Xosé María Díaz Castro

Biografía

Parga, 1914 (familia labrega).

Estuda no seminario de Mondoñedo.

En 1948 trasládase a Madrid,

◦ Alí reside gran parte da súa vida.

◦ Traballa de tradutor para editoriais e

organismos oficiais.

Morre en Lugo en 1990.

Onde estudou, Mondoñedo

No foco cultural da época, onde concidiu con Aquilino Iglesias.

Obra

Nimbos (1961): único publicado en vida

O resto:◦ Inédita ou espallada por revistas e xornais

“Penélope”. NimbosUn paso adiante i outro atrás, Galiza, i a tea dos teus sonos non se move. A espranza nos teus ollos se esperguiza. Aran os bois e chove.

  Un bruar de navíos moi lonxanos che estrolla o sono mol como unha uva; pro tí envólveste en sabas de mil anos i en sonos volves a escoitar a chuva.

  Traguerán os camiños algún día a xente que levaron: Deus é o mesmo. Suco vai, suco vén, Xesús-María!,  e toda cousa ha de pagar seu desmo.

  Desorballando os prados coma sono o tempo vai de Parga a Pastoriza. Vaise enterrando, suco a suco, o Outono.Un paso adiante i outro atrás, Galiza!

Con Manuel Mª e Anxo Fernán

Políglota, falaba latín, hebreo, grego, inglés, francés, alemán, sueco e danés.

Non, pero escribía tanto como os bloggers. Traduciu publicacións do sueco e do danés de premios nobel, mesmo os primeiros capítulos do axente 007 do inglés Ian Fleming, e documentos segredos de estado cando traballaba en Madrid no CSIC.

Na súa casa.

Guitiriz, Lugo

A súa muller Teresa Zubizarreta

Durante a guerra axuda aos médicos do hospital en Pontevedra. Alí recibe as cartas de Teresa, “madriña da guerra” . Anos despois a coñecería en persoa e casaría con ela.

Documental da súa vida na web