicos pi- carescos cando estes reviraban o pescozo do cisne aquel das cabale- r/as. Aqui, agora, 6 o Eume o rio ini- ci~itico, o lugar onde todo comeza e todo pecha. O sitio das orixes. Dureza, digo, e acedumes nunha historia que canta, con Antonio Machado, canto se perde, s6 que agora desde unha escrita non nada meridiana, onde a limpeza est~ nos ollos de quen esculca a desfei- ta. Impecable/implacable, pois, o xeito de ollar de Emma Pedreira, unha aurora que deixa poucas con- cesi6ns a un lector que segue o de- sabafo persoal dunha poeta gran- de, que sabe (co poeta franc6s) que un cabalo ao que se lie chame cabalo perde grande parte da sfla apostura. Por iso esta autora, xa dunha decena de libros, que mofla a sfia pluma nunha escrita irracio- hal "ma non troppo". E pot ai 6 onde subscribo o meu "conforme" con Emma Pedreira, tam6n onde cadro con ela. 6 Diciembre, 2015
Transcript of 6 Diciembre, 2015 A orixe do mundo...A orixe do mundo endo a Emma Pedrei-ra, eu xa non sei de que...
A orixe do mundo
VICENTE ARAGUAS ~. clue xeraci6n (acredi-~ to pouco nelas)
dona dunha idade que me d~i unpouco de vertixe, polo lonxana,tefio sensaci6ns encontradas. Pri-meiro a inc6gnita de c6mo 6 queunha poeta nada doada, nin moltomenos previsible, conta con pre-mios pr~cticamente pot libro pu-blicado. E 6 que repasando a con-tracapa de s/t (Edici6ns Xerais,Vigo, 2015), III Premio de PoesiaGonzalo L6pez Abente, vexo queEmma leva gafiado dez galard6ns,entre eles ipor tres veces!, o Joh~inCarballeira, que lle presta molto,polo que vexo, e que se lle d~ fran-
En todo caso os premios poucodin, e non fai falla que botemos manda teoria cervantina sobre eles, aque desenrola no di~logo entreQuixote e o fillo do "Caballero delVerde GabOn", para calificalos. Si
S/T quero dicir que unha chea de xura-dos premien a unha aurora com-
EMMA PEDRE[RA plexa require certa reflexi6n.Editorial Xerais En segundo lugar, s/t, libro que
me ocupou estes d/as, fai que me
dade po6tica, da que son parcial"segfin y conforme" (que dir/aUnamuno, el mesmo poeta da lifiaclara, e dura, ferrefia ~s veces)."Segfin", polo que pode ter de ca-melfstica, o que non semella set ocaso. "Conforme’, xustamente pot
En todo caso ospremios poucodin, e non fai fallaque botemos manda teoriacervantina sobreeles, a quedesenrola nodi~logo entreQuixote e o fillo do"Caballero delVerde GabOn",para calificalos
Aqu(, agora, 6 oEume o r(oinici~tico, o lugaronde todo comezae todo pecha. 0sitio alas orixes.Dureza, digo, eacedumes
isto, porque logo de ler a EmmaPedreira tefio a sensacidn de estarante unha poeta moi seria, chea de
"mfisica calada", como no oximorofamoso, mesmo dun "pathos" quenos fala de dramas cando non detraxedias, A de vivir,/.como non?,esa que pode ter (ten, de feito) seus aqueles c6micos, que aquinon termino de vet. Que non aca-bo de vet porque s/t 6 un libroduro, cheo de acedumes e incerte-zas, no que se volve aos lugares departida con materia fluvial que failembrar aos instintos par6dicos pi-carescos cando estes reviraban opescozo do cisne aquel das cabale-r/as.
Aqui, agora, 6 o Eume o rio ini-ci~itico, o lugar onde todo comezae todo pecha. O sitio das orixes.Dureza, digo, e acedumes nunhahistoria que canta, con AntonioMachado, canto se perde, s6 queagora desde unha escrita non nadameridiana, onde a limpeza est~nos ollos de quen esculca a desfei-ta. Impecable/implacable, pois, oxeito de ollar de Emma Pedreira,unha aurora que deixa poucas con-cesi6ns a un lector que segue o de-sabafo persoal dunha poeta gran-de, que sabe (co poeta franc6s)que un cabalo ao que se lie chamecabalo perde grande parte da sflaapostura. Por iso esta autora, xadunha decena de libros, que moflaa sfia pluma nunha escrita irracio-hal "ma non troppo". E pot ai 6onde subscribo o meu "conforme"con Emma Pedreira, tam6n ondecadro con ela.
6 Diciembre, 2015
A orixe do mundo
tL !ndo a Emma Pedrei-VICENTE ARAGUAS ~ :lue xeraci6n (acredi-~ to pouco nelas)
dona dunha idade que me d~i unpouco de vertixe, polo lonxana,tefio sensaci6ns encontradas. Pri-me~ro a inc6gnita de c6mo 6 que
nin moltomenos previsible, conta con pre-mios pr~cticamente por libro pu-blicado. E 6 que repasando a con-tracapa de s/t (Edici6ns Xerais,Vigo, 2015), III Premio de PoesfaGonzalo L6pez Abente, vexo queEmma leva gafiado dez galard6ns,entre eles ipor tres veces!, o 3oh~nCarballeira, que lle presta molto,polo que vexo, e que se lie d~ fran-
En todo caso os premios poucodin, e non fai falla que botemos manda teoria cervantina sobre eles, aque desenrola no di~ilogo entreQuixote e o fillo do "Caballero delVerde GabOn", para calificalos. Si
S/T quero dicir que unha chea de xura-dos premien a unha aurora com-
EMMA PEDREiRA plexa require certa reflexi6n.Editorial Xerais En segundo lugar, s/t, libro que
me ocupou estes dtas, fai que me
dade po6tica, daque son partial"segtin y conforme" (que diriaUnamuno, el mesmo poeta da lifiaclara, e dura, ferrefia ~is veces)."Segtin", polo que pode ter de ca-melistica, o que non semella set ocaso. "Gonforme’, xustamente por
En todo caso ospremios poucodin, e non fai fallaque botemos manda teorfacervantina sobreeles, a quedesenrola nodi~logo entreQuixoteeo fillodo"Caballero delVerde GabOn",para calificalos
Aquf, agora, 6 oEume o rfoinici~tico, o lugaronde todo comezaetodo pecha. Ositio das orixes.Dureza, digo, eacedumes
isto, porque logo de ler a EmmaPedreira tefio a sensaci6n de estarante unha poeta moi seria, chea de
"mfisica calada", como no oximorofamoso, mesmo dun "pathos" quenos fala de dramas cando non delxaxedias, A de vivir,/.como non?,esa que pode ter (ten, de feito) seus aqueles c6micos, que aquinon termino de ver. Que non aca-bo de ver porque s/t 6 un libroduro, cheo de acedumes e incerte-zas, no que se volve aos lugares departida con materia fluvial que failembrar aos instintos par6dicos pi-carescos cando estes reviraban opescozo do cisne aquel das cabale-rias.
Aqui, agora, 6 o Eume o r/o ini-ci~itico, o lugar onde todo comezae todo pecha. O sitio das orixes.Dureza, digo, e acedumes nunhahistoria que canta, con AntonioMachado, canto se perde, s6 queagora desde unha escfita non nadameridiana, onde a limpeza estainos ollos de quen esculca a desfei-ta. Impecable/implacable, pois, oxeito de ollar de Emma Pedreira,unha aurora que deixa poucas con-cesi6ns a un lector que segue o de-sabafo persoal dunha poeta gran-de, que sabe (co poeta franc6s)que un cabalo ao que se lle chamecabalo perde grande parte da sfiaapostura. Por iso esta aurora, xadunha decena de libros, que mollaa sfia pluma nunha escrita irracio-nal "ma non troppo’. E pot ai 6onde subscribo o meu "conforme"con Emma Pedreira, tam6n ondecadro con ela.
UNHA VIAX£ AOPASADO
O ACHADO DO CASTROMANUEL N0~EZ SINGALAEditorial Galaxia /10 euros
O autor I~vanos ~ Roma anti-ga, mais faino xogando coalingua obrigando a que ospersonaxes falen coma n6s,con termos de hoxe en d~a, oque nos leva a situaci6ns moic6micas desde un "Latin" unchisco especial. Como boahistoria romana, hai un em-perador, que ~ de todo agesespelido, soldados, fil6sofosbarbudos e sabios, e... unha historia de amor. Humor, situaci6ns inaudi-tas e, sobre todo, unha lectura engaiolante. Manuel N6~ez Singala na-ceu en Lugo en 1963, pero en Vilalba 6 onde transcorre a s~a infancia eadolescencia. A Terra Cha 6 a sOa primeira patti& Estuda, traballa evive m~is tarde en Compostela, que ~ como el mesmo di a s~a segundapatria. Sempre foi un gran afeccionado ~ lectura, pero a s6a inclinaci6npola escrita, di que quizais Ila deba aos certames literarios do institutode bacharelato vilalb6s.
UNHA VISII~NACTUAL DASOCIEDADE
A GALICIA URBANAAUTORES VARIOSXerais/38euros
O crecemento das cidades edos seus espazos urbanos peri-f6ricos constitt~e a principalnovidade na organizaci6n te-rritorial de Galicia desde me-diados do sbculo XX. A intensi-dade deste proceso deconcentraci6n do efectivo hu-mano, da actividade econ6mi-ca e da artificializaci6n do soloxustifica que, na actualidade, Galicia se deliria como unha realidade ur-bana. Un proceso de urbanizaci6n que non se realizou con toda a ordenin bo sentido que caberfa agardar, e que nos seus aspectos centrals foiobxecto de estudo por parte de arquitectos, xe6grafos, soci61ogos, an-trop61ogos, historiadores, especialistas en dereito ou no medio ambien-te que, xunto a colegas doutras procedencias, investigaron as diversasfaces da Galicia urbana. Precisamente, este achegamento multidiscipli-nar 4 o que se pretende reflectir no libro A Galicia urbana, que conta condestacados especialistas na s~a redacci6n.
6 Diciembre, 2015
A orixe do mundoendo a Emma Pedrei-ra, eu xa non sei deque xeracidn (acredi-to pouco nelas) si
clue me d~i unpolo lonxana,
Pri-cdmo d que
nin moltoprevisible, conta con pre-
pr8cticamente pot libro pu-licado. E d que repasando a con-
~a de s/t (Edici6ns Xerais,Premio de Poesia
ionzalo L6pez Abente, vexo quegafiado dez galard6ns,
o Joh~tn:lue lle presta moito,
ue vexo, e que se lle d~ fran-
SITEMMA PEDRE[RAEditorial Xerais
En todo caso os premios poucoe non fai falla que botemos man
a teoria cervantina sobre eles, aue desenrola no difilogo entre
o fillo do "Caballero delpara calificalos. Si
quero dicir que unha chea de xura-dos premien a unha autora com-plexa require certa reflexi6n.
En segundo lugar, s/t, libro queme ocupou estes d/as, fai que mereplantexe cousas sobre a escuri-dade po~tica, da que son parcial"segtin y conforme" (que diriaUnamuno, el mesmo poeta da lifiaclara, e dura, ferrefia fis veces)."SegO, n", polo que pode ter de ca-mel/stica, o que non semella set ocaso. "Conforme", xustamente por
En todo caso ospremios poucodin, e non fai fallaque botemos manda teoriacervantina sobreeles, a quedesenrola nodiNogo entreQuixoteeo fillodo"Caballero delVerde GabOn",para calificalos
Dureza, digo, eacedumes nunhahistoria que canta,con AntonioMachado, canto seperde, s6queagora desdeaescrita
isto, porque logo de ler a EmmaPedreira tefio a sensacidn de estarante unha poeta moi seria, chea de
"mdsica calada", como no oximorofamoso, mesmo dun "pathos" quenos fala de dramas cando non detraxedias, A de vivir,/.como non?,esa que pode ter (ten, de feito) seus aqueles c6micos, que aquinon termino de vet. Que non aca-bo de vet porque s/t ~ un libroduro, cheo de acedumes e incerte-zas, no que se volve aos lugares departida con materia fluvial que failembrar aos instintos parddicos pi-carescos cando estes reviraban opescozo do cisne aquel das cabale-r/as.
Aqui, agora, ~ o Eume o r/o ini-cifitico, o lugar onde todo comezae todo pecha. O sitio das orixes.Dureza, digo, e acedumes nunhahistoria que canta, con AntonioMachado, canto se perde, s6 queagora desde unha escrita non nadameridiana, onde a limpeza est~inos ollos de quen esculca a desfei-ta. Impecable/implacable, pois, oxeito de ollar de Emma Pedreira,unha aurora que deixa poucas con-cesi6ns a un lector que segue o de-sabafo persoal dunha poeta gran-de, que sabe (co poeta franc6s)que un cabalo ao que se lle chamecabalo perde grande parte daapostura. Por iso esta autora, xadunha decena de libros, que mollaa stia pluma nunha escrita irracio-nal "ma non troppo". E por ai donde subscribo o meu "conforme"con Emma Pedreira, tam6n ondecadro con ela.
6 Diciembre, 2015
