Queridísima princesa:
Estas son as túas
raíces…
Carliña: a filla da miña filla.
A primeira vez que te tiven nos brazos pensei que eras a máis bonita do
mundo.
Pasou a túa nenez demasiado rápido: quixera alargar un pouquiño máis os
teus coidados. Foron moitas as visitas que me fixeches, moitas as preguntas
e moitas as respostas, moitas postas de sol na Nemeliña, moitos paseos
collendo flores ás beiras dos camiños, moitas veces a túa mán na miña mán…
E non foron demasiadas.
Aínda onte celebramos o teu primeiro cumpleanos, e xa te vexo partir
preparada para a vida…
Non sei poñer en palabras o que sinto ao recordar como tratabas de
protexerme e darme calor, co teu irmán, cando marchaban lexos os meus
fillos, ou cando o voso avó nos dixo adeus.
Coñezo moi ben a bondade do teu corazón. Como abuela, estou prendada.
Podo presumir de que eres un modelo. Qué orgullosísima me poño cada vez
que alguén me fala de ti!
Deseoche moitísima sorte, non só nos estudios, senón que quero que todo o
teu futuro estea cheo de luz.
Quérote moitísimo.
Abuela Consuelo
Vinte sempre, desde o
fondo do meu corazón
como unha muñeca
inalcanzable, e por
suposto, sen ningún
defecto.
Cando eras pequeniña
tiña unhas amigas coas
que me paraba a falar.
Pero ti, celosa, dábasme
bicos para que estivera só
por ti ( e Doña Dolores
pensaba que me querías
moito).
Moitas veces te tiven no
meu colo mentres che
cantan “Muñequita
linda”, porque eu era así
como te vía.
E por máis que cumpras 18 anos, así seguirás sempre no meu
corazón.
Abuela Carmela
Unha vez que fomos a Coruña de excursión; ti, eu, a abuela
e o Nel. Andabas enredando coma sempre, brincando de
pena en pena. Moi cerca do mar. Creo que recordar que
fora na Torre de Hércules. Canto máis chamábamos por ti,
máis te escapabas. Tamén me acordo que estabamos cun
matrimonio de Sarria e os seus netos, moi ben se portaban. E
aínda que pareza mentira, o teu irmán tamén se portou
xenial. Ai! Carliña, canta vergonza nos fixeches pasar. Ese
día si que nos fixeches rabiar.
Parécesme unha rapaza formal, estudosa e buena. Estou
orgulloso de ti e da persoa na que estás convertindo.
Vouche pedir dúas cousas.
A primeira, que sigas respetando aos maiores. Que collas
os consellos que che dan teus pais, que sempre che serán
bos. E a segunda, vouche dicir que estudies unha carreira
para que podas ter unha estabilidade laboral.
E de noivos despois tes moito onde elixir.
Deseoche moitas felicidades pola maioría de idade. Xa son
avó dunha adulta!
Conta comigo sempre.
Abuelo Daniel.
A mí sobrina Carla
Aprovecho esta fecha tan especial para expresarte de todo corazón el gran
cariño y admiración que siento por ti.
En una mañana de primavera, hace ya 18 años, en un viaje de regreso de España,
Mercedes y Luís junto con la pequeña Vanesa, llegaron a la casa de “campagne”
donde allí con ansiedad yo esperaba. Mercedes me ofrece un bebé que en los
brazos tenia, encontrado abandonado en una área de descanso de la autopista,
proponiéndome adoptarlo; sorprendido y perplejo por la acción de Mercedes, una
respuesta no supe darle. ¡Menos mal que salió tu madre de su escondite
diciéndome que me conformase con el papel de tío! Este es mi primer recuerdo
que tengo de tí; nuevas madres con primerizas niñas. Cuando por necesidad había
que cambiarle el pañal a una niña, sistemáticamente os cambiaban el pañal a las
dos, ¡imagínate!
Poco a poco fuiste creciendo bajo las alas de tus padres, y valores de la vida te
han sabido dar. Así fuiste forjando una personalidad propia de ti misma, con la
cual vas dejando huellas que te identifican y definen.
Dentro de tantas cualidades que tienes, yo destacaría tu sinceridad y tu
humildad, la fuerza de ayuda que tienes para que los problemas de los demás sean
menores, incluso a veces cargándolos en tu espalda para intentar cambiar el
mundo.
No te preocupes por el mañana, porque el mañana traerá sus propias
preocupaciones. A cada día le bastan sus quebraderos de cabeza.
Mis mejores deseos para tu cumpleaños número 18 y disfruta de esté día, que
sin duda quedará en tu mente como un recuerdo maravilloso que marca la
transición de la adolescencia a la edad adulta, pero recuerda que un Hombre para
ser Grande, debe tener la sencillez del corazón de un niño. ¡Espero que logres
todo lo que esperas de tu vida!
Para tu cumpleaños......
Deseo que recibas estos regalos especiales.
Felicidad, en lo profundo de tu ser.
Serenidad, con cada amanecer.
Éxito, en cada respecto.
Sinceridad, de amigos que te quieran.
Amor, que sea eterno.
Recuerdos entrañables, de momentos del ayer.
Un presente esplendoroso repleto de bendiciones.
Un sendero, que conduzca a un hermoso mañana.
Anhelos, que se conviertan en realidad.
Y reconocimientos, de todas las cosas maravillosas que hay en tí.
¡Que tengas un cumpleaños muy feliz!
Hipólito López Díaz
CARLITA !
4 de abril de 2012, un día cualquiera del calendario, pero muy especial para
ti !
¡Por supuesto! de un día para el otro pasas de ser jurídicamente considerada
de niña a mujer, totalmente responsable y libre de gestionarte y decidir sola tus
orientaciones.
Ya 18 añitos que tus ojos se abrieron a este mundo, siendo la primera
cosecha del árbol de amor plantado por tus padres, y aun que los papeles te
consideren como « Adulta » seguirás siendo para ellos la niña para quien estarán
siempre presentes para ayudarte, acompañarte y aconsejarte en cada momento
importante de tu vida.
Tu llegada también hizo parte del crecimiento de la familia « VILAR DE
CUCOS », de la cual afortunadamente pertenecemos con mucho orgulloso, por la
constancia de su amor, que sigue siempre resistiendo a pesar de las distancias.
Parándome a pensar, aunque estamos lejos, tengo en mi mente muchos
recuerdos compartidos contigo.
Uno de los primeros fue por supuesto cuando te conocí: llevabas solo dos
mesitos, tus ojitos de forma almendrada te hacían parecer a una « chinita », pero tu
gran encanto son tus hoyuelitos cuando sonríes. Fue también en esa época que
empezaste a viajar (muy jovencita no ?), y que viniste con tu mamá a compartir
unos días a Paris, (donde te enseñamos por supuesto la Tour Eiffel )
Son días maravillosos compartidos contigo y tu mamá que guardo
siempre en mi mente, con los recuerdos de los paseos en el parque frente de
casa, y las paraditas para darte a ti de mamar y a tu prima la merienda..
El tiempo pasó volando y cada año te fuimos viendo crecer y pasar de
niña a mujer, compartiendo tiempos durante los veranos en Galicia y en
Paris.
Nuestras charlas me aprendieron a conocer mejor tu maravillosa
personalidad, siempre llena de cariño y dedicada a los demás, con un
montón de detalles importantes para los que quieres, y por encima de todo
tu gran emoción y sensibilidad.
Si eres lo que eres es también gracias a tus padres que te fueron
enseñando y abriendo el camino para evolucionar en la vida, y llegaste
ahora a un momento que como el pajarito, vas empezar poco a poco a salir
del nido para enfrentar sola la realidad, y buscar tu propio camino.
Ese camino, aun es muy largo y te queda mucho por recorrer para ir
viendo, aprendiendo y seguir realizándote.
Y en este día tan especial de tus 18 primaveras quiero brindarte un
deseo.
Quiero desearte que por cualquier camino que te lleve la vida,
siempre lo encuentres lleno de felicidad, paz, amor y triunfo para que sea a
la imagen de la chica que siempre fuiste; y que toda la familia que te
queremos y te rodeamos, abuelos, padres, hermanos, tíos, tías, primos y
primas podamos ser testigos de todos tus pasos.
FELIZ DIA DE CUMPLEAÑOS . Te quiero mucho Carlita
.
Tu tía Mercedes
Querida Carla:
Cuanto daría por estar allí contigo, ver tus ojos brillar al soplar las velas y dar los primeros pasos en
tus 18 años. El tiempo pasó y te has convertido en una persona maravillosa, dispuesta a ayudar a
todo el mundo, como un rayo de sol en los días grises, una sonrisa en las lágrimas de pena, una
espalda en la cual me puedo apoyar, una voz que sabe apaciguar las ansias pero que puedo
escuchar solo mediante el teléfono, una cara que solo veo durante las vacaciones. Eres mi prima,
una hermana y los recuerdos contigo son una verdadera riqueza que deseo conservar en la mente
toda mi vida. Me acuerdo de nuestros juegos, de nuestras tonterías que fueron numerosas e
increíbles. Una vez, Azucena nos había regalado unos zapatos de plástico con tacones rosas.
Nuestras madres nos habían mandado sacarlos antes de ir a jugar afuera. Pero como siempre,
hicimos las cosas a nuestra manera y estuvimos jugando abajo con una pelota, ellos en los pies.
Tuviste la maravillosa idea de acercarte a las vacas con ellos y no te digo lo que pisaste. ¡Qué
contenta estaba tu madre al ver este recién regalo destruido y tú llorando con él en las manos! Con
este recuerdo solo quería recordarte las locuras que eras capaz de hacer siendo pequeña. Es
increíble cómo los años pasan. Parece que nos habíamos escondido para comer moras cerca de la
casa de la abuela hace una semana apenas, que me cantaste la canción “Amor de sal” hace dos días,
que viniste a Paris ayer… Por tu forma de ser, por tu personalidad y por el cariño que ofreces a
todos, te deseo un muy feliz cumpleaños y espero que sigas siendo esta hermosura y dulzura que
eres. Siempre estaré a tu lado, andando delante de ti como prima mayor e indicándote como pueda
el camino que tienes que seguir. Pero sabré también darme la vuelta y mirar hacia ti para ver el
ejemplo que tú eres.
Otra vez, feliz cumpleaños.
Querida Carla:
Hoy es un día muy especial para ti.¡Cumples 18 años!
Ya puedes hacer todo lo que te da la gana sin pedir permiso a tus padres (eso es una broma). Eres una chica muy especial y brillas como el sol.
Tu más grande cualidad es que escuchas a todo el mundo e intentas ayudar a todos los que lo necesitan.
Pero por supuesto, tienes también defectos pero son tan pequeños que casi no se ven.
El más grande recuerdo que guardo de ti es cuando veniste a París y que hicimos muchas cosas tontas como un cierto video (por favor no lo cuentes a nadie) que no muestra nuestra gran inteligencia.
En fin, diría que eres una chica estupenda, una amiga maravillosa y una prima fantástica con quien puedo siempre contar.
Te quiero mucho y te deseo un feliz cumpleaños. Te mando un montón de besos y abrazos y espero que seguirás siendo esa chica tan fabulosa que eres.
Con mucho cariño,
Beatriz
Naciste y no te pude conocer hasta pasados unos meses.
Recuerdo, me llamó tu madre para que os fuera a buscar.
Te vi, me miraste y me sonreíste.
Os llevé en mi coche y vi el pecho de tu madre darte de mamar.
¡Se parece a su padre!
¡Se parece a su madre!
El caso es que me cautivaste con esos grandes ojos,
Tan vivos, tan abiertos y alegres… Y esos hoyuelos a cada lado de tu
boquita.
Fuiste creciendo, nos vimos poco, bailé contigo en los brazos y ahora…
Ahora bailas como una novia.
Caray que chica, si hasta en el bar nos invitas a tomar…
Ya sabes, tienes derecho a salir de casa después de las nueve.
Para una persona hermosa, un día hermoso.
Deseo que este día te pase muy lentamente.
FELICIDADES CARLA.
Tu tío Moisés.
Un bebe precioso, de hermosos ricitos. Una niña despierta
que al sonreír marcaba dos lindos hoyuelos. Una mujer
encantadora, buena, capaz de emocionarse por nada y a la
vez valiente y decidida. Un referente para sus primos y un
orgullo para todos. No cambies nunca. FELICIDADES.
Tu tía Nieves.
Felicidades a mi preciosa prima Carla. Esa chica
buena y guapa que me ha explicado todos los líos en
los que se ha metido, con la que tantos ratos he
compartido y he comido tantas chuches. A la que se
le dan mal las mates pero a pesar de eso se esfuerza y
no se rinde, por lo que es un ejemplo a seguir. Con la
que he dado tantos paseos y nunca me voy a cansar
de ellos. Esa prima dulce, que se emociona por todo y
a la que he visto llorar y reírse, con esa sonrisa
preciosa y con esos dos hoyuelos que alegran a
cualquier persona.
Tu prima María.
Felicidades Carla. Gracias por ser
tan buena conmigo y por estar
tanto tiempo con nosotros. Eres
muy buena prima y me gusta
mucho estar contigo. ¡TE QUIERO
MUCHO! Te echo mucho de menos.
Muchas felicidades.
De parte de tu primo Raúl.
Felicidades prima Carla
La primera vez que te vi, apenas tenías un día. Tengo un bonito recuerdo de ti de pequeñita. Eras muy sonriente y con unos hoyuelos preciosos.
Ahora, con 18 años, me encanta como eres: lo responsable, lo familiar y lo guapa que eres.
Te deseo con mucho afecto una larga vida de éxitos personales y profesionales.
Jose
Cuando te conocí fue un día muy especial para mí por dos
motivos: era tu bautizo, estabas preciosa con tu pamela, y cuando te vi
pensé: “parece una muñequita en grande”.
Pero además ese día conocí también a esta gran familia a la que
hoy en día estoy tan unida.
Lo que me gusta de ti es que sabes valorar las cosas, la paciencia
que tienes y el cariño que repartes: eso hace que se te quiera.
Te deseo muchísima suerte.
Sita
É imposibel condensar en poucas liñas o que Carla significa
para min.
O primeiro recordo que teño de ti é de cando fomos
verte ao hospital. Namoráronme eses "holluelos" que todos
comentábamos.
Se de cualidades falamos, temos moitas nas que fixarnos e
facelas nosas. Unha delas é a empatía. Collo esta porque
recordo cando me cortei co serrucho, como chorabas por min
aínda que lle explicaba que non me doía. Facíasme chorar solo
de verte.
Outra cualidade que tes marcada de maneira esaxerada, é
o familiar que eres cos avós, primos, tíos, etc. Sendo ben
pequechiña viches partir antes de tempo ao avó Alfredo e,
tendo en conta o pouco tempo que compartistes xuntos, aínda
é hoxe cando falas del con moita nostalxia.
Unha das penas que teño mais grande foi cando te fuches
a Suecia. Quería darche como agasallo de despedida para que o
levaras contigo, no teu corazón e o fixeras teu un recordo de
Alejandro. Do seu tacto, da suavidade da súa pel. que puideras
durante un minuto estar con él. Falei cas enfermeiras para
pedirlles permiso pero mo denegaron. recordo como, detrás do
cristal mirabas con alegría e amor o teu novo primo. Só eu sei
que profunda tristeza sentín nese momento por no poder
darcho.
Un biquiño e que teñas moita sorte nesta nova etapa da
túa vida que se abre para ti. Seguro que saberás aproveitala.
Javier
Para mí tu gran cualidad, Carla, es que eres una persona muy servicial, siempre dispuesta a ayudar a los demás. Si notas en nosotros una preocupación, te desvives por ayudar en lo que puedes, además de tener una gran adoración por tu familia, especialmente por tus padres y hermanos. Aparte de recordarte siempre como una niña muy risueña y cariñosa, se me ha quedado grabado en la mente unas palabras tuyas, un día que fuimos a comer juntos a un restaurante por la zona de Chantada o alrededores. Tú tendrías ocho o nueve años. Entramos y te acercaste a un camarero y le preguntaste si podía llamar al dueño del local. Cuando el señor se asomó al mostrador, tú le dijiste que querías darle las gracias por tener una rampa de acceso adecuada para que su hermano pudiera entrar sin dificultades. Tanto a mi como al jefe del local nos dejaste impresionados, no solo por lo que dijiste, sino en la manera y la forma tan madura de actuar.
Felicidades Carla, aunque ya te nos has hecho mayor, para nosotros seguirás siendo nuestra niñita de los simpáticos hoyuelos. Besos
Luisa
Recuerdo que me querías ver antes de irte una temporada a Suecia. Me mirabas a través del cristal de la sala del hospital con una alegría e ilusión enormes, me decías que guapo eres y que pequeñín. “Espero que cuando regreses no me desconozcas”.
Te fuiste un poco triste porque no dejaron que pudieras tenerme en tus brazos pero también con la satisfacción de haberme podido conocer antes de irte de viaje, ya que siempre pensaste que nacería y no estarías aquí. Fueron tuyos mis primeros regalos, no se me olvidará, un body precioso y un muñeco que me trajiste de Paris. Y es que aunque aún no había nacido ya estabas pensando en mí.
Gracias Carla, aunque todavía no sé hablar, en este día tan especial te dedico mi mejor de las sonrisas!!!
Alejandro
Celtariña
¡¡Feliz cumpleaños Carla!!
Han pasado ya 18 años y parece que fue ayer cuando te conocimos, primero en fotos y luego
en persona. Una niña preciosa que tenía encandilada a toda la familia. A mi padre lo tenías
especialmente contento cuando yo te compraba peluches en la librería, y le decías que te los
había regalado él.
Durante esos años, en los veranos en Portomarín, hemos compartido momentos muy
especiales. Si mi madre pudiese recordar, destacaría, sin duda, tu buen corazón, lo bien que
tratabas a tus hermanos y como te preocupabas siempre de Juan David, hasta el punto de
emocionarnos a todos con tus palabras en alguna celebración familiar.
Recuerdo particularmente una anécdota que no sucedió en el pueblo sino en un viaje que
realizasteis a Barcelona y os llevamos a ver el Museo de la Ciencia. La idea de visitar el museo
fue mía y aunque tenía alguna duda porque Nel era muy pequeño, yo sabía que a ti te gustaría
y hay que reconocer que, al final, fue todo un éxito y tu hermano también disfrutó con la
experiencia. Ese día había una exposición de fenómenos de la naturaleza con una zona
dedicada a reproducir un tornado. Recuerdo que te acercaste y dijiste: ¡Mira esto! Yo iba a
explicarte lo que era, pero no me dio tiempo. En pocas palabras nos definiste el fenómeno de
forma mucho más clara y concreta que cualquier libro de meteorología. Había cerca un señor
con su hijo, de unos diez años, que le estaba explicado como se producían estos fenómenos y
al oírte se quedó mirándote atónito y me preguntó cuantos años tenías y si habías visto algún
vez un tornado de verdad. No podía creer que hubieses sido capaz de dar aquella explicación.
Y es que no te conocía como yo. Ya entonces tenías una gran curiosidad y te interesaba mucho
aprender cosas nuevas, lo que demuestra tu gran capacidad de observación y la acertada
educación que te proporcionaron tus padres.
A lo largo de estos años te he visto crecer y convertirte en una joven preciosa con nuevas
aficiones e intereses, pero con tu simpatía y espontaneidad de siempre. Como últimamente no
podemos vernos tanto como me gustaría, les pregunto a tus abuelos por ti y siempre me dicen
que estás espectacular y aunque no pueden disimular el gran cariño que te tienen y lo
orgullosos que están de ti, no exageran, porque no solo es belleza exterior, sino también
interior que es mucho más difícil de conseguir. Creo que eres una persona muy inteligente y
tenaz, que tiene esa rara cualidad de no hacerlo patente a los demás, de forma que haces la
vida muy agradable a las personas que te rodean.
Estoy segura de que vas a tener muchos éxitos en el futuro tanto, a nivel personal como
profesional y conseguirás todas las metas que te propongas, porque, sin duda te lo mereces y
te lo deseo de corazón. Pero, mientras tanto, disfruta este cumpleaños, porque los 18 son una
fecha muy especial, que solo pasa una vez en la vida.
¡¡¡Muchas Felicidades Carla!!!
Marisa (Barcelona)
Querida Carla
En 4 de abril de 1994 nació Carla.
El recuerdo que tengo de ti fue que a los dos meses y medio de tu nacer
fui a Galicia y te he traído en mi coche a ti y tu madre desde Portomarín
a Paris. El camino se hizo muy largo porque parábamos muchas veces
para cuidar de ti y tu prima, y yo os traje con mucha alegría.
Hemos compartido días en la casa de la aldea, y como aun no tenia
columpios, con unas cuerdas y unas sillas os preparé dos para ti y tu
prima, y os columpiaba sin cansarme nunca.
También recuerdo cuando os llevaba o iba a buscaros al campamento, y
también cuando durante las vacaciones venias con tus hermanos pasar
un día a Pinte con las primas, y que yo como buen cocinero os preparaba
chorizos y carne asada a la parrilla, compartiendo momentos de risas
todos juntos.
No puedo tampoco olvidar que cada vez que llegué a tu casa y que no
estaban tus padres para recibirme, siempre me ofreciste de beber y de
comer.
Fuiste siempre una persona muy simpática, sonriente y muy atenta, y
de verdad estoy muy emocionado de que tu madre me solicitara para
escribirte unas palabras por el día de tus 18 anos.
Esta edad marca tu mayoría de edad, y lo que más te puedo desear es
que sigas siempre siendo la persona que eres, y que la vida te deje llegar
a la meta que tú te propones alcanzar.
El que llamabais « el Abuelito Francés »
Luis ARIAS VILA (Orleáns)
Querida Carla:
Cando un novo alumno se incorpora a Galén, todos, alumnos e
profesorado, nos enfrontamos ó reto de coñecelo, de chegar a el, de
acollelo, de ofrecerlle o mellor de nos, intentando apoialo no seu
camiño cara a converterse na mellor persoa que poida chegar a ser.
Non podo dicir que o consigamos sempre, oxalá, pero cando temos a
alguén coma ti sentímonos orgullosos do traballo feito, atribuíndonos un
mérito que tal vez non sexa de todo noso.
Lémbrote nerviosa cando chegache a Galén, un chisco temerosa, en
suma, prudente ante o novo grupo humano, tanto de profes como de
compañeiros que te rodeaba. Cambiar de centro sempre é duro, deixar
atrás ós amigos de sempre, as rutinas coñecidas, é empezar de cero, e
iso, que moitas veces abre novos camiños que co tempo adoramos
recorrer, nun principio dá medo… Hai rapaces que non conseguen
adaptarse, sobre todo cando pasan poucos cursos connosco. Sen
embargo ti superáches o reto con nota, non precisache moito tempo
para facerte un sitio entre nos, para conseguir o respecto e o cariño
tanto dos profes como dos compañeiros.
Tampouco é moi difícil identificar o que deixache trala túa marcha:
Hai persoas feitas dunha pasta especial, que nos poñen un exemplo
práctico da palabra solidariedade, que son capaces de manter o seu
criterio e as súas opinións sen impoñer nin molestar a ninguén,
contaxiando a súa alegría por onde van.
Este momento da túa vida é especial, sen dúbida os 18 son una data
moi significativa, serás maior de idade, poderás votar, conducir, (só se
antes aprobas o carnet), pero no fondo é só una estación máis da túa
viaxe. Desexo de todo corazón que sexa feliz, e que nunca che falte o
optimismo e a serenidade por se hai que enfrontar un revés imprevisto.
Fai esta viaxe da mellor maneira posible e non esquezas que segues no
meu tren.
Un bico
Roberto (Galén)
Cando chegaches a Galén fixécheste un oco non so no grupo,
que me consta que aínda o tes, senón nos nosos corazóns. Recordo as
nosas clases de pandeireta, cando entre canción e canción falabamos,
máis ben falabades, dos amores, problemas e risas da vida
adolescente. Agora te rirás daquela teima por certo rapaz
moreniño…..ja ja!
Abraieime da túa capacidade para a música, pero non só polas
boas cualidades, senón do teu xeito de vivir e sentir a música. Con
iso me quedo e cántoche..
Canta miña compañeira
miña compañeira canta
canta miña compañeira
que tienes “linda garganta”
A sensibilidade, iso é unha das cousas que resalto de ti, Carliña.
As persoas con sensibilidade teñen a capacidade de poder ver mais
alá das imaxes e ouvir mais alá dos sons. A sensibilidade é amiga da
creatividade, da bondade e da fortaleza. Tes todas as chaves para
abrir todas as portas.
Recordo cando te fuches. Pero, por sorte, nunca te fuches da
miña vida e podo decir que tampouco da vida de Galén. Encántame
verte pola rúa e seguir vendo nos teus ollos que es a mesma.
Moitas grazas por contar comigo para estar neste pedaciño de
regalo para toda a vida...
Uxia (Galén)
Érase un día, que como todos os días, Carla despertou,
abriu os ollos e coma todos os días veuse arrodeada de amor.
Tras 18 anos, despertar, abrir os ollos, sorrir e notar ao teu redor amor
só se pode conseguir se tamén ti aportas amor e dozura.
Gracias por eses instantes de complicidade e amor
na mirada, nos xestos e nas palabras.
Feliz 18 idades! Un bico moi grande
dende o meu corazón!
Merce (Lousada)
A Carla,
A los 18 años se alcanza la mayoría de edad. Tú, oficialmente, lo acabas de hacer. Pero yo creo que no es cierto; pienso que hace mucho tiempo que ya eres mayor.
Yo te he conocido en un cuerpo de niña siendo generosa, sensible, humana, tolerante, justa, desinteresada, desprendida, altruista y, cómo no, dulce y tierna. Alguien que no se dejaba deslumbrar por oropeles y bagatelas.
Tu mirada limpia conseguía ver más allá. Tu grandeza siempre estaba para ayudar a quien lo necesitaba, sin que siquiera tuviera que pedirlo. Y jamás esperaste otra cosa a cambio que no fuera ser fiel a ti misma.
Que el tiempo que compartes con los que quieres, con los que te hacen crecer, sea tu patrimonio y tu regalo.
¡FELICIDADES!
Elva
A Carla, cuya mirada está repleta de luz.
Siempre amanecía cuando tú nos mirabas.
Deseo que esos dieciocho años, que acabas de estrenar, estén repletos
de momentos embriagadores.
Deseo que jamás te abandonen tus sueños.
Deseo que siempre, siempre, siempre seas cardinal para aquellos que
elija tu corazón.
Deseo que siempre que cedas tu tiempo sea con gusto y placer.
Deseo que saborees la magia con que la vida ha de obsequiarte.
Deseo que las palabras que llenan un fragmento de tu vida, más grande
de lo habitual, algún día dejen de ser una utopía.
¡Felicidades!
Rosa
Ángeles
Coñecémoste cando aínda eras unha nena moi pequena, morena, regordiña, pelo rizo e moi
moi linda. Dende ese momento collémosche cariño, foron pasando os anos e pasábamos
moito tempo xuntos. Laura e Susana quedábanse a durmir na túa casa e ti sempre as acollías
con moito cariño. Dese tempo teñen poucos recordos, porque erades moi pequenas, pero
todos eles son bos. Compartiades tanto tempo que incluso lle chegaches a chamar a súa avoa
“avoa de Guntín”. Iso posiblemente fora sinal do aprecio que lles tiñas, e non solo a elas,
senón a toda a familia. As nenas pasaron moitos entroidos contigo, incluso chegastes a gañar
un premio, e sempre te acompañaban nas celebracións dos teus aniversarios, todos eles bos
momentos. Co paso do tempo as boas costumes fóronse perdendo, por circunstancias
distanciámonos un pouco, pero o cariño non se perdeu e por iso queremos compartir contigo
este día tan especial para ti e demostrarche o que significas para nós. Todo o noso aprecio
gañáchelo ti, por ser unha nena que sempre mostra cariño e se preocupa pola xente que
aprecia, moi boa, responsable, sociable, doce e cariñosa, tes tantas boas calidades que
destacar que é imposible plasmalas todas neste texto.
Hoxe é o teu 18 aniversario, xa chega a maioría de idade, deixas de ser unha nena, as
responsabilidades van en aumento, hai que tomar decisións máis importantes… pero non todo
é responsabilidade senón que cos 18 chegan moitas outras cousas que esperamos que
disfrutes. Comeza unha nova etapa na túa vida na que nos gustaría seguir estando ao teu lado,
desexámosche o mellor en todos os aspectos. Sigue sendo como fuches ata agora, tan alegre,
responsable, respetuosa… e con iso estamos seguros de que che irá ben en todo o que te
propoñas. Hai un texto de Charles Chaplin que nos gustaría que tiveras presente sempre na túa
vida e que di:
“La vida es una obra de teatro que no permite ensayo, por eso canta, ríe, baila, llora y vive
intensamente cada momento de tu vida…antes que el telón baje y la obra termine sin aplausos.
[…] Muestra aquello que eres, sin miedo […] ¡Vive! ¡Intenta! [...] ¡Ama! […] ¡Busca! […] ¡Acepta!
[…] ¡Entiende! […] ¡Sueña! […] ¡Cree! ¡Espera! […] ¡Llora! ¡Lucha! […] Oye […] ¡Descubre!
Descubre aquello que es bueno dentro de ti, procura por encima de todo ser gente […]”
Todo isto gustaríanos que o tiveras en conta na túa vida, que non teñas medo a ser como es e
nada che faga ser o contrario. “Vive” , vive a túa vida tal e como che gustaría vivila sempre
rodeada da xente que te aprecia; “intenta”, intenta facer todo o que te propoñas, que non
deixes nada por imposible que pareza, querer é poder. “Ama” a todo e a todos, o amor é un
dos sentimentos máis bonitos que existen, e non só na parella, ama a todos e todo o que te
rodea e mereza ser amado. “Busca”, busca a túa felicidade, é o que che desexamos, a
felicidade plena que te mereces. “Acepta”, acepta todo aquilo que non parece ser do teu
agrado pero que aínda así non se pode cambiar. “Entende”, entende o que parece que non vai
cos teus ideais; “soña”, soña sempre e intenta vivir os teus soños. “Cree”, “espera”, por moi
escuro que pareza todo nalgúns momentos da vida sempre hai unha luz que fará seguir
adiante, por iso nunca te derrubes, busca a saída; “escoita”, escoita sempre aos demais,
moitas veces teñen cousas moi importantes que dicir, e sobre todo escoita sempre a teus pais,
sempre che dirán o que creen mellor para ti, e “descubre”, descubre todo o bo que ten a vida
e disfruta diso, disfruta da vida e de todos os momentos. Sé moi feliz.
Esta familia que te quere, deséxache o mellor. Ana, Suso, Susana, Laura e Carmen
Carla, cando túa nai me dixo que che ían
poñer este nome pensei algo así: “ non me podo
crer que Mariluz elixa un nome tan feo para a
súa filla”. Creo que a ela nunca llo dixen … ou
se cadra si … O caso é que agora “Carla” sóame
moi distinto, e non é porque pense en Carla
Bruni, diso podes estar segura. Supoño que é
porque vexo a ese bebé que observa con
curiosidade, pero sen impacientarse, todo o que
acontece ao seu redor na comuñón de Elea. E a
esa cativa de cara pintada que agarda con
expresión pícara a reacción dos adultos. E a
nena madura, responsable e sensible que di e
escribe cousas que non sempre son comprendidas
polas outras nenas e pola propia mestra … E a
esa rapaza da que súa nai sempre fala con
orgullo. Quizabes por iso, o teu nome hai tempo
que me parece fermoso.
Mª José
Cando penso en ti, véñenseme á memoria os teus ollos expresivos.
Chegaches á miña aula xa coas ideas moi claras. Eras unha nena tan
desarrollada como madura e desde o primeiro momento xa vin que eras
especial.
E que guapa eras!
Impresionoume o independente e autónoma que eras, xa dando os teus
primeiros pasos polo mundo adiante.
E quedoume de ti unha lección maxistral: sempre estabas disposta a
axudar sen darte importancia. Sempre cariñosa, sen grandes
manifestacións.
Eu gárdote no meu corazón e deséxoche que atopes amor e paz no teu
camiño, que seguro será fermoso.
Teresa Lama, a túa primeira mestra
Sé cuánto y cómo te ilusionabas con las cosas,
con aquello que te gustaba; con cuanta
esperanza anhelabas aquello de deseabas que
ocurriera; transmitías tus ganas, tu
ilusión. Seguro que ya sabes, o estás
empezando a aprender, que las cosas no
siempre salen como un quiere, como uno
espera, ni tan siquiera como uno preferiría.
Yo te digo hoy: que esto no sea lo que te
impida seguir ilusionándote siempre con
aquello que la vida te ofrezca.
Te deseo mucha felicidad en el día de hoy y en
todos aquellos que la vida tenga reservados
para ti.
Con todo mi cariño,
Ángeles: tu profe de baile
Querida Carla:
Fáiseme ben difícil resumir nun papel todo o
que eu podería dicir de ti. Coñézote desde que
naciches así que sei moi ben das túas virtudes.
Certo día no que eu camiñaba por Lugo cun
amigo, ti viñeches saudarme. A túa amabilidade foi
tal que o meu compañeiro quedou asombrado. E
moito máis aínda cando soubo que eras a filla do
meu xefe. Pero esta non foi ningunha excepción: ti
eres así sempre.
Gústame e agradezo moito o cariño e o respeto
co que me tratas. Nunca, nin unha soa vez nestes 18
anos, me trataches coma un empregado, senón como
se trata aos que son da casa.
Quero darche as gracias por todas as
manifestacións de cariño que me levas feito, moitas,
e todas cunha sonrisa na cara. Debes saber que para
min, eres e serás sempre unha persoa importante, e
que te levo e te seguirei levando no meu corazón.
Aquí estarei, por se necesitas compartir tanto os
bos como os malos momentos da vida.
Un abrazo moi sentido de teu amigo Paco.
A miña relación contigo empezou co
teu nacemento. O teu pai, orgulloso,
veume buscar para ensinarme o seu
tesouro: “Ven Manuel, que che vou enseñar a miña nena”
Xa no hospital vin os teus olliños.
E desde aquel día compartimos risas
e xogos, comidas e tamén moitos
abrazos.
Gústame moito de ti que seas tan
cariñosa, que sempre fas sentir a
gusto aos que están ó teu redor.
Que sepas que pase o que pase eu
seguirei aquí, atento, por se me
necesitas.
Manuel
Como atopar un recordo mellor cando se fala
de ti? Hai centos e todos bos. Como aquel día
que estaba traballando na horta e escoitaches
que lle dicía a Sinda que tiña sede: alá te
fuches, cos teus cartiños a comprarme un
botellín de auga:
- “Toma, Merelle, non teñas sede”
¿Unha cualidade túa? TODAS. Encántanos a
túa simpatía e amabilidade, sempre atenta e
maravillosa cas persoas maiores. Eres
especial e para nós é un privilexio verte
medrar. Que teñas toda a sorte que mereces.
Sinda e Genaro
Cuando te conocí, tu madre te pidió que me saludaras.
Tu saludo fue: ¿quieres coger mi gato? Tu capacidad para
compartir es total.
Me encanta lo original que eres en la forma de decir
las cosas, y admiro la paciencia que demuestras con tu
hermano Nel.
De aquellos tiempos queda la complicidad y la amistad:
una amiga con la que puedes disfrutar sin hacer nada, una
amiga capaz de tocar el corazón desde el otro lado del
mundo.
Sé que las alegrías sencillas llenan tu vida: yo te
deseo que ese amor, felicidad y alegría se prolonguen en
todo tu camino.
Begoña
Puff..el primer recuerdo que tengo de ti es cuando
entrabas por el comedor del colegio y te sentabas en mi mesa,
mientras enfadada te quejabas y protestabas, y yo, cómo no,
me apunté a quejarme también!
¿Y de una mejor amiga qué no me va gustar?
Me gusta absolutamente todo, tu forma de pensar, de
reír, de entenderme y confiar en mí, pero sobre todo que me
has enseñado que no es necesario estar con una persona
todos los días para saber que siempre va estar ahí contigo.
Olga Barreira
Podría elegir un recuerdo, pero son tantos entre
los que tengo que elegir que me voy a quedar
con todos. Sobre todo con los recuerdos de Suecia,
ya que fue en esos tres meses cuando nos
conocimos de verdad. Pero debo decir que el día
del Storstugan fue buenísimo.
Espero que disfrutes de tu mayoría de edad, pero
te advierto que será en verano cuando más la
disfrutes (jeje). Espero que sigas siendo siempre
tan lenta y hagas siempre esperar a la gente,
así seguiremos teniendo algo en común
(aunque tú me superes). Estaría genial que
estudiáramos en la misma ciudad, pero si por
algún motivo no es así, supongo, espero y creo
que seguiremos siendo igual de maps*.
Te quiero,
Antía
Bueno Carlita, pues que decirte, es que hay tantas
cosas que decirte... jajaja para empezar te desearé
muchísimas felicidades, que disfrutes muchísimo de la
mayoría de edad que lo mereces como nadie. Nos
conocimos en el instituto, en 3 de la ESO, en 3B
exactamente, supongo que te acordarás, año que me
empezaste a odiar poco a poco... jaja al año
siguiente no coincidimos casi nada, salvo en clase de
música, (míticas clases de música con xaxi) momentos
inolvidables jajajaja y fue al año siguiente, cuando
iríamos a Suecia que comenzaría una verdadera
amistad. Momentos increíbles, risas, fiestas,
momentos tristes, todo resumido en una amistad
increíble. Siempre estuviste a mi lado y siempre
estaré a tu lado para lo que necesites. Desde que nos
conocimos, me he dado cuenta que gente es la
verdadera y cual no lo es, y tú eres una verdadera,
de esas que siempre estaría ahí para lo que sea y por
eso eres tan importante para mí. Puede que
últimamente no hablemos mucho pero sé que nuestra
amistad estará ahí siempre. Con todo esto Carla,
decirte otra vez más que muchísimas felicidades y
gracias por estar ahí siempre. Estaré ahí cuando lo
necesites y que sabes de sobra que te quiero más que
mucho. Un beso muy fuerte Carla. Felices 18. <3 *el
mocos.
Pd: me mola mucho esa foto que vi el otro día en la
pantalla del círculo ;)
Jeremy Harrys
Cuando te conocí, en 3º eso me
pareciste una persona agradable, la
excursión de Andorra es el primer
recuerdo más cercano que tuve
contigo pero poco a poco nuestra
amistad se fue fortaleciendo, y sobre
todo en Suecia, una experiencia
inolvidable.
Ahora sé perfectamente que eres
increíble y me alegro un montón de
que estés conmigo día a día. Espero
que hoy, tu cumpleaños, un día muy
especial, te lo pases genial y lo disfrutes
como te lo mereces. Te quiero.
Nazaret Riveira
Conocemos a un centenar de
personas a lo largo de nuestras vidas,
y son pocas las que, al final, nos
importan de verdad y con las que
queremos compartir infinidad de
momentos. Tu apareciste en la mía
destacando por tu generosidad, siempre
dispuesta a regalar sonrisas y por tu
forma de ser, que tiene la cualidad de
endulzar todo cuanto te rodea. Y
francamente, no sé como agradecerle a
la vida que me haya regalado a una
amiga como tú…
Te quiere, Vicky
Gracias por no juzgar, gracias por escuchar sin opinar, gracias
por hacerme saber que siempre estarás allí si te necesito, y
que aunque haga cosas que no comprendes me estas esperando,
para abrazarme, secar mis lagrimas o sacarme una sonrisa.
Porque los amigos no se eligen, los amigos se sienten.
Hace mucho tiempo ya, que eres un pedazo de mi corazón, el
cual está lleno de recuerdos contigo, por eso mismo será
imposible olvidarte.
Recuerda, es en el corazón donde permanece lo que nos ha
hecho avanzar en la vida y crecer como personas.
Gracias por concederme el honor de poder pasar estos 18 años
al lado de una persona tan increíble como tú.
Te quiero.
Alicia
No podría escoger un solo momento que haya
pasado a tu lado, alguno que me haya
marcado, creo que es algo verdaderamente
difícil ya que contigo prácticamente todos los
momentos son mejores que el anterior. Que
resaltaría de ti... contigo es imposible no estar
bien, con lo alegre que eres es algo imposible,
eres cabezota eso no te lo voy a negar pero
bueno nosotros no podemos elegir nuestras
imperfecciones. Podemos, sin embargo, elegir
a nuestras amistades, y yo me alegro de
haberte elegido a ti, al fin y al cabo eres de
las poquitas cosas que necesito conmigo, de
esas que son infinitas. Y por este motivo
espero seguir a tu lado mucho, mucho tiempo
más... muchísimas felicidades mi amor!
Amalia
Sinceramente, las primeras veces que te vi creí que eras una pesada pregunta todo (nos remontamos a 3º y 4º de la ESO) pero el paso del tiempo nos fue regalando oportunidades para conocernos más; puedo decir que me caíste bien en Andorra, que te ganaste mi cariño en Italia y que hoy por hoy eres muy importante. Deseo que esta mayoría sea estupenda para ti y que sigamos compartiéndolos juntas. Muchísimas felicidades Carla!!
Miriam Ozores
Carla, espero que
conserves esa preciosa
sonrisa durante
muchísimos años más y
que cada 4 de abril yo
pueda verla. Feliz
cumpleaños corazón! :)
María Morera
Lo más gracioso fue nuestra forma de conocernos, la cual ya me quedó claro que no se te olvidará jamás. Sin duda se notó que desde aquel día se iba a formar una gran amistad y por el momento creo que todo va sobre ruedas. Y Carla, lo que más me gusta de ti es que siempre logras sacarme una sonrisa, que seas tan despistada, que nunca me cojas el teléfono cuando te llamo, que tardes días en devolver las llamadas…esa eres tú y me encantas con tus defectos y tus virtudes porque eres una niña muy especial y con un gran corazón. Sabes que me tienes para SIEMPRE! te quiere Nati
Natalia Sánchez
Coñecinte no colexio en Portomarín, así que
teño moitos recordos de ti. Fomos medrando
xuntos, sumando xogos e recreos: sempre o
pasabamos ben, ou polo menos, así o recordo eu.
Valoro moito o maja, amable e boa amiga que
fuches sempre.
Deséxoche que alá onde vaias, na túa vida
futura, atopes tamén recreos e xogos. E por suposto,
amigos bos, que estean sempre dispostos a
compartir risas e problemas.
Conta tamén comigo.
Jesús
Hola Carla, son Iván.
Coñecinte xa de pequechiños ao empezar no
colexio en Portomarín, fuches a miña mellor
amiga nese tempo e teño moi bos recordos.
Véñenseme á memoria unha morea de xogos
compartidos (recreos demasiado curtos nos que
estaba contigo xogando nas barras, pedíndolle
sempre ao Manolo unhas palomitas, xogando a
Palomita Blanca Inés, ao xogo da pedra de
saltar, a pillar e moitos máis). Foron moitos o
momentos que pasamos xuntos.
En primaria tiveramos problemas e perdemos
relación, pasarao mal pero non me quedou
rancor, eramos pequenos. O que si que me quedou
foi cariño polas túas risas e os bos momentos e
tamén o que aprendín contigo, así que douche as
grazas e moitas felicidades Carla, felices 18.
Deséxoche o mellor e espero seguir tendo
relación contigo, porque creo que eres unha
gran persoa. Felicidades!
Iván
El primer recuerdo que tengo de ti es tu
sonrisa con esos agujeros tan perfectos.
Y lo que más me gusta de ti es que siempre
estas ahí cuando te necesito y que hay pocas
personas como tú.
Pablo Armesto
El primer recuerdo que tengo de Carla es de 3º de la
ESO, hace justo ahora 3 años. Íbamos en la misma clase y era
lunes 2 de marzo. El domingo 1 había ganado el PP en Galicia
y ella había escrito en el encerado de clase justo antes de tener
clase con la profesora de gallego "PP". Todavía no nos
hablábamos mucho pero yo le había ido a decir que yo también
me alegraba de que hubiese ganado.
¿Lo que más me gusta de ti?: podría decir lo que se suele decir
a todos los amigos (Es maja, te ríes con ella, etc.), pero sin
embargo voy destacar un detalle que tuvo un día conmigo que
no fue nada heroico pero que para mi si significo mucho por es
en estos pequeños detalles donde se ve quien se preocupa por tí
y quien es amigo. Era un viernes y teníamos examen de
Geografía. Yo no había ido a comprar el mapa y le había dicho
que si luego me dejaba dinero para comprar el mío en el
recreo. Me había dicho que sí, pero en el recreo no la había
visto. En esto de que justo al final del recreo la encuentro y me
dice "toma Fran" y me da el mapa de geografía. Se había
acordado de que lo necesitaba y me lo había comprado. Puede
parecer una tontería pero para mí tuvo mucho valor como
amiga. Y entre sus facetas que más me gusta añado su carácter
reivindicativo, dispuesta a hacer cosas que la mayoría pasaría y
con criterio propio. Simplemente es una de mis "pechu".
Fran de la Fuente
El primer recuerdo que tengo de ti es de verte entrar
por la puerta de clase en 1º de Bac, recién llegada de tu
aventura por Suecia. Hasta aquel entonces me
bastaban los dedos de las manos para contar las veces
que había hablado contigo, pero prácticamente sin
conocernos te sentaste detrás de mí y de Manuel,
empezaste a contarnos como habían sido aquellos 3
meses en Suecia con pelos y señales como el autor que
narra la mejor historia de aventuras en su futura novela.
Hasta aquel entonces poco sabía de ti, exceptuando la
relación que tenían mis amigos contigo, pero en estos
dos años que llevo compartiendo contigo me he dado
cuenta de la gran persona que eres.
Lo que más me gusta de ti y te diferencia del resto es la
facilidad que tienes para hacer nuevas amistades. Eres
una de las personas más extrovertidas que conozco y me
alegra que lo seas porque gracias a ello podrás viajar a
lo largo del mundo y conocer muchas más personas y
culturas que es lo que siempre dices que quieres.
Gracias por ser como eres.
Alex Monteserin
Me acuerdo cuando te conocí en
3º de la ESO, en aquellas clases con
el reputérrimo Alexandre jajaja…
Lo que más me gusta de tí es
que siempre te estás riendo
Marcos Díaz
Me gusta como discutes
las cosas
Jesús Rosales
Me resulta complicado tener que
escoger un recuerdo tuyo y
nombrarlo como el mejor, pues todos
los momentos que compartí contigo
desde que te conocí (típica tarde de
viernes en la que nos dedicábamos a
hacer el sunor by the street….) hasta
ahora, TODOS son buenos porque en
cada uno de ellos me mostrabas la
auténtica persona que eres. Y lo que
más me gusta de ti es que siempre
tienes una sonrisa para dar al
mundo, de ahí, que cuando pienso
en ti, veo una Carla riéndose y llena
de alegría :)Feliz Cumpleaños bicha!
Marta Piñeiro
Gracias por estar ahí, y por saber estar en cada
momento. Que tus 18 vengan llenos de buenos y
felices momentos y que yo esté en alguno de ellos!
Disfrútalos :)
Tamara Varela
Muchas felicidades Carla, espero que
disfrutes de los 18 y sigas siendo la misma
chica simpática y sonriente que eres :)
Fabián Rigueira
Todo el tiempo, todas las historias, todos los bueno y malos momentos que hemos pasado juntas me han ayudado a descubrir cómo eres de verdad, espero seguir estando a tu lado. Muchísimas felicidades :)
Tatiana Vázquez
Te conocí un día en la entrada del femenino: yo estaba con
Xiana y Carla la llamó para decirle algo. Mientras yo
esperaba, Xiana me llama y yo me giro, entonces veo que
Carla dice:
“Así que ese es Saúl”
Me acerqué y nos presentamos.
Lo que más me gusta de ti es tu risa, sé que queda cursi, pero
es cierto.
Saúl López
Moitas felicidades, xa os celebraremos; disfutaos, e de
aquí en diante pasan voando
Chapu
Carlis bienvenida a la mayoría de edad :) no hace
falta k te recuerde k me tiens aki para lo k sea 1
besitooooo muy grande y feliz cumpleaños mona :)
tquieruuu
Fabio
Muchísimas felicidades, disfutalos tal y
como sabes, y no cambies nunca
Guille
Muchas felicidades Carlita: bienvenida a
la mayoría de edad!
1besito mi amol, pásalo muy bien.
Dinio
¿Recuerdos? Me quedo con uno muy
especial... En la fiesta de La Juventud
cuando subí a cantar una canción de
Fito y de repente apareces tú para
cantar con nosotros...subió más gente,
pero tengo el recuerdo de que en ese
momento solo te veía a ti. Un muy
buen recuerdo aunque parece una
tontería...
Lo que más me gusta:
Pufff... simplemente ... ♬♪ ♫ ♩. Sé que
lo entenderás.
Javi Rodríguez.
Carla deséxoche moitas felicidades no teu 18 cumpleanos, un día que
esperarías con ansiedade, pásanos a todos; a partir dos 18 empezamos a
ver o paso do tempo doutra maneira, desexo que o que veña a partir de
agora che traia moitas cousas positivas e as que sexan negativas intentes
buscarlles a parte positiva que poidan ter.
A primeira vez que te vin foi un día en carnaval, tiñas un disfraz de gotiña de auga. Ese día tamén coñeciches a miña filla Ana e estiveches xogando con ela toda a tarde. O recordo do que manteño de ti e como una nena cariñosa, inquieta, pero a vez tranquila.
Celia
Carla te deseo un feliz cumple de los 18. Hace ya bastante que no te veo
espero que te vaya todo bien, tengo entendido que estas acabando bac y
ahora toca empezar la universidad, es un cambio bastante grande pero
bueno a la vez, aprovéchalo. Bueno tengo pocos recuerdos de cuanto de
conocí porque éramos muy peques, me acuerdo de estar en tu antigua
casa y tu enseñándome unas cosas que hicieras copiando al programa de
art atack, también recuerdo un poco una vez que te quedaras unos días
en mi casa, ah y una vez que fui a tu casa nueva y me la enseñaras
toda. Bueno el recuerdo que guardo de ti es que eres simpática y maja
espero que sigas siendo así :) Felicidades Carla.
Ana
Carla, el primer recuerdo que
yo tengo de ti es la cara de susto
que pusiste cuando viniste a
comer por primera vez a casa y
Juan te dijo que tenias que pagar
la comida evidentemente era
broma pero tú no lo sabias ja ja
ja.
De ti me gusta todo, lo
buena niña que eres,
responsable, humilde y encima
del PP ja ja ja.
Mari (mamá de Olga)
Carla, atesora cada momento de tu vida; y
recuerda que el tiempo no espera por nadie, así
que vive con total plenitud el día de hoy...y luego
ya vendrá el de mañana. Entrégate en todo
aquello que emprendas, vive con intensidad y
sobre todo sigue llenando de luz todo el espacio
que habitas, porque siempre, esa alegría que
irradias te caracteriza desde chiquitita. Siempre
me cautivaste por tu nobleza, tu sonrisa...me
siento agradecida de que de alguna forma formes
parte de nuestras vidas. Pido a Dios que te
bendiga hoy y siempre, que te de fortaleza y
valor para levantarte cuando caigas, que recibas
amor infinito, simplemente que seas feliz...!
¡Feliz cumpleaños mi niña!
Zuleika
Valor, pasión, tozudez, generosidad, simpatía y entrega, es difícil encontrar un único adjetivo para definir a una persona tan completa como tú. 18 años disfrutando de una de las sonrisas y de los hoyuelos más maravillosos que he conocido, espero que nunca dejes de reír con esa fuerza. Mucha suerte.
Esther (mamá de Alicia)
Fíxonos moita ilusión que unha persoa tan
elegante, traballadora, chea de vitalidade,
agarimosa… nos escollese para facer parte
da historia da súa vida.
Pero o que enche o noso corazón de alegría é,
que aquela nena que vimos medrar día a día,
decidise compartir a súa ilusión, amizade e a
súa talentosa xuventude connosco.
Bravo por ti! É gracias por ser así.
Bicos de Agustín e Nahír
(os teus primeiros xefes)
Querida filla:
Nestes pouquiños anos que compartimos tivemos dous grandes
obxectivos: darche amor a mans cheas e poñer o mundo enteiro ao
teu alcance.
Quixemos facerte libre, e hoxe non hai máis que ver a túa mirada
para percibir as túas ansias de voar.
Foi un camiño máxico o vivido ao teu carón. Momentos inesquecibles
que me configuraron non só coma nai, senón como persoa.
Contigo descubrín ¿ou inventei? o vento na cara, as estrelas na noite,
a choiva acariciadora, anoiteceres maxestosos, apertas quentiñas,
risas sen fin… Fixéchesme nai e despois volvíchesme nena.
Era cando o teu papá che dicía: “escoita pequeniña: os paxaros están
cantando para ti”.
Era cando un conto meu bastaba para durmirte. Era cando as miñas
cancións te deixaban en calma… Volve a min sempre que o necesites,
pero ti, querida filla, xa sabes voar soa.
Aquí seguirei sempre, con amor a mans cheas, e disposta para seguir
aprendendo contigo, de ti.
Deséxoche moita paz interior, oportunidades para seguir medrando,
respostas ás túas preguntas e capacidade para agradecer o que a vida
che deu. Noraboa polas relacións que fuches tecendo: tés un tesouro
excepcional. Segue así.
Que todos os camiños do mundo te leven de volta cara o teu fogar.
mamá
Para de chorar! Sabes que eres
a miña filla preferida ja ja ja.
Pero tiveches que nacer
chinchando. Teu pai e túa nai
perderon a festa da
Augardente fai 18 anos. Ata
para asomarte ao mundo nos
fixeches esperar. E parece que foi onte cando
eramos tres na cama e nos
“cheabas” a bicos (qué pesada).
Eu quería ter unha filla, quizá
porque nunca tiven unha
irmá: esa foi a primeira de
moitas satisfaccións que me
brindaches.
Nunca esquecerei cando empezaches a dar os primeiros pasos. Nós
estivemos durante 18 anos amparándote para que non caeras. Agora
tócache a ti empezar a camiñar soa, e só che pido unha promesa: se caes
1.000 veces, levantaraste 1.001.
Deste xeito eu saberei que non che fago falla, pero de tódalas maneiras,
aquí me tés á túa disposición, e gustaríame seguirche sendo útil.
Nada ni nadie puede impedir que sufran,
Que las agujas avancen en el reloj,
Que decidan por ellos, que se equivoquen,
Que crezcan y que un día
Nos digan adiós…
Para ti, miña rula, mil e un bicos. Papá
O día que nos conocimos… buff… Contan as lendas que Papá Noel regaloume a
ti. Pero eu máis ben creo que foi ao revés. Eres a persoa na que máis confío.
Irmá, amiga e nai. Sabes estar, e sempre estás.
Eres valiente, loitadora, cabezota, moi cabezota, de Melendi e de Fito,
sociable, cariñosa (ejem ejem..).
Pídeme a jefa deste libro que escriba un recuerdo ou unha anécdota. Pero
creo que non daría escollido. Desde o vello piso, ata a nova casa, pasando por
todas as vacacións. Tantas veces facendo cousas ás escondidas, tantas veces
de ternos tapado entre nós, tantas e tantas complicidades…
Solo che vou dicir que sempre me vas a ter aquí, coma ata agora. Alá onde a
túa viaxeira vida te leve, sempre estaremos xuntos.
Nel
Toda a miña vida está chea de recordos de ti.
Recordo as veces que xogamos a asustar á
mamá: arrastrábasme polo chan ata que
quedaba escondido. E as superfestas que
organizabas cada verán, as obras de teatro na
que cada ano me convertías nun personaxe
diferente (recordas o éxito de Paquito el
Chocolatero?).
As noites de Reis, durmindo xuntos a carón de
cheminea; e as veces que me durmiches
tapándome os olliños, que estabas tan cerca de
min que se pechaban os teus ollos co meu
sono…
Leváchesme ao fútbol, xogaches comigo ao
ordenador, sempre me axudaches cos deberes
de inglés e música… E moitas, moitas veces,
viñeches á miña habitación a falar cousas
nosas, íntimas. Por iso te quero tantísimo.
No cole eu sabía que ti estabas sempre
vixiando e sentíame seguro.
Eu véxote así:
, , , ,
na forma de ser, ,
, ,
Eu deseoche:
K A RR EI R A
B A R C E L O N A
Juanda
Raíces e alas
Desexamos para ti
Que as alas arraiguen
E as raíces voen
Mamá
Papá
Juanda
Nel