A poesía romántica

Inglaterra

Precedentes William Blake (1757-1827)

Grupo dos lagos (lakistas)

Wordsworth (1770-1850)

Coleridge (1772-1834)

Os “grandes” románticos

Lord Byron (1788-1824)

Percy Bysshe Shelley (1792-1822)

John Keats (1795-1821)

Lord Byron

É a encarnación do personaxe romántico, debido sobre todo á súa vida rebelde que escandalizou á sociedade do seu tempo.

As obras máis coñecidas de Byron son composicións longas nas que prima a defensa liberdade e o desprezo dos valores sociais.

Percy Bysshe Shelley

A radicalidade das súas posturas progresistas fíxoo vivir en permanente conflito co mundo e coa súa propia familia.

Na súa poesía predominan os temas da beleza e da liberdade, así como a nostalxia dunha natureza idílica.

Entre as súas obras destaca o drama lírico “Prometeo liberado”, onde o titán convértese en símbolo da capacidade dos homes para rebelarse contra os deuses. Esta obra debe ser posta en relación coa novela da súa esposa Mary Shelley: Frankenstein ou o moderno Prometeo.

John Keats

Frente ao paso do tempo e a realidade da morte, Keats contrapón o poder inmortalizador da beleza. A súa obra está chea de reflexións sobre o propio proceso da creación artística.

A “Oda a unha urna grega”, é un dos poemas máis famosos de Keats.

Cando a vellez chegue para consumir a nosa xerazón,continuarás a ser, cercada por outras angustias,

a compañeira do home a quen dirás:“A beleza é verdade, a verdade é beleza.” Apena isto

É o que sabes e precisas saber na terra.

A poesía romántica noutros países

Alemania

Goethe

Holderlin

Francia Victor Hugo

Portugal Almeida Garret

José de Espronceda Gustavo Adolfo Bécquer

O amor, a morte, a liberdade, o misterio… están presentes na obra dos poetas románticos españois, pese a que non foi un movemento con gran presenza no noso país.