Glaziarrak

Glaziarrak mendi handien tontorretan eta poloetan kokatutako izotz-masa handiak dira.

Neguan erortzen den elurra pilatu egiten da, eta udaberrian ez da guztiz urtzen. Elur hori, presioaren eraginez izotz bihurtzen da.

Kokapen geografikoaren arabera bi glaziar mota daude:

· Kasko polar edo inlandsiak. Groenlandian (Ipar poloa) eta bestea Antartikan (Hego poloa). Izotzak oso eremu handia hartzen du eta sakonera 2000 eta 4000 metro bitartekoa izan daiteke.

Glaziar hauek urarekin kontaktu egiten dutenean fusioa gertatu eta hausturak probokatzen

dituzte, iceberg-ak sortuz.

· Haran glaziar edo glaziar alpetarrak.Goi mendietakoak dira, ibilgu luze eta estuak dira.

Glaziar alpetarretan hiru zati desberdintzen dira, eta ibaietan bezala, bakoitzean prozesu geologiko bat da nagusi eta erliebe mota bat nabarmenduko da.

Glaziar alpetarraGlaziar alpetarra

Glaziar alpetarren zatiak:

Ezaugarriak:

Elurra eta izotza metatzen diren lekua. Kubeta-forma. Elurra pilatu eta azpialdeko geruza izotz bilakatzen da.

Prozesuak:

Abrasioa da nagusi

Erliebea:

· Haran glaziarrak

· Zirkuaren paretak oso malkartsuak dira. Bi zirku bereizten dituen tarteari gandorra deritzo.

- Zirku glaziarra.

Glaziarrek sortutako erliebe-egituren artean aipagarrienak dira haran glaziarrak, U

forma dutenak.

- Glaziarraren mihia.

Ezaugarriak:

Metatutako izotza maldan behera doa arrokak eta irtenuneak gainditzen.

Prozesuak:

Erosio eta garraio handiak

Erliebea:

Morrena: Glaziarrak garraiatutako material multzoa

- Glaziarraren aurrealdea.

Ezaugarriak:

Glaziarraren beheko zatian izotza urtu eta lurrindu egiten da, tenperatura altuagoak direlako.

Prozesuak:

Sedimentazioa

Erliebea:

· Glaziarretako sedimentuak ordenik gabe metatzen dira

· Glaziarrak urtzean, lakuak edo ibaiak sortu ahal dira