En Xapón existe unha innumerable variedade de tipos de música tradicional.

Os samurái a miúdo escoitaban e tomaban parte na execución de actividades musicais para enriquecer as súas vidas e coñecemento.

Dous dos estilos máis antigos son shōmyō, ou "home gordo que canta", e gagaku, ou “música orquestal da corte”. Ambos proveñen dos períodos Nara e Heian.

A orixe da danza clásica xaponesa data desde moi antigo e está moi unida ao teatro xaponés: Kabuki.

A danza xaponesa serve para mostrar o sentimiento do pobo xaponés e a admiración que sinte pola natureza.

Así bailase á beleza do cerezo na primavera, o arce que tingue de vermello as montañas en outono, a branca neve en invierno e a alegría no verán.

En Xapón destacan tres xéneros tradicionais de teatro: nō, kabuki e bunraku. O nō é unha danza artística seria, represéntase nun escearioausteiro.

O kabuki

comenzou a principios do século XVII. É moito máis animado que o nō, con cancións, bailes, escenas graciosas, loitas enérxicas e unha escenografía espléndida.

FIN

Saínza Mosteiro LópezCristina Torreiro Carril4ºESO A