1 de 14

MD

85

AU

L02

Dat

a: 0

1-0

9-2

01

8

Rev

.1

APRENDIZAXES IMPRESCINDIBLES NON ADQUIRIDAS DO CURSO 2019-2020. BLOQUE 1

Descrición do contido Estándares de aprendizaxe

Todas adquiridas na parte de Química correspondente á materia de Física e Química de 1º Bacharelato

CONTIDOS E ESTÁNDARES DE APRENDIZAXE ASOCIADOS. BLOQUE 1: A actividade científica

Descrición do contido Estándares de aprendizaxe

B1.1 Utilización de estratexias básicas da actividade científica

QUB.1.1.1 Aplica habilidades necesarias para a investigación científica traballando tanto

individualmente como en grupo, formulando preguntas, identificando problemas, recollendo datos

mediante a observación ou a experimentación, analizando e comunicando os resultados, e

desenvolvendo explicacións mediante a realización dun informe final. B1.2 Importancia investigación científica na industria e na empresa

QUB.1.2.1 Utiliza o material e os instrumentos de laboratorio empregando as normas de seguridade

adecuadas para a realización de experiencias químicas. B1.3 Prevención de riscos no laboratorio

B1.4 Investigación científica: doc, informes, comunicación resultados

QUB.1.3.1 Elabora información e relaciona os coñecementos químicos aprendidos con fenómenos

da natureza, e as posibles aplicacións e consecuencias na sociedade actual.

QUB.1.3.2 Localiza e utiliza aplicacións e programas de simulación de prácticas de laboratorio.

QUB.1.3.3 Realiza e defende un traballo de investigación utilizando as tecnoloxías da información e

da comunicación.

QUB.1.4.1 Analiza a información obtida principalmente a través de internet, identificando as

principais características ligadas á fiabilidade e á obxectividade do fluxo de información científica.

PRESENTACIÓN MATERIA MATERIA Química CURSO 2º Bacharelato

CURSO ACADÉMICO 2020-21 PROFESOR Cristina Crespo Vázquez/ Mónica Ferrón Novais

2 de 14

MD

85

AU

L02

Dat

a: 0

1-0

9-2

01

8

Rev

.1

QUB.1.4.2 Selecciona, comprende e interpreta información relevante nunha fonte de información

de divulgación científica e transmite as conclusións obtidas utilizando a linguaxe oral e escrita con

propiedade.

QUB.1.4.3 Localiza re utiliza aplicacións e programas de simulación de prácticas de laboratorio

QUB.1.4.4 Realiza e defende un traballo de investigación utillizando as TIC

CONTIDOS E ESTÁNDARES DE APRENDIZAXE ASOCIADOS. BLOQUE 2: Orixe e evolución dos compoñentes do Universo

Descrición do contido Estándares de aprendizaxe

B2.1 Estrutura da materia. Hipótese de Planck. B2.2 Modelo atómico de Bohr.

QUB.2.1.1 Explica as limitacións dos distintos modelos atómicos en relación cos feitos experimentais que levan asociados.

QUB.2.1.2 Calcula o valor enerxético correspondente a unha transición electrónica entre dous niveis dados, en relación coa interpretación dos espectros atómicos.

B2.2 Modelo atómico de Bohr. B2.3 Orbitais atómicos. Números cuánticos e a súa interpretación. B2.4 Mecánica cuántica: hipótese De

Broglie, principio Heisenberg.

QUB.2.2.1 Diferencia o significado dos números cuánticos segundo Bohr e a teoría mecanocuántica que define o modelo atómico actual, en relación co concepto de órbita e orbital.

B2.4 Mecánica cuántica: hipótese De Broglie, principio Heisenberg.

QUB.2.3.1 Determina lonxitudes de onda asociadas a partículas en movemento para xustificar o comportamento ondulatorio dos electróns.

B2.5 Partículas subatómicas: orixe do Universo.

QUB.2.4.1 Coñece as partículas subatómicas e os tipos de quarks presentes na natureza íntima da materia e na orixe primixenia do Universo, explicando as características e a clasificación destes.

B2.6 Clasificación dos elementos segundo a súa estrutura electrónica: sistema periódico.

QUB.2.5.1 Determina a configuración electrónica dun átomo, coñecida a súa posición na táboa periódica e os números cuánticos posibles do electrón diferenciador.

QUB.2.6.1 Xustifica a reactividade dun elemento a partir da estrutura electrónica ou a súa posición na táboa periódica.

B2.7 Propiedades elementos segundo

posición sistema periódico.

QUB.2.7.1 Argumenta a variación do raio atómico, potencial de ionización, afinidade electrónica e electronegatividade en grupos e períodos, comparando as devanditas propiedades para elementos diferentes.

3 de 14

MD

85

AU

L02

Dat

a: 0

1-0

9-2

01

8

Rev

.1

B2.8 Enlace químico. QUB.2.8.1 Xustifica a estabilidade das moléculas ou dos cristais formados empregando a regra do octeto ou baseándose nas interaccións dos electróns da capa de valencia para a formación dos enlaces.

B2.9 Enlace iónico. B2.10 Propiedades das substancias con enlace iónico.

QUB.2.9.1 Aplica o ciclo de Born-Haber para o cálculo da enerxía reticular de cristais iónicos.

QUB.2.9.2 Compara a fortaleza do enlace en distintos compostos iónicos aplicando a fórmula de Born-Landé para considerar os factores dos que depende a enerxía reticular.

B2.11 Enlace covalente. B2.12 Xeometría e polaridade das moléculas. B2.13 Teoría do enlace de valencia (TEV) e hibridación. B2.14 Teoría de repulsión de pares electrónicos da capa de valencia.

QUB.2.10.1 Determina a polaridade dunha molécula utilizando o modelo ou a teoría máis axeitados para explicar a súa xeometría.

QUB.2.10.2 Representa a xeometría molecular de distintas substancias covalentes aplicando a TEV e a TRPECV.

B2.15 Propiedades das substancias con

enlace covalente. B2.16 Enlaces presentes en substancias de interese biolóxico

QUB.2.11.1 Dálles sentido aos parámetros moleculares en compostos covalentes utilizando a teoría de hibridación para compostos inorgánicos e orgánicos.

B2.17 Enlace metálico. B2.18 Prop. metais. Aplicacións supercondutores e semicondutores.

QUB.2.12.1 Explica a condutividade eléctrica e térmica mediante o modelo do gas electrónico, aplicándoo tamén a substancias semicondutoras e supercondutoras.

B2.18 Prop. metais. Aplicacións supercondutores e semicondutores. B2.19 Modelo do gas electrónico e teoría de bandas.

QUB.2.13.1Describe o comportamento dun elemento como illante, condutor ou semicondutor eléctrico, utilizando a teoría de bandas.

QUB.2.13.2 Coñece e explica algunhas aplicacións dos semicondutores e supercondutores, e analiza a súa repercusión no avance tecnolóxico da sociedade.

B2.20 Natureza das forzas intermoleculares.

QUB.2.14.1Xustifica a influencia das forzas intermoleculares para explicar como varían as propiedades específicas de diversas substancias en función das devanditas interaccións.

QUB.2.15.1Compara a enerxía dos enlace intramoleculares en relación coa enerxía correspondente ás forzas intermoleculares, xustificando o comportamento fisicoquímico das moléculas.

4 de 14

MD

85

AU

L02

Dat

a: 0

1-0

9-2

01

8

Rev

.1

CONTIDOS E ESTÁNDARES DE APRENDIZAXE ASOCIADOS. BLOQUE 3: Reaccións Químicas

Descrición do contido Estándares de aprendizaxe

B3.1 Concepto de velocidade de reacción B3.2 Teoría de colisións e do estado de transición.

QUB.3.1.1 Obtén ecuacións cinéticas reflectindo as unidades das magnitudes que interveñen.

B3.3 Factores que inflúen na velocidade das reaccións químicas. B3.4 Utilización de catalizadores en procesos industriais.

QUB.3.2.1 Predí a influencia dos factores que modifican a velocidade dunha reacción.

QUB.3.2.2 Explica o funcionamento dos catalizadores en relación con procesos industriais e a catálise encimática, analizando a súa repercusión no medio e na saúde.

B3.5 Mecanismos de reacción. QUB.3.3.1 Deduce o proceso de control da velocidade dunha reacción química identificando a etapa limitante correspondente ao seu mecanismo de reacción.

B3.6 Equilibrio químico. Lei de acción de masas. B3.7 Constante de equilibrio: formas de expresala.

QUB.3.4.1 Interpreta o valor do cociente de reacción comparándoo coa constante de equilibrio, prevendo a evolución dunha reacción para alcanzar o equilibrio.

QUB.3.4.2 Comproba e interpreta experiencias de laboratorio onde se poñen de manifesto os factores que inflúen no desprazamento do equilibrio químico, en equilibrios homoxéneos e heteroxéneos.

B3.7 Constante de equilibrio: formas de expresala.

QUB.3.5.1 Acha o valor das constantes de equilibrio, Kc e Kp, para un equilibrio en diferentes situacións de presión, volume ou concentración.

QUB.3.5.2 Calcula as concentracións ou presións parciais das substancias presentes nun equilibrio químico empregando a lei de acción de masas, e deduce como evoluciona o equilibrio ao variar a cantidade de produto ou reactivo.

B3.8 Equilibrios con gases QUB.3.6.1 Utiliza o grao de disociación aplicándoo ao cálculo de concentracións e constantes de equilibrio Kc e Kp.

B3.9 Equilibrios heteroxéneos: reaccións de precipitación.

QUB.3.7.1 Relaciona a solubilidade e o produtode solubilidade aplicando a lei de Guldberg e Waage en equilibrios heteroxéneos sólido-líquido, e aplícao experimentalmente como método de separación e identificación de mesturas de sales disolvidos.

B3.10 Factores que afectan o equilibrio: principio de Le Chatelier.

QUB.3.8.1 Aplica o principio de Le Chatelier para predicir a evolución dun sistema en equilibrio ao modificar a temperatura, a presión, o volume ou a concentración que o definen, utilizando como exemplo a obtención industrial do amoníaco.

5 de 14

MD

85

AU

L02

Dat

a: 0

1-0

9-2

01

8

Rev

.1

B3.3 Factores que inflúen na velocidade das reaccións químicas. B3.4 Utilización de catalizadores en procesos industriais. B3.10 Factores que afectan o equilibrio: principio de Le Chatelier. B3.11 Aplicacións equilibrio procesos industriais e en situacións cotiás

QUB.3.9.1 Analiza os factores cinéticos e termodinámicos que inflúen nas velocidades de reacción e na evolución dos equilibrios para optimizar a obtención de compostos de interese industrial, como por exemplo o amoníaco.

B3.9 Equilibrios heteroxéneos: reaccións de precipitación. B3.10 Factores que afectan o equilibrio: principio de Le Chatelier.

QUB.3.10.1 Calcula a solubilidade dun sal interpretando como se modifica ao engadir un ión común, e verifícao experimentalmente nalgúns casos concretos.

B3.12 Concepto de ácido-base. B3.13 Teoría de Brönsted-Lowry.

QUB.3.11.1 Xustifica o comportamento ácido ou básico dun composto aplicando a teoría de Brönsted-Lowry dos pares de ácido-base conxugados.

B3.14 Forza relativa dos ácidos e bases; grao de ionización. B3.15 Equilibrio iónico da auga. B3.16 Concepto de pH. Importancia do pH a nivel biolóxico. B3.17 Estudo cualitativo das disolucións reguladoras de pH.

QUB.3.12.1 Identifica o carácter ácido, básico ou neutro, e a fortaleza ácido-base de distintas disolucións segundo o tipo de composto disolvido nelas, e determina teoricamente e experimentalmente o valor do pH destas.

B3.18 Equilibrio ácido-base. B3.19 Volumetrías de neutralización ácido-base.

QUB.3.13.1 Describe o procedemento para realizar unha volumetría ácido-base dunha disolución de concentración descoñecida, realizando os cálculos necesarios.

B3.19 Volumetrías de neutralización ácido-base.

QUB.3.15.1 Determina a concentración dun ácido ou unha base valorándoa con outra de concentración coñecida, establecendo o punto de equivalencia da neutralización mediante o emprego de indicadores ácido-base (faino no laboratorio no caso de ácidos e bases fortes).

B3.20 Estudo cualitativo da hidrólise de sales.

QUB.3.14.1 Predí o comportamento ácido-base dun sal disolvido en auga aplicando o concepto de hidrólise, e escribir os procesos intermedios e os equilibrios que teñen lugar.

B3.21 Ácidos e bases relevantes. Problemas ambientais.

QUB.3.16.1 Recoñece a acción dalgúns produtos de uso cotián como consecuencia do seu comportamento químico ácido-base.

6 de 14

MD

85

AU

L02

Dat

a: 0

1-0

9-2

01

8

Rev

.1

B3.22 Equilibrio redox. B3.23 Concepto oxid.-red.. Oxidantes e redutores. Nº oxidación.

QUB.3.17.1 Define oxidación e redución en relación coa variación do número de oxidación dun átomo en substancias oxidantes e redutoras.

B3.24 Axuste redox método do ión-electrón. Estequiometría redox.

QUB.3.18.1 Identifica reaccións de oxidación-redución empregando o método do ión-electrón para axustalas.

B3.25 Potencial de redución estándar.

QUB.3.19.1 Relaciona a espontaneidade dun proceso redox coa variación de enerxía de Gibbs, considerando o valor da forza electromotriz obtida.

QUB.3.19.2 Deseña unha pila coñecendo os potenciais estándar de redución, utilizándoos para calcular o potencial xerado formulando as semirreacións redox correspondentes, e constrúe unha pila Daniell.

QUB.3.19.3 Analiza un proceso de oxidación-redución coa xeración de corrente eléctrica reresentando unha célula galvánica.

B3.26 Volumetrías redox. QUB.3.20.1 Describe o procedemento para realizar unha volumetría redox, realizando os cálculos estequiométricos correspondentes.

B3.27 Leis de Faraday da electrólise. QUB.3.21.1 Aplica as leis de Faraday a un proceso electrolítico determinando a cantidade de materia depositada nun eléctrodo ou o tempo que tarda en facelo, e compróbao experimentalmente nalgún proceso dado.

B3.28 Aplicacións das reaccións redox. QUB.3.22.1 Representa os procesos que teñen lugar nunha pila de combustible, escribindo as semirreaccións redox e indicando as vantaxes e os inconvenientes do uso destas pilas fronte ás convencionais.

QUB.3.22.2 Xustifica as vantaxes da anodización e a galvanoplastia na protección de obxectos metálicos.

7 de 14

MD

85

AU

L02

Dat

a: 0

1-0

9-2

01

8

Rev

.1

CONTIDOS E ESTÁNDARES DE APRENDIZAXE ASOCIADOS. BLOQUE 4: Síntese orgánica e novos materiais

Descrición do contido Estándares de aprendizaxe

B4.1 Estudo de funcións orgánicas. QUB.4.1.1 Relaciona a forma de hibridación do átomo de carbono co tipo de enlace en diferentes compostos representando graficamente moléculas orgánicas sinxelas.

B4.2 Nomenclatura e formulación orgánica segundo a IUPAC. B4.3 Funcións orgánicas de interese: osixenadas e nitroxenadas, derivados haloxenados, tiois e perácidos. Compostos orgánicos polifuncionais.

QUB.4.2.1 Diferencia, nomea e formula hidrocarburos e compostos orgánicos que posúen varios grupos funcionais.

B4.4 Tipos de isomería. QUB.4.3.1 Distingue os tipos de isomería representando, formulando e nomeando os posibles isómeros, dada unha fórmula molecular.

B4.5 Tipos de reaccións orgánicas. QUB.4.4.1 Identifica e explica os principais tipos de reaccións orgánicas (substitución, adición, eliminación, condensación e redox), predicindo os produtos, se é necesario.

QUB.4.5.1 Desenvolve a secuencia de reaccións necesarias para obter un composto orgánico determinado a partir de outro con distinto grupo funcional, aplicando a regra de Markovnikov ou de Saytzeff para a formación de distintos isómeros.

B4.6 Importancia da química do carbono no desenvolvemento da sociedade do benestar. B4.7 Principais compostos orgánicos de interese biolóxico e industrial: materiais polímeros e medicamentos.

QUB.4.6.1 Relaciona os grupos funcionais e as estruturas principais con compostos sinxelos de interese biolóxico.

B4.6 Importancia da química do carbono no desenvolvemento da sociedade do benestar.

QUB.4.12.1 Recoñece as utilidades que os compostos orgánicos teñen en sectores como a alimentación, a agricultura, a biomedicina, etc

B4.7 Principais compostos orgánicos de interese biolóxico e industrial: materiais polímeros e medicamentos.

QUB.4.10.1 Identifica substancias e derivados orgánicos que se utilizan como principios activos de medicamentos, cosméticos e biomateriais, e valora a repercusión na calidade de vida.

8 de 14

MD

85

AU

L02

Dat

a: 0

1-0

9-2

01

8

Rev

.1

B4.8 Macromoléculas. QUB.4.7.1 Recoñece macromoléculas de orixe natural e sintética.

B4.9 Polímeros. QUB.4.8.1 A partir dun monómero, deseña o polímero correspondente e explica o proceso que tivo lugar.

B4.10 Reaccións de polimerización. B4.11 Polímeros de orixe natural e sintética: propiedades.

QUB.4.9.1 Utiliza as reaccións de polimerización para a obtención de compostos de interese industrial como polietileno, PVC, poliestireno, caucho, poliamidas e poliésteres, poliuretanos e baquelita.

B4.12 Fabricación de materiais plásticos e as súas transformacións: impacto ambiental.

QUB.4.11.1 Describe as principais aplicacións dos materiais polímeros de alto interese tecnolóxico e biolóxico (adhesivos e revestimentos, resinas, tecidos, pinturas, próteses, lentes, etc.), en relación coas vantaxes e as desvantaxes do seu uso segundo as propiedades que o caracterizan.

9 de 14

MD

85

AU

L02

Dat

a: 0

1-0

9-2

01

8

Rev

.1

CRITERIOS, ESTRATEXIAS E INSTRUMENTOS DE AVALIACIÓN

Traballamos coa hipótese de que non volveremos a unha situación de confinamento total como a vivida no derradeiro trimestre do curso 2019-20, polo que aínda que en momentos puntuais unha parte da comunidade educativa teña que traballar de maneira non presencial, INTENTARASE FACER TODAS AS PROBAS ESCRITAS (ordinarias e recuperacións) DE MANEIRA PRESENCIAL adaptando horarios e espazos e cumprindo todas as normas sanitarias impostas. Tratarase, sempre que a situación sanitaria o permita, facer as probas escritas de forma presencial no centro. Establecendo se fose necesario, varios turnos e cumprindo sempre as normas sanitarias impostas. As probas escritas tratarase de que sexán presenciais aínda que durante o trimestre teñamos períodos de traballo non-presencial debido a situación sanitaria. As probas escritas de recuperación tratarase de que sexán presenciais aínda que durante o trimestre teñamos períodos de traballo non-presencial debido á situación sanitaria.

A observación na aula, participación e interese pola materia non se valoran xa que o

comportamento na clase, a asistencia regular, a puntualidade e o respeto á comunidade escolar, supóñense en alumnos deste nivel.

As datas de realización das probas escritas serán fixadas, en consenso, entre os alumnos e o

profesor, e como mínimo cunha semana de antelación. As probas escritas soamente se repiten se a xustificación da falta de asistencia é oficial. En caso

contrario, será cualificada con cero. As probas escritas que coincidan cun día de folga pasan automaticamente ao seguinte día

(despois da folga) que se teña clase ordinaria. Penalízase con cero o copiar de apuntes, libros, compañeiros, transmisións de radiofrecuencia,

textos e fórmulas nos móbiles ou mp3, a tradicional chuleta, durante a realización das probas escritas. Aos alumnos sorprendidos invalidaselles a proba e abandonan a aula. Se esta acción irregular se repite no tempo, actuarase segundo o regulamento de réxime interno do centro. Se se trata dunha proba final non terá dereito a outra proba ata a proba extraordinaria (xullo/setembro).

Na realización das probas escritas os teléfonos móbiles teñen que estar apagados e na mesa do

profesor. O non seguir esta norma, será causa de expulsión da proba.

Todos os estándares de aprendizaxe recollidos no currículum oficial da materia de Química de 2º de bacharelato avalíanse por medio da realización de probas escritas. Realízase unaha proba escrita ao finalizar cada tema. Estas probas escritas poden incluir contidos tratados en temas anteriores. As probas escritas constan de entre 5-12 exercicios (repartidos en cuestión teóricas, cuestións prácticas e problemas) e con varios apartados. A puntuación de cada exercicio indícase en cada proba escrita. As probas escritas teñen unha puntuación máxima de 10 puntos. En cada avaliación hai un mínimo de dúas probas escritas.

10 de 14

MD

85

AU

L02

Dat

a: 0

1-0

9-2

01

8

Rev

.1

Nota numérica:

A nota numérica está formada por: - 100% correspondente as probas escritas (PE). A nota numérica corresponde á media

aritmética das notas das probas escritas (PE) realizadas.

Ao non poder cualificar con decimais, tense en conta: - Notas da 1º, 2º e 3º avaliación, a nota que aparece no boletín é a parte enteira do valor

numérico calculado (segundo o explicado anteriormente). - Nota final: se o decimal é inferior a 5, non se aplica redondeo; e se o decimal é igual ou

superior a 5, aplícase o redondeo por exceso, se se cumpre que: a lo menos, a nota do 50% das PE realizadas ao longo do curso é igual ou superior a 5.

As probas escritas teñen unha puntuación máxima de 10. A nota mínima para superar a materia é 5.

Observación na aula (normas xerais) No caso de que algún alumno non cumpra as normas ou non se saiba comportarse, farase unha penalización en forma de puntuación: -por apercebemento: resta ata 0,5 puntos -non traer de forma reiterada o material a clase: resta ata 0,25 puntos -non facer os deberes propostos (como axuda ao estudo e comprensión da materia): resta ata 0,25 puntos -faltas de atención (por exemplo, estar facendo outras cousas non relacionadas coa materia que tratamos, charlando, e en xeral non permitir un desevolvemento normal das clases): restamos por cada chamada de atención 0,1 puntos. Farase a penalización na puntuación ata un máximo de 2 puntos (por cada avaliación). Observación na aula (normas sanitarias) No caso de que algún alumno non cumpra as normas impostas polas autoridades sanitarias: -A primeira vez, chamada de atención e falta leve. Se as chamadas de atención son reiteradas, polo en coñecemento de xefatura e da familia. Apercebemento (un leve por cada chamada de atención) polo que seguindo as normas do centro tres leves son un grave e polo tanto, irá acompañada da correspondente sanción. -Se o profesor ve perigo para si mesmo e o grupo de traballo, pedirase ao alumno que abandone a aula. Ademais do apercebemento oficial (restrixado no centro), penalizarase na puntuación do curso, de tal maneira que se restará 0,25 puntos por cada apercebemento debido ao non cumprimento das normas que indiquen as autoridades sanitarias. Farase a penalización na puntuación ata un máximo de 3 puntos (por cada avaliación).

Recuperacións Recuperación por avaliacións

A recuperación da avaliación non superada faise por medio dunha única proba escrita. Esta proba escrita é sobre todos os estándares de aprendizaxe que se tiñan que acadar na avaliación non superada (polo tanto, todos os temas traballados durante a avaliación non superada). A proba de recuperación farase na primeira semana lectiva despois da entrega das notas. A avaliación considerase recuperada se a nota obtida nesta proba escrita de recuperación é igual ou

11 de 14

MD

85

AU

L02

Dat

a: 0

1-0

9-2

01

8

Rev

.1

superior a 5. Nas notas das probas escritas de recuperación non se aplica redondeo. Alumnos con perda de avaliación continua

Os alumnos que perdan o dereito á avaliación continua (por número de faltas de asistencia, segundo indique a normativa), realizarán unha única proba na que se inclúen todos os estándares de aprendizaxe. Esta proba pode ser diferente (en canto a número de exercicios) á que realicen o resto dos alumnos. Na proba escrita hai exercicios relacionados con todos os bloques temáticos da materia. A proba ten unha cualificación máxima de 10. Recuperación final (maio)

Alumnos que teñan dúas ou máis avaliacións cunha calificación inferior a 5 teñén unha proba de recuperación final e global (todos os estándares de aprendizaxe tratados no curso). A proba consta de entre 5-12 exercicios (problemas, cuestións teóricas e prácticas) con a lo menos un exercicio de cada un dos bloques temáticos da materia. Nota final: Alumnos con dúas ou máis avaliacións suspensas e que están na obriga de presentarse á

proba final global: A nota final (n) é igual a media aritmética da nota do curso (n1) e a nota obtida na proba escrita global

(n2).

• Si n<5 e n2>5 : Materia recuperada (nota final da materia=5)

• Si n>5 e n2>5: a nota final é a nota numérica correspondente. Se o decimal é inferior a 5, non hai redondeo; e se o decimal é igual ou maior que 5, entón aplicamos o redondeo por exceso se se cumpre que a nota media do curso (n1) é igual ou superior a 4.

Proba para subir nota (maio): Para todos os alumnos que teñan unha puntuación superior a 5 (na media da nota do curso), unha vez realizadas todas as PE propostas ao longo do curso e o cálculo das notas numéricas. Proponse a realización dunha proba escrita para subir nota. Trátase dunha proba global que inclúe todos os estándares de aprendizaxe tratados. Esta proba consta de entre 5-12 exercicios que poden ser problemas, cuestións teóricas e cuestións prácticas. Os exercicios poden ter varios apartados. A lo menos hai un exercicio de cada un dos bloques temáticos que constitúen a materia. A puntuación máxima da proba é de 10 puntos. A puntuación de cada exercicio indícase na proba. Os alumnos poden non entregar a proba, no momento no que a entregan, corríxese polo que a nota pode baixar. A nota numérica final: media aritmética da nota do curso e a nota da proba para subir nota. Aplícase o redondeo por exceso, no caso de que o decimal sexa igual ou maior que 5 e se cumpra que a nota do curso é igual ou superior a 7. A proba de recuperación e a proba para subir nota realízanse en maio (segundo o calendario establecido) e antes da avaliación final do curso. As dúas probas poden ser distintas en número de exercicios e dificultade e realízanse o mesmo día.

Avaliación extraordinaria (xullo ou setembro) A proba escrita correspondente á avaliación extraordinaria é do mesmo formato que a proba escrita de final do curso. A puntuación máxima da proba é de 7.

12 de 14

MD

85

AU

L02

Dat

a: 0

1-0

9-2

01

8

Rev

.1

A proba supérase cunha puntuación igual ou superior a 5. Ao non poder cualificar con decimais, a nota resultante é a parte enteira do valor numérico (nota) obtido na proba escrita (é dicir, un 4,5 é un 4).

Situación non presencial (derivada da emerxencia sanitaria ) As probas escritas serían de 1-2 exercicios, individuais, orais e por medios telemáticos. As cualificacións calcúlanse segundo o explicado nos puntos anteriores. Se se produce esta situación de confinamento, poriase en coñecemento dos alumnos e familias as correspondentes adaptacións da metodoloxía e da avaliación (xa recollidas na programación do curso).

PROMOCIÓN

A materia considérase superada cando na avaliación final (nota final) a nota numérica é igual ou maior que 5. A promoción faise seguindo a normativa vixente.

13 de 14

MD

85

AU

L02

Dat

a: 0

1-0

9-2

01

8

Rev

.1

METODOLOXÍA

• Presencial Consiste na exposición oral dos contidos e na resolución (no encerado) dos exercicios relacionados co tema. Empréganse simulacións, aplicacións virtuais interactivas, presentacións gráficas e vídeos para completar os contidos tratados. O material para traballar (teoría, boletíns de exercicios, guións de prácticas) son de elaboración propia e están na aula virtual. Na aula virtual, ademais do material do currículo, tratarase de colgar noticias e curiosidades relacionadas coa física e a química e a ciencia en xeral. IMPORTANTE: O uso do teléfono móbil na aula está prohibido. Aquel alumno que o empregue será amoestado (seguindo as normas do centro). A final de curso, realízanse as prácticas de laboratorio relacionadas co currículo e seguindo as indicacións do grupo de traballo de Física da CIUG.

• Semipresencial No centro adoptáronse as medidas para optar polo ensino presencial. Nunha situación semipresencial (na que se establece un sistema de rotación de asistencia ao centro) a metodoloxía sería a seguinte: O grupo de alumnos que traballen na aula seguirá a metodoloxía proposta no punto anterior.

Nas sesións presenciais avanzarase nos contidos de forma más esquemática (nunha parte da sesión) na outra parte da sesión dedicarase á resolución de dúbidas que xurdisen nos exercicios/tarefas

propostas para traballar os contidos da clase presencial. No caso de non existir dúbidas, avanzamos en contidos e na resolución de exercicios tipo. O grupo de alumnos que traballe na casa, terá que realizar o traballo proposto na clase presencial (exercicios e tarefas) para traer as dúbidas preparadas para a seguinte sesión presencial. O grupo estará dividido tratarase un avance nos contidos da materia o máis uniforme e homoxéneo posible nos subgrupos. Todo o material e notificacións grupais para todos os alumnos están recollidos nos foros da aula virtual (a que todos os alumnos teñen que acceder todos os días que teñamos clase para seguir as instrucións de traballo de cada sesión). No caso de alumnos que non dispoñan de medios telemáticos, tratarase de que estean sempre no grupo presencial que se teña no centro.

14 de 14

MD

85

AU

L02

Dat

a: 0

1-0

9-2

01

8

Rev

.1

Modelo acorde ao artigo 21 do capítulo IV relativo a avaliacións, promoción e titulación DECRETO 86/2015, do 25 de xuño, polo que se establece o currículo da educación secundaria obrigatoria e do bacharelato na Comunidade Autónoma de Galicia.

METODOLOXÍA

O material estará sempre colgado na aula virtual (identificado co nome da data correspondente a sesión). Se fose necesario que os alumnos en non-presencial tiveran que estar conectados e asistir á sesión de forma virtual, será o centro o que se encargue de equipar as aulas co material necesario para que a retransmisión sexa en streaming.

• Non presencial Neste caso empregamos as ferramentas corporativas: aula virtual do centro e Cisco Webex Meetings. Avanzamos nos contidos da materia sempre. A forma de traballar será a seguinte:

• Cada día (correspondente no horario do grupo á materia) subirase toda a información da sesión á aula virtual, poñendo unha mensaxe no foro.

• Cada sesión terá unha carpeta ou etiqueta no curso da aula virtual. Esta carpeta ou etiqueta terá de nome a data da sesión. Nesa carpeta/ etiqueta engádese toda a información da sesión (documento de instrucións, teoría, exemplos, exercicios para traballar obrigatorios, exercicios voluntarios, etc).

• Para traballar os contidos temos: vídeos realizados polo profesor e subidos a youtube, exercicios tipo realizados polo profesor e colgados como ficheiros, exercicios de autoavaliación, cuestionarios de autoavaliación ou exercicios interactivos).

• Calquera dúbida que se presente pode ser feita por medio do foro (para que todos os alumnos vexan a resposta) ou ben por medio do correo electrónico. Non se responden dúbidas nos días non lectivos. Cando unha dúbida chegue durante un período non lectivo se responderá na primeira hora do primeiro día lectivo que se teña.

• Cada 7 días (como máximo) faranse conferencias de (25 minutos-50 minutos) que funcionarán a modo de titorías (resolución de dúbidas, preguntas concretas e explicación de exercicios). Nestas sesións telemáticas pódese dividir o grupo en dous ou tres (para que sexa máis manexable). En función do número de alumnos seleccionamos o tempo da sesión (nunca superior a 50 minutos efectivos). Nestas sesións de titoría anotase a asistencia, a puntualidade e a participación.

No caso de alumnos que non dispoñan de medios telemáticos o material será enviado e devolto por medio de correo postal (IES – dirección postal do alumno).