ZUZENDARIA:Sonia González

ERREDAKZIO BURUA:

Zuriñe Etxeberria

DISEINUA ETA MAKETAZIOA:

Fidel Linazisoro

INPRIMAKETA:

mccgraphics-elkar

LEGE GORDAILUA:

SS. 734-77

IRAULTZEN ALDIZKARIAREKIN

KONTAKTUAN JARTZEKO:

Pokopandegi, 9, 2. Donostia 20018

TELEFONOA:943 32 64 67 / 943 22 44 00

POSTA ELEKTRONIKOA:iraultzen@labsindikatua.org

BAIONACoursic Karrika, 13.

64100. Tf: 00 33 559 59 50 20

BILBOErrekalde Zumarkalea, 62, behea.

48010Tf: 94 470 69 00

DONOSTIASan Blas, 1 behea.

20013Tf: 943 22 44 00

GASTEIZFermin Lasuen, 13 behea. 01001

Tf: 945 25 58 77

IRUÑEAArga Ibaia kalea 12-14 behea

31014Tf: 948 22 11 30

iraultzenBIDE PROPIOA EGITEKO ALDARRIA

Kapitalaren eta Estatuen eraso artean heldu zitzaigun 8. Biltzar Nagusia; erantzuneta borroka gordinean murgilduta egin diogu aurre eztabaida prozesu zabalari.Momentu korapilatsua. Momentu guztiz egokia, hala ere. Zeren eta ildoak finkatzeaeta erabakiak hartzea modu bakar eta ezinbestekoa baita zurrunbilo artean gureborroka norabidetzeko, erronken aurrean kohesioa lortzeko, gure helburetan berres-teko eta, zelan ez, LABeko militantzia osoa indarberriturik irteteko.

Segidan heldu zaigu uda eta, duela urtebete konstituzioaren erreforma burutzekoaprobetxatu zuten bezala, aurtengo uda estatu erreforma burutu berri dute.Bankaren erreskatearen trukean hartu diren neurri ezberdinak –denak langile klase-

ak erreskate hori ordaintzeari begirakoak- ildo honetatik datoz. Ez dira neurri koiunturalak edota isolatuak, egiturazkoaldaketa ekarri nahi duen neurri bortitz sorta baino. Kapitalismorik basatiena ezarri nahi dute Estatu osoarentzat eta,horretarako, eredu politiko zentralizatua behar dute.

Behin baino gehiagotan errepikatu izan dugu, krisiaz baliaturik Espainiar estatuak helburu maltzur bikoitza darabilela:batetik, langileriak urteetako borrokaz lortu dituen eskubideak lapurtzea espukulatzaileen eta kapital handien interesenonurarako eta lan-kapital gatazkan posizioak irabaztea; bestetik, estatuaren eta Euskal Herriaren arteko gatazka politiko-an, 78ko bidegurutzean egin bezala, berriro ere gure nazio eskubideen aldeko bidea neutralizatzea eta zapuztea, oraingohonetan birzentralizazio eta uniformizazio prozesu baten bitartez.

Han hemenka kontrako ahotsak entzuten badira ere, zenbait “eskuduntzak” eta “autogobernua” defendatzeaz aritzenbadira ere, alferrikako ariketa da honezkero guztiz finikitaturik dagoen eredua babesteaz hitz egitea. Markoak politika pro-pioak egiteko balio ez badu, ondorio posible bakarra dago: beste marko bat behar dugu. Inoiz baino premiazkoagoa da,Estatuek erabakitzen jarraitzen duten bitartean, egoera honetatik ez baikara irtengo, are gehiago, ez baita hau gelditzerikizango.

Burujabetza prozesua behar dugu geure etorkizunaz erabakitzeko, langileon eskubideak ziurtatzeko tresnak bermatukodizkigun marko berri bat eraikitzeko, benetako aldaketa politiko eta soziala burutzeko. Burujabetza politiko eta ekonomi-koa behar dugu estatuek euren bidean eta euren erabakien gatibu eduki ez gaitzaten.

Burujabetza prozesu hori martxan da eta LABek determinazio osoz prozesu horretan parte hartzeko ez ezik, eragileaizateko eta inplikatzeko hautua egin du. Horixe izan behar da LABen aburuz euskal sindikalismoaren papera bidegurutzehonetan, zabaldurik dagoen aldaketa prozesuan langileriaren interesak eta premiak agendaren erdian kokatzeko lan egi-tea.

Biltzarrean esan genuen: Euskal Herria eraiki behar dugu eta, bai, oraintxe da garaia, baina langileon Euskal Herria daeraiki beharrekoa, gai ekonomiko eta sozialetaz euskal langileriak erabakiko duen Euskal Herria, diruaren boterearen gai-netik langileriaren boterea nagusituko den Euskal Herria.

Irailaren 26an kalera irtengo gara. Madriletik ezarri nahi dizkiguten neurriak euskal eremuan aplika ez daitezela exijitueta burutzen ari diren estatu erreforma oso honen aurrean Euskal Herriak hitza hartu behar duela eta Euskal Herriak dau-kala erabakia aldarrikatuko dugu. Menpekotasuna ala bide propioa; esklabutza ala herritar burujabeak herri burujabean.

LABen aldizkari nazionala 164. zkia. Uda

>“EGIARI ZOR”: EN BUSCA DE

UNA SOLUCIÓN JUSTA

“Ayudar a lograr una solucióndemocrática”. Con este objetivodos centenares de personas, quehan sufrido en sus carnes la vio-lencia de los estados español y/ofrancés o vieron cómo la sufrióun familiar, presentaron enDonostia a finales de abril la fun-dación Egiari Zor. Se trata de unafundación con espíritu constructi-vo que reivindica la memoria y ladignidad de todas las personasque como consecuencia de larepresión de los estados y delconflicto han resultado muertas,heridas o torturadas. Reconociendo también el dolor delos demás, en el documento fun-

dacional reclaman no hacer dis-tinciones: “a igual vulneración,idéntico reconocimiento”. EgiariZor no pide la equiparación entrelas personas afectadas por las dis-tintas violencias, sino que “no sehagan distinciones, en cuanto altrato, entre víctimas en base alautor o el momento histórico” enque las personas sufrieron lasconculcaciones de sus derechos.Los ejes de actividad y expresiónpública de la fundación serán lossiguientes: por un lado, el respe-to, la consecución de una verdadcompleta, el reconocimiento y lareparación; por otro lado, exigena las instituciones y la mayoríade partidos políticos reconocer yasumir la responsabilidad quehan tenido en la vulneración dederechos humanos; asimismo,consideran la Comisión de laVerdad un instrumento funda-mental; además, aunque sonconscientes de que no esperannada por parte de los tribunalesespañoles y franceses, no escati-marán en esfuerzos para conocertoda la verdad; y, por último,manifiestan su completo compro-miso con el logro de una solu-ción justa al conflicto aun porresolver. Siendo las razones yconsecuencias del conflicto políti-cas, Egiari Zor trabajará paraalcanzar la solución que posibili-te un acuerdo político y democrá-tico.

gogora ekarri

> BIDE ONETIK EMANDAKO PAUSOAKBehin eta berriro hitz egin dugu estatuko alderdi hegemonikoenkalitate demokratiko eskasari buruz, botere judiziala beren esa-netara jarriz. Epaitegi espainoletatik etorri diren azken erabakiakizan dira D3M eta Askatasunako auziperatuen absoluzioa etaSorturen legeztapena. Horrela, bete egin da horri honetakogehiengoaren exijentzia. Baina hor ditugu, txanponaren bestealdean, 18/98, Segi, Bateragune... Egoera politikoa? normaliza-tua izateko bestelako erabaki politiko?judizialak ere behar dira,premiazkoak dira. Urrats gehiago, norabide honetan..

>SENTENCIA FAVO-

RABLE PARA LAS

TRABAJADORAS DE

INDUSAL

El Juzgado de loSocial nº1 de Bilbo hadictaminado la nuli-dad de los trasladosque Indusal preten-

día llevar a cabo contra 23 trabajadoras a diferentes plantasque la empresa posee en el Estado español, permitiendo deesta manera el mantenimiento de sus puestos de trabajo. En elfallo, el juez no ha dudado en determinar que existía una claraintención de realizar una persecución por razones de índolesindical hacia las personas afectadas por dicho traslado. Con esta sentencia queda demostrado que el traslado de lastrabajadoras no era más que un despido encubierto, con elobjetivo de castigar a un colectivo muy concreto, el de las tra-bajadoras que en 2008 realizaron una huelga para reclamar unconvenio que eliminara las diferencias salariales por razón degénero. Este fallo se suma a otras resoluciones, como la deInspección y Delegación de Trabajo del Gobierno Vasco, que yase pronunciaron en marzo en este mismo sentido desestiman-do el ERE presentado por la empresa. Pese a que tanto LAB como las trabajadoras afectadas se felici-tan por esta sentencia y agradecen el apoyo incondicional quehan recibido durante estos duros meses de lucha, reconocenque se debe interpretar el fallo con la máxima cautela, por quetienen el convencimiento de que la empresa no va cesar susintenciones de quitarse del medio a estas personas. Y que paraello, Indusal cuenta con la ayuda de los representantes en laempresa del sindicato USO, que haciéndose valer de su posi-ción mayoritaria en el comité, ha llegado a ser la mano ejecuta-dora de las prácticas de presión que ejerce la empresa a sustrabajadores.

4>5

>ACUERDO EN METRO BILBAO

TRAS MÁS DE MEDIO AÑO

Los sindicatos que componenel comité de empresa en MetroBilbao, han logrado alcanzarun acuerdo tras un largo con-flicto. Éste fue refrendado porun 86,5% en la asamblea ytanto el comité como la empre-

sa lo firmaron en el Consejo de Relaciones Laborales (CRL), des-pués de ocho reuniones en tres semanas.A través de la negociación se ha conseguido afrontar el conflicto demanera global y evidenciar la actitud de la dirección hasta la fecha.La única “pega” que describe el comité es que este mismo acuerdopodía haberse alcanzado mucho antes, evitando de esta maneratodo tipo de movilizaciones, declaraciones, denuncias, molestias ausuarios y usuarias del metro. Y, especialmente, se podía haber evi-tado la criminalización sufrida por la plantilla. Además, en el acuer-do se han incluido dos nuevas cláusulas. Por un lado, se recoge lacreación de un foro de carácter mensual entre dirección y sindicatosque permita que las relaciones laborales vayan recuperando el sitioque les corresponde. Por otro lado, se incluye la posibilidad de, encaso de posibles incumplimientos, acudir a las personas del CRLque han colaborado en la consecución del acuerdo.

>SEKTORE PUBLIKOAREN ALDEKOOFENTSIBA Ongizate estatua jopuntuan, etengabekomurrizketak burutzen ari dira administrazioezberdinak zerbitzu publikoetan azken urteo-tan, hezkuntza zein osasungintzan, langile etaerabiltzaileen kaltetan. Ordezkapenak ezburutzea, lanaldia luzatzea eta langile publi-koen soldaten beherakada… zintzo ari dirainposatzen Madriletik datozen murrizketak.

Honen aurrean, zerbitzu publikoen garapena-ren aldeko ofentsiba indartu da, Nafarroanzein Araba, Bizkaia eta Gipuzkoan, greba,lanuzte eta mobilizazioekin. Indartsua izan dalantoki eta kaleetan emandako erantzuna.Langile eta erabiltzaileek, herritarrek orohar,gogor arbuiatu dute pribatizazio eta murrizke-ten olatua. Zerbitzu publiko, unibertsal etadoakoen aldeko aldarria ozen entzun daEuskal Herriko kaleetan.

>MOVILIZACIONES POR EL

ACUERDO MARCO SECTORIAL

delegadas y delegados delmetal realizaron asambleas ymovilizaciones en Bilbo,Donostia y Gasteiz, frente a lapatronal, con el objetivo dedenunciar el bloqueo en las mesasde negociación y defender lanegociación colectiva. De estaforma, se ha querido denunciar elpapel que están jugando las patro-nales con su actitud entorpecedo-ra y dilatoria. Quieren aprovechar-se de la ventaja que les dan lasreformas y, por ello, no tienenprisa en llegar a acuerdos, utili-zando éstas para quitar derechos.Sin embargo, hay alternativa conla que defender los intereses delos y las trabajadoras vascas. ElAcuerdo Marco Sectorial es unaherramienta legal que posibilitallegar a acuerdos que blindennuestra negociación colectiva,dotando a los convenios provincia-les de prevalencia aplicativa antelos convenios estatales.Sin embargo, la patronal opta porel bloqueo, algo que irremediable-

mente va a traer una mayor con-frontación al sector. Es inacepta-ble regalar una desregulación dela negociación colectiva al amparode las reformas y aceptar que nosroben los derechos conseguidostras la lucha de tantos años. Poreso, se ha hecho un llamamientoal resto de sindicatos a defendernuestro modelo de negociacióncolectiva y nuestros conveniosprovinciales, ya que son el únicomedio de asegurar las condicioneslaborales y salariales para todas ytodos los trabajadores del sector.

>ALDARRIKAPEN FESTA UKATU DU

AZKUNAK

Maiatzaren 6an, aldarrikapenarilotutako festa egitekoa zenBilboko Gran Via kalean igandeeta jai egunetan dendak irekitzea-ren aurka. Besteak beste, haurjolasak eta helduen arteko sokati-ra egitea zen asmoa. Alta, aldarri-kapen ekimen hau bertan beherautzi behar izan zuten Azkunaalkateak baimena ukatu baitzuen.Hasiera batean, baimena ematekodeitzaileek asegurua kontratatubehar zutela jarri zuen baldintzat-zat Udaletxeak. Asegurua lotutazegoela, ordea, udal arduradunekbaimena bera ukatu egin zuten.Eraso berri honen aurrean, aldiz,ELA, LAB eta UGT sindikatuekelkarretaratze jendetsua deituzuten gai honen inguruan gertat-zen ari dena salatzeko.

Langile zein herritar andanakdeialdiarekin bat egiteaz gain,lehendabiziko aldiz denda bat ereez zituen ateak ireki. Azken mobi-lizazio honetan inoiz baino argia-go geratu zen jendarteak igandeeta jai egunetan denden irekiera-rik ez duela nahi. Merkataritzakolangileek familiarekin berenaisiaz gozatzeko eskubidea dutelaaldarrikatu zuten eta horren aldeborrokatuko direla eman zuten

jakitera. Edozein interes politikozein kate komertzial handireninteresen gainetik urteetan bere-ganatutako eskubideak baitaude.Jendarteak ez du irekiera gehia-gorik nahi eta, kate komertzialhandi batzuen interesak defen-datzen utzi eta Azkuna jaunari,PSEri, PPri eta PNVri behingozaldarrikapena entzuteko eskatuzieten, horretarako izan baitzirenhautatuak.

EL RESCATE AL SISTEMA FINANCIERO,CAUSANTE EN GRAN MEDIDA DE LASITUACIÓN ECONÓMICA QUE ESTAMOSVIVIENDO, tiene precio puesto desdeEuropa, un precio de recortes brutales quepretenden que paguemos la mayoría social.El estado español alega que no tiene capaci-dad de actuación, pero, al igual que en elconjunto de Europa, juega a preservar y cui-dar unos intereses muy concretos: interesesmultinacionales y, principalmente de labanca, sea ésta alemana o española.

Reforma de estado para instauraruna dictadura económica

No nos encontramos ante una medidascoyunturales, ni ante una serie de recortesque permitan abordar una dura fase econó-mica. Nos encontramos ante toda una refor-ma de estado cuyo único objetivo es instau-rar el modelo capitalista más salvaje.

Tras esta batería de medidas y de reformas(las ya aplicadas y las que están en cartera), seestá destruyendo el sector público: sin recur-sos, sin capacidad y completamente residual.Un sector público que ni sea motor ni tansiquiera regulador de la economía y un sectorpúblico que no preste ni servicios ni protecciónsocial a la población. Y se siguen promoviendomedidas para que unos pocos sigan acumulan-do riqueza y especulando a costa de la mayoríasocial: la política fiscal no es un instrumentopara la redistribución de la riqueza, sino uninstrumento para el puro saqueo, ejemplo deello es la brutal subida el IVA tras aplicar unaamnistía fiscal a quienes han defraudado amanos llenas.

El estado ha hecho dejación de todas susfunciones de mediador y garante de derechos yha decidido convertirse en un simple instru-mento en beneficio de los intereses de unospocos: proveer y desviar recursos públicos al

ámbito privado y garantizar el control social.

Involución y centralización deEstado

La forma antidemocrática, a golpe de decre-to y ley básica, es la forma que han adoptadopara instaurar en lo político un modelo total-mente centralizado y uniformizado. El “cafépara todos” del ’78 ya no sirve y es necesariotransformarlo: un modelo económico únicocon un marco político único

Hablar de invasión de supuestas competen-

6>7

guregaiak

26 de septiembre, huelga general

Euskal Herriadebe decidir su

camino

cias cuando el estado español ha decidido quees el momento de finiquitar el modelo auto-nómico es un brindis al sol sin recorrido algu-no.

Seguir atada a las políticas que está reali-zando el Estado español es un suicidio políti-co y económico para Euskal Herria. Un suici-dio económico porque las medidas que seestán adoptando no sirven ni para crearempleo ni para estimular la economía; recor-tar salarios mientras suben los precios y losservicios básicos se privatizan y recortar pres-taciones mientras crece el desempleo es sinó-nimo de pobreza. Y un suicidio político, por-que están finiquitando la capacidad y losinstrumentos para hacer políticas propias quenos permitan salir de esta situación. Si estemarco no sirve para hacer políticas propias, laúnica conclusión posible es que necesitamosotro que sí lo posiblite.

Hay alternativa para Euskal Herria:o subordinación o salida propia

Lo que está en juego en este momento es sise nos va a imponer ese camino a ningunaparte. La alternativa existe y es posible si setoman tres decisiones: no aplicar las medidasdel gobierno español; anular los recortes esta-blecidos en los presupuestos de las institucio-nes de Euskal Herria; y poner sobre la mesaun plan institucional nuevo e integral parahacer políticas que nos permitan salir de lacrisis. Un plan definido sobre cuatro pilares:

- Justicia fiscal- Desarrollo del sistema de servicios públi-

cos- Creación de un sistema financiero públi-

co para Euskal Herria- Un plan real de creación de empleo y

garantía de una renta mínima, apostando porpolíticas de reparto del trabajo y la riqueza

La opción es clara: o la subordinación y launiformización de un estado que ha optadopor la no salida a la crisis, o la posibilidad dedar una salida propia desde la capacidad dehacer políticas y tomar decisiones en nuestroámbito.

LAB demanda que se convoquen consultaspopulares tanto en Nafarroa como en la CAV

en este sentido. Ésa es la decisión que hay queadoptar y le corresponde a la sociedad deEuskal Herria tomarla y al ámbito político res-petarla. Debemos pasar del “aplico porque esobligatorio” a “no puedo aplicar porque lasociedad de Euskal Herria lo ha rechazado”.

El 26 de septiembre vamos a llenar las callesde Euskal Herria con un objetivo: que todasesas medidas no sean aplicadas en nuestroámbito y que ante esta reforma de estado seanuestro pueblo en que tome la palabra y ladecisión.

1. ATAQUE A LOS DERECHOS DE LAS PERSONAS DESEMPLEADAS- Se considera al colectivo de personas desempleadas como defraudadoras de recursos públicos y no como titula-res de derechos.- La cuantía de las prestaciones por desempleo se rebaja a partir del sexto mes del 60% al 50% de la base regula-toria.- Se suprime el subsidio para mayores de 45 y el de 52 pasa a los mayores de 55

2. RECORTE DE LAS GARANTÍAS DEL FOGASA- Limita la cantidad a abonar al doble del SMI (antes era el triple), por el número de días de salario pendiente depago, con un máximo de 120 días (antes el máximo eran 150 días)

3. ATAQUE A LOS DERECHOS DE LOS TRABAJADORES Y TRABAJADORAS DE LA ADMINISTRACIÓN PÚBLICA- Ataque a la negociación colectiva que queda derogada por las medidas que se deciden en Madrid y que se aplica-rán con caracter prioritario a lo negociado en los acuerdos. - Se añade a las congelaciones salariales suspender la 2ª paga extra (Navidad) para personas empleadas públicas.No se compensará en el salario, sino a partir de 2015 en forma de aportaciones a fondo de pensiones, siempre ycuando se cumplan los objetivos de déficit.−Reducción de días de libre disposición.−Reducción de derechos sindicales.−Equiparar el tratamiento de las incapacidades temporales al sector privado, es decir, no se complementará elsalario al 100%.−Movilidad de las y los empleados públicos.

4. FISCALIDAD REGRESIVA−Sube el IVA. El tipo general pasa del 18% al 21% el reducido del 8% al 10%. Algunos productos y servicios pasandel tipo reducido al general (es decir, del 8% al 21%). Algunos materiales escolares pasan del tipo superreducido(4%) al 21%.-Subida de los impuestos especiales-Rebaja de las cotizaciones sociales de dos puntos hasta 2014: un punto en 2013 y otro en 2014. La medida ha sidoreclamada insistentemente por los empresarios, que verán así reducido el coste laboral.

5. RECORTE DE LOS DERECHOS DE LAS PERSONAS DEPENDIENTES- El Gobierno ha rebajado en un 13% el llamado «nivel mínimo», el dinero que reciben las comunidades autónomaspor cada persona dependiente en función de su gravedad.- Se reduce en un 15% la prestación económica de los y las cuidadoras familiares, dejando libertad a las comunida-des autónomas para agudizar esta reducción- Se simplifican los grados de reconocimiento de dependencia (de seis niveles pasa a tres grados) y se pospone a2015 la incorporación de nuevos usuarios de Grado 1, es decir, dependientes moderados- Se suspenderán el 31 de agosto las cotizaciones a la Seguridad Social que se pagaba a familiares que cuidabande una persona dependiente en casa.

6. LIBERALIZACIÓN DE HORARIOS Y PRIVATIZACIONES- Desregularización de los horarios comerciales, ampliación de horarios y apertura en domingos y festivos- Liberalización de los servicios de transporte ferroviario, portuario y aeroportuario y en algunos casos privatización.- Reducción y privatización de empresas públicas

Principales medidas

LA SOBERANÍA ECONÓMICA Y POLÍTICASE PRESENTA COMO UNA NECESIDADURGENTE E IMPERANTE PARA AVANZAREN NUESTRAS REIVINDICACIONES QUESON JUSTAS, LEGÍTIMAS Y LAS APOYA LAGRAN MAYORÍA SOCIAL. “Hoy, la cuestión adecidir es si la agenda de lo que pasa enEuskal Herria se decide en función de los vier-nes de Rajoy o si somos los agentes políticos,sociales, institucionales y sindicales los quedecidimos cuál es nuestra salida y dónde estáel modelo económico y social que le va a per-mitir a este pueblo tener un futuro dignogarantizado, tanto como pueblo, como clasetrabajadora que somos”. Este fue el últimomensaje que la secretaria general de LAB,Ainhoa Etxaide, lanzó a las miles de personasque se movilizaron en Bilbo al hilo delPrimero de Mayo.

Al igual que en la capital vizcaína, LAB semanifestó en las otras tres capitales de HegoEuskal Herria, en Baiona y en Maule y tambiénen otras trece comarcas de la geografía vascabajo el lema “Langileon Euskal Herria helburu.

Lotu borrokari”. En total, fueron más de20.000 trabajadores los que salieron a la calle.Por ejemplo, hubo movilizaciones descentrali-zadas en Araba (en Laudio y Oion), en Bizkaia(en Arrigorriaga, Astrabudua, Durango,Sestao, Lekeitio y Gernika), en Gipuzkoa (enAzkoitia, Eibar, Irun y Tolosa) y en Nafarroa (enAltsasu, Lizarra, Tafalla y Tutera).

Tal y como remarcó Ainhoa Etxaide ensu intervención, “todo lo que está pasandodesde que Rajoy ha decidido seguir con lasreformas que inició el PSOE, diga lo quediga Patxi López, nos reafirma más si cabeen lo que siempre hemos dicho: el marcoestatutario no permite a este pueblo decidirlibre y democráticamente su futuro, no nosgarantiza tener los instrumentos políticos einstitucionales necesarios para desarrollarun modelo económico y social propio”. Porlo que el marco estatutario actual resultaser “el principal obstáculo para que los y lastrabajadoras avancemos en nuestros intere-ses, por que mientras le garantiza a lapatronal que va a tener todo lo necesariopara imponer sus medidas, nos roba a laclase trabajadora la capacidad de avanzaren nuestras demandas”.

“Suicidio político”Hacer seguidismo de las políticas que el

Gobierno de Rajoy está imponiendo es un“suicidio político, económico y social”,

Soberanía económicay política

8>9

guregaiak

La lucha mantendrá vivos los derechos que ha peleado la clase trabajadoradurante muchos años

Primero de Mayo

subrayó Etxaide. En definitiva, es condenar aeste pueblo a diluirse en la ruina de un Estadoque es incapaz de construir alternativas a susproblemas estructurales. Es hipotecar nuestrofuturo en un Estado que por no tener una ofer-ta real ante las demandas políticas y sociales deeste pueblo siempre ha optado por la mismaterapia fracasada: intentar neutralizarnos por lafuerza y por la vía de la imposición.

Mariano Rajoy ha confirmado que cada vier-nes dará una “campanada” y la clase trabajadorase pregunta qué más nos pueden quitar.“Sinceramente, mucho”, sentenció Etxaide.“Primero, por que están dispuestos a hacerlo;segundo, por que todavía tenemos mucho queperder, podemos hacer una larga lista con losposibles siguientes recortes”. No obstante, en estePrimero de Mayo LAB decidió no hablar de lo queestá dispuesto a hacer el Gobierno español, sinode lo que la clase trabajadora está haciendo y estádispuesta a hacer en Euskal Herria.

La soberanía económica y política se presentano sólo como una opción, sino como una necesi-dad. “Una necesitad urgente e imperante”. El

futuro de Euskal Herria se está decidiendo enmarcos ajenos a nuestra voluntad, por lo queademás de reivindicar el derecho a decidir “hayque ejercitarlo”, insistió Etxaide. “Vamos a deci-dir cuáles son y dónde tienen que estar lospasos que permitan a la clase trabajadora. Nosólo para revindicarlos, sino para avanzar tam-bién en nuestras reivindicaciones que son jus-tas, legítimas y las apoya la gran mayoríasocial”.

Durante años, a la clase trabajadora nadie leha regalado nada y los derechos han sido con-quistados mediante la lucha. Es la lucha la queha mantenido vivos esos derechos y, ahora quenos los están robando, es con la lucha como losrecuperaremos. Por eso, como remarcó la secre-taria general ante miles de trabajadores, “eshora de decidir si la agenda de Euskal Herria ladeterminan los viernes de Rajoy o los agentesinstitucionales, políticos, sindicales y socialesde este país por que para hacer frente a estereto hay una mayoría dispuesta a que hagamosnuestro camino, para buscar una salida propiaa la crisis y que garantice un futuro digno”.

Hego Uribe-ArratiaArrigorriaga: 500Tolosa-GoierriTolosa: 800Gasteiz-LautadaGasteiz: 4.000 Oarso-BidasoaIrun: 1.000Sakana-LarraunAltsasu: 350Busturialdea-Lea ArtibaiLekeitio: 450Gernika: 300Kosta-UrolaAzkoitia: 400DebaldeaEibar: 500Donostia-HernaniDonostia: 3.000Iruñealdea-PirineoakIruñea: 2.000

AiaraLaudio: 350DurangaldeaDurango: 600EzkerraldeaSestao: 1.500EskumaldeaAstrabudua: 500BilboBilbo: 3.000ErrioxaOion: 1.000Erdialde ErriberaLizarra: 300Tafalla: 300Tutera: 300Ipar Euskal HerriaBaiona: 400Maule: 150Hendaia: 150

Herri ordezkaritza

<10

8. biltzarraren ondoren, LAB apustu berrietarako prest

Eskualdeetan, herrietan, sektoreetan edota atalsindikaletan, besteak beste, urte osoan zeharluzatu den eztabaida prozesuari amaiera emanzitzaion bi eguneko lan betearekin. Biltzarrekomahaiaren osaketarekin abiatu zen prozesuaBarañaingo Auditorioan; ondoren, emendakineneztabaida eta bozketari ekin zitzaion. Moduhonetan, eztabaidatu, bozkatu eta finkatu dirahemendik eta bost urteetara sindikatuaren lanildoak izango direnak. Biltzar Nagusian 500 biltzarkidek parte hartubazuten ere, aurretik emandako eztabaida proze-suan, guztira, 2.500 kide baino gehiagok hartudu parte. Orotara, antolakuntza ponentziari zeinpolitiko-sindikalari eginiko emendakinak 230izan dira, 90 eta 140 emendakin, hurrenezhurren. Bozketei dagokienean, ia aho batez onartu zirenponentziak. Politiko-sindikalaren kasuan, 431biltzarkidek baiezkoa eman zuten eta abstentziobat egon zen. Antolakuntza ponentziari dagokio-nez, 376 baiezko jaso zituen, ezezko bat eta bostabstentzio. Azkenik, kudeaketa txostenak, azken

lau urteetan sindikatuak egin duen ibilbideaazaltzen duenak, 447 bozka baiezko lortuzituen baita sei abstentzio ere. Egunari amaie-ra emateko, idazkari nagusiarekin batera,nazio komitea hautatzeari ekin zitzaion etaaldeko bozken %88az izan zen berretsia.Nazioarteko ordezkariek ere euren lekua izanzuten Biltzarreko bi egunetan. Kuba, Grezia,Groenlandia, Kanariar Uharteak etaVietnameko kideek biltzarkideen aurrean hitzegin zuten eta Munduko SindikatuenFederazioko idazkari nagusiaren ondoko denValentin Pachok ere interbentzioa izan zuen.Euskal Herriko hainbat eragile ere elkartu zenBarañainen. EPPK eta gazte mugimendukoordezkariek hitza hartu zuten ekainaren 21eaneta 22an Ezker Abertzalea eta ELAkoak.Sindikatuen artetik, bertan egon ziren ELA,STEE/EILAS, ESK, EHNE, HIRU, CCOO Euskadi,UGT Nafarroa, UGT Euskadi; alderdien artetikEzker Abertzalea, Eusko Alkartasuna, Aralareta Alternatiba eta bestelako eragileen artetikHerrira, Bilgune Feminista, Gaindegia,

Elkartzen, Kontseilua, EHE, Sortzen-Ikasbatuaz,Bai Euskal Herriari eta Askapena. Biltzarreko unerik hunkigarriena Rafa Diezidazkari nagusi ohiak El Duesoko espetxetikbidalitako gutunak ekarri zuen. Sindikatuarenibilbidea goraipatu zuen, eta datozen erronke-tarako animoak eman. “1976an sindikatuansartu nintzenetik, asanblada nazional eta bilt-zar guztietan hartu dut parte. Gaur ez nagoBarañainen fisikoki, baina, nire pentsamenduaeta bihotza zuen artean daude”.

LABen 8. Biltzar Nagusia burutu zen ekainaren 21 eta 22a bitarteanBarañainen “Orain da garaia. Eraiki dezagun langileon Euskal Herria” lemapean. Hainbat hilabetez luzatu den eztabaida prozesuaren ondoren, azken lau urteotako lana jasotzen duen kudeaketa txostena onartu zuten LABsindikatuko biltzarkideek. Ponentzia politiko-sindikala, antolaketa ponentziaeta hemendik bost urtetarako zuzendaritza berria ere onartu egin zen.

11>

eraiki dezagun langileon Euskal Herria

Azken lau urteotako bilana

lurrikara politiko etaekonomikoaren aurreanerantzun eta eraiki Gertakari garrantzitsu asko bizi izan ditugu etaurrats esanguratsuak egin dira orain lau urteBECen 7. Biltzar Nagusia burutu zenetik.Langileontzat ez dira urte errazak izan, aregehiago, gogorrak eta larriak izan direla esanbeharra dago. Bolo-bolo krisia gehien entzuneta erabili den hitza izan bada ere, besterik erebadago. Esate baterako, konponbide demokrati-koa, aldaketa politiko eta soziala, independen-tismoaren eraberritzea edota euskal sindikal-gintzaren bategitea. Aldaketa sakonak ekarriko dituen garaia bizit-zen ari garela ez du inork zalantzan jartzen eta,horregatik, okertzeko beldurrik gabe, urtehauek guztiontzat erabakigarriak izango direlaesaten dugu, izan ere, gaur egun arte ezagutudugun eredua aldatzen ari delako. Lan harrema-netan, eredu sozialean, sistema finantzieroanzein marko juridikoan eta politikoan ezer ez daberdin izango etorkizun ertain eta luzean.Testuinguru honetan egin zuen LABek bere ari-ketarik garrantzitsuena, sindikatuaren borrokaizango dena erabaki duen Biltzarra burutu bait-zuen Barañainen. Hasiera batean, krisi finantziero bat zena krisiekonomiko larri eta orokor bilakatu zen bereha-la eta, benetako errealitatea nagusituz, krisia-ren dimentsio politikoa bere gordintasun osoanagertu zen ondoren. Gobernuek errealitateaukatzen eta ezkutatzen saiatzen dira oraindiketa hartzen dituzten neurriek egoera okertubesterik ez dute egiten. Arazoaren jatorriei begi-ratzea saihestu eta muinera jotzen ez bada,konponbiderik ez da iritsiko. Eta hori da azkenlau urteetan gertatu denaren gako nagusia.

Lehendabiziko momentutik alternatibarenbidea hartzea, krisia sortu duen eredua auzi-tan jartzea eta krisiaren atzean dauden politi-kak aldatzea baztertu zuten. Ukaezina da 8. Biltzar Nagusia burutzekomomentuko datuak kezkagarriak direla oso.Lau urteotan, 146.000 lanpostu baino gehiagosuntsitu dira; 200.000 langabetu baino gehia-go daude Euskal Herrian, hauetatik erdia ema-kumeak dira; prestaziorik gabe daudenenkopuruak ere gora egin du, langabetuen%47ak ez du prestaziorik jasotzen, duela lauurte %28az hitz egiten genuen.Konponbidetik gehiago urruntzen gaituenEspainiako interbentzioa ere iritsi da etaNafarroako eta Gasteizko gobernuek politikapropioak egiteko aukera baztertzen jarraitzendute. Beste behin, nabarmendu behar da insti-tuzio hauek hartutako bidea suizidio politikoeta ekonomikoa dela, Estatu espainarrarenegiturazko krisiei eta horiek gainditzeko ezin-tasunari lotuta jarraitzera behartu nahi gai-tuztelako Euskal Herriak bere bidea egin deza-keela eta bide horrek eskaintzen dituenaukera ekonomiko eta sozialak benetakoakdirela jakin arren. Aipatu bezala, krisiak zeharo markatu ditu 7.Biltzarretik hona igaro diren urteak, bainaagenda ez da horretara soilik mugatu. Gatazkahistorikoa konpontzeko prozesua martxandela, mapa instituzionala aldatu duten aliant-za estrategikoak eraikiak direla eta hainbesteborrokatu ditugun aldaketa politiko eta sozia-lak burutzeko prozesu politikoan urrats eraba-kigarriak egin ditugula burutu da kongresua.

<12

Zabala eta oparoa izan zen oso “Erantzun sindi-kala mundu mailako krisi kapitalistaren aurrean”izenburupean Ipar Hegoa fundazioak eta LABsindikatuaren Nazioarteko Idazkaritzak antola-tutako jardunaldian parte hartu zuen nazioarte-ko ordezkaritza. Sindikatuaren 8. Biltzarrarihasiera eman baino egun bat lehenago IruñeakoErizaintza Eskolan bildu ziren hogeita hamarherrialde baino gehiagotik etorritako ordezka-riak, beren borroken berri emateko asmoz.Egun, herri langile oro mundu mailako krisikapitalista sakonean murgiltuta dagoela etaherriek klase menderatzaileen ofentsiba gogo-rra jasaten dutela abiapuntutzat hartuz, mugi-mendu sindikalak horri guztiari aurre egitekoaurrera eramaten dituen erresistentzia borrokaeta prozesu eraldatzaile desberdinen topalekuaizan zen Erizaintza Eskolako aretoa. Zentzuhonetan, krisi kapitalistak eta klase mendera-tzaileek inposatutako neurriei erantzutekohainbat kontinenteetako sindikatuen esperien-tziak eta borroka sindikalak partekatzeko auke-ra paregabea suertatu zen. Besteak beste, pro-zesu iraultzaileei laguntzen dieten sindikatuek,erresistentzia borroketan murgildutakoek edotaestaturik gabeko nazioen askapen nazionalariaskapen soziala txertatzen dioten sindikatuekhamaika irakaspen barreiatu zituzten solasaldi-ra gerturatu zirenen artean. Herrialde ezberdinetako esperientziak azaltzeazgainera, ondorengo bi egunetan LABeko BiltzarNagusian ere gonbidatu bezala parte hartuzuen nazioarteko ordezkaritza zabal honek

Nazioartekoborrokakpartekatuz

hainbat ebazpen onartu zuen. Batetik, klase sin-dikalismo koordinatu eta bateratuaren bidezborrokatzeak berebiziko garrantzia duen heine-an, klase sindikalismoaren koordinazioaren alde-ko ebazpena adostu zuten. Zentzu honetan,egungo europar eraikuntza ereduaren aurkaagertzen direnez, sindikatu, mugimendu sozialeta erakundeen arteko erantzun agenda batkoordinatzea oso beharrezkotzat jo zuten. Eraberean, kontinente zaharreko langile klasearenmende egongo den Herrien Europa Soziala alda-rrikatu eta aldi berean, Nazioarteko DiruFuntsak, Europako Komisioak eta EuropakoBanku Zentralak inposatu nahi duten kapitala-ren eta Estatuen Europa baztertu zuten. Bestetik, herri kubatarraren eta herri saharauia-ren aldeko ebazpen bi adostu ziren. Honen bitar-tez, Kubako herriari, kubatar iraultzari eta iraul-tzaren lorpen eta konkistei elkartasuna etababesa adierazi nahi izan zioten jardunaldianparte hartu zuten sindikatuek. AEBek bestepotentzia inperialisten laguntzarekin ezarritakoKubako herriaren aurkako blokeo ilegal eta kri-minalaren amaiera exijitzeaz gain, Kubarenaskatasunaren eta burujabetzaren alde borroka-tzeagatik eta uharteko herritarrak defendatzea-gatik AEBetako espetxetan zigorra betetzen aridiren Rene, Antonio, Fernando, Gerardo etaRamon heroi kubatarren askatasunaren aldekokanpainekin jarraitzeko konpromisoa berretsizuten. Era berean, beste ebazpen baten bitartez, elkar-tasuna eta babesa helarazi zioten Mendebaldeko

Saharako herriari eta dagokion autodetermi-nazio eskubide zilegiari. MendebaldekoSahara legez kanpo okupatzen ari denMarokoar estatua eta gobernua salatu etaherrialdea berehala deskolonizatzea exijituzuten nazioarteko ordezkariek.

Euskal prozesuaren aldeko ebazpenaAzkenik, nazioarteko jardunaldian bildutakoordezkariek Euskal Herriko prozesu politikoa-ren aldeko ebazpena sinatu zuten. Bizi dugunmomentu historiko honetan, ezker abertzaleakbultzatutako prozesu aldebakarrekoarekin etademokratikoarekin bat egin zuten. Sinatzai-leen aburuz, prozesuak Euskal Herria espai-niar eta frantziar estatuen arteko gatazka poli-tikoa bide demokratikoen bidez gainditu ahalizateko urrats positiboak emateko aukera eka-rri du, esaterako, 2011ko urriko DonostiakoNazioarteko Bake Konferentzia, non KofiAnnan bezalako nazioarteko pertsonalitateekespainiar gobernuari negoziazio bideakzabaltzeko eskatu zieten euskal jendartearengehiengoaren nahia errespetatuz.Hala ere, bi estatu menderatzaileek EuskalHerriari bere etorkizuna erabakitzeko eskubi-dea aitortzeari uko egin eta bide errepresiboamantentzen temati jarraitzen dutela salatuzuten. Modu honetan, lan politikoa egiteaga-tik espetxeratuta dagoen LAB sindikatuarenIdazkari Nagusi ohi Rafa Diez Usabiaga bere-hala askatzeko eskakizunarekin bat eginzuten.

Ricardo Castro.CUT. Galiza.

Nueva fase política en Euskal HerriaPor un lado, personalmenteentiendo que el inmovilismode los estados español yfrancés era esperable, por lomenos en una primera fase.De hecho, sus declaracionesiniciales siempre son: “con-seguimos vencerles”, “hansido derrotados”… Si dan elmínimo paso de reconoci-miento están reconociendola lucha que no han queridoreconocer desde hace 50años. En este sentido, meparece lógico que en princi-pio hasta medio plazo novayan a cambiar, pero tam-poco será de una maneramuy esplícita, muy pública.Supongo que será más portrastienda. Entendemos que este es unproceso que aparece tras undebate político intenso ydemuestra la inteligenciadel pueblo vasco. En el con-texto actual en el que esta-mos esa vía política es laque está precisamentedejando sin argumentos alEstado y demuestra que elproblema es otro.

Divanilton Pereira.CTB. Brasil.

El papel del sindicalismo ante una potencia en desarrolloBrasil está viviendo unmomento inédito en su his-toria, desde 2003 fuerzasdemocráticas y popularesestán formando país y esoesta posibilitando que elgobierno adopte una agen-da y priorice las necesidadesinternas de su pueblo.Lógicamente, todavía quedamucho por hacer. CTB trabaja dentro y fueradel gobierno cómo se debenrealizar las grandes transfor-maciones. Esa disputa y pre-sión política del movimientosindical gana nueva dimen-sión con la crisis capitalistay Brasil no es inmune a lacrisis. En este sentido, elmovimiento sindical intensi-fica su trabajo para que laagenda del Gobierno novaya a provocar ataquescontra los derechos socialesdel pueblo trabajador brasi-leño. Nos basamos en la pre-servación y la ampliación delos derechos sociales, eso loque CTB defiende y asíactuamos.

SotirisZarianopoulos.PAME. Grezia.

Políticas neoliberalescon excusa de la crisis La crisis del capitalismocada vez está siendo másprofunda. El caso de Greciapuede aplicarse en Irlanda,Portugal, Italia, estadosespañol y francés… Por unlado, el sistema ayuda abancos y monopolios; y, porotro, suprime ayudas y pen-siones. No existe una solu-ción sencilla para este pro-blema. La sociedad y laclase trabajadora, en gene-ral, tiene que superar elmiedo, tienen que agrupar-se, ser militantes, tienenque organizarse… El objeti-vo es que todo el poder queconcentran los gobiernospase a las manos de la clasetrabajadora. Esta es la con-clusión que hace PAME. Cualquier otra solución quevenga de la mano de losneoliberales, socialdemó-cratas, centro-izquierda…diciendo que la UniónEuropea o el capitalismo vaa ser más amigable con laspersonas es mentira. Nadiedebe creérselo. No hay solu-ción sin conflicto.

Raymundo M.Navarro. CTC. Kuba.

Alianzas ante el imperialismoLa experiencia del movi-miento sindical cubano,que se declara anticapita-lista y antiimperialista, sebasa en el elemento funda-mental de la unidad. Nocomo concepto, sino la uni-dad del movimiento sindi-cal en la nación. El principiode la unidad es elemental,más cuando el capitalismoy el imperialismo yanquiusa en su ideología “dividey vencerás”. Otro elemento fundamentales que el movimiento sindi-cal en el mundo solo no va apoder enfrentar los malesdel capitalismo. Por tanto,hay que contribuir a laalianza con los movimien-tos sociales. Si no aprove-chamos una plataforma deacción común nosotrosseremos más débiles. Elreto del movimiento sindi-cal no es sólo ser de tiporeivindicativo, sino de recla-mar los derechos de los tra-bajadores. Vincular sindica-lismo de tipo reivindicativoy socio-político es funda-mental.

Nazioartekoordezkaritzak

Andaluzia SAT

Aosta SAVT

Aragoi Intersindical de

Aragón IA-CUT

Argentina ATE eta CTA

Asturias CSI

Brasil CTB

Bretainia SLB

Britainia Handia RMT

Galizia CIG eta CUT

Grezia PAME

Groenlandia. SIK

Guadalupe UGTG

Herrialde Katalanak

Intersindical CSC,

IAC eta COS

Italia USB

Kanakia USTKE

Kanariar Uharteak

Intersindical Canaria

Korsika STC

Kuba CTC

Portugal CGTP-IN

Sahara UGTSARIO

Sardinia CSS

Turkia Tekgida-Is -

DISK

Txipre PEO

Venezuela UNETE

Vietnam VGCL

UISTAAACT-

Merkataritza

FSM

13>

eraiki dezagun langileon Euskal Herria

Euskal Herriaren etorkizun politiko eta ekono-mikorako erabakigarria izango da datozen urte-etan ematen diren mugimenduak eta LABekezin du horren begirale izan, subektu aktiboabaizik. Testuingurua hau izanda, ponentziapolitiko sindikalak fase berri honetan hori zer-tan gauzatzen den galderari erantzun nahi dio.Ponentzia guztietan bezala, honetan ere, egoe-raren azterketa bat egiten da eta nazioartekoikuspegiari ere atea irekitzen zaio. Lurrikaraekonomiko honen erdian, LABek argi du kon-frontazioa indartu behar dela eta, zentzu hone-tan, kudeaketa txostenean ondo agertu denmoduan, azken lau urteetan burututako borro-kari segida eman behar diogu. Euskal Herrian zabaldu berri den fase politikoberriak horretarako aukera paregabeak eskaint-zen ditu eta sindikalgintza abertzaleak erabakiestrategikoak hartu behar dituela azpimarrat-zen da ponentzian. Erreforma eta murrizketei

erantzun egin behar zaie, baina krisia eta proze-su demokratikoa loturik doazela ahaztu gabe.Beste eredu bat eraiki ahal izateko bitarteko juri-diko eta politikoez hitz egin behar da, markojuridikoaz, alegia. Horretarako, alternatiba bada-goela kontuan hartuta, hori gauzatzeko nolakoaliantzak bultzatuko ditugun da datozen urtee-tarako erronka nagusia eta ponentzian horreta-rako proposamenak egiten dira. Lanaren eta aberastasunaren banaketa justuagobatean oinarritzen den beste eredu sozial etaekonomiko bat nahi duela argi utzi du euskallangileen gehiengoak eta bide horretan, ezinbes-tekoa da Euskal Estatu Sozialista bat eraikitzea.Hori izango da, beraz, LABen proiektu estrategi-koa. Euskal Herria politikoki eta sozialki kohesio-natuko duen proiektua, alegia. Estatu horretarairistea nazio eraikuntza prozesu dinamiko batizango da eta bizi dugun testuinguru ekonomi-koak prozesu hori azkartzera behartzen gaitu.

Krisiari irtenbide propio eta demokratikoa emanbehar zaio, herri moduan egin beharreko ariketaizango da hori eta eragile politiko, sindikal etasozialen esku dago. Horregatik, bada garaia ezta-baidak egiten hasteko eta iruzur ekonomikohonetatik ihes egiteko beharrezkoak diren akor-dioak eraikitzeko. Trantsizio fase honetarakoLABen egitasmoa sozioekonomikoak ondorengoesparruak ditu ardatz: marko demokratikoa,garapen eredua aldatzeko politika ekonomikoeta sozialak, lan harremanetarako eta babessozialerako euskal esparrua, sektore publikoarendefentsa eta bazterketa sozialaren eta pobrezia-ren kontrako neurriak.Borroka esparru nagusi bezala negoziazio kolek-tiboa azpimarratzen da, izan ere, azken urteo-tan blokeoa izan da nagusi negoziazio kolekti-boan eta azken erreformek guztiz txikitua utzidute eskubide hau eremu pribatuan. Eremupublikoan are okerrago daude gauzak, besteak

Subjektoaktibo izanbehar dusindikatuakdatozenurteetan

<14

eraiki dezagun langileon Euskal Herria

beste, murrizketak dekretu bidez onartzen dire-lako eta negoziatzeko aukerarik uzten ez dutela-ko. Negoziazio kolektiborako marko propioaeraiki behar daBestalde, sindikatua lantokietatik kanpo ereerreferente izan behar dela hausnartzen daponentzian. Gutxinaka-gutxinaka aldaketa poli-tiko eta sozialak bultzatzeko borrokari jendeagehitzea lortu behar dugu, edo beste era bateanesanda, LAB erreferente bilakatu behar da enple-guaren, sektore publikoaren eta zerbitzu sozia-len defentsan, horretarako aliantzak eraikiz. Antolakuntzaren eztabaidara gogoeta hau eka-rriz gero, gure antolakuntza eredua oinarrizko-ak diren fundamentuetan nahiko definitua etagaratua badugu ere, gauza estatikoa ezin duelaizan esan nahi du. Antolakuntza, ekintza sindi-kala edo interbentzio politikoa bezala, behin etaberriro, egokitu behar den kontzeptua da.Honekin ez dugu LABen antolakuntza eredua-

ren diseinua zalantzan jartzen, izan ere, ereduhori aldatzeko asmorik ez da ageri inolaz ere.Hala ere, gure interbentzioa garatzeko ditugunbitartekoak egokitu behar ditugula jakin badaki-gu, errealitate politiko eta sozio-ekonomikoaldakorrari modu eraginkor batez aurre eginnahi badiogu. Hein handi batean, antolakuntza ponentzianjasotzen diren gogoetak eta poposamenak nor-abide jakin batean doaz: azken urteetan inple-mentatu eta garatu dugun antolakuntza ereduaindartu eta sakontzeko beharra dago. Beraz,proposamen eta gogoeten helburu bakarramomentu honetan dugun eredua hobetzea daeta, era berean, egunerokoan ikusi ditugungabezia edo disfuntzioak gainditu behar dira.

Alternatiba: eredu berria.Gure alternatiba eredu berri bat eraikitzeabada, politikak errotik aldatzea eta eredu berria

eraikitzeko bitarteko politiko eta sozialak esku-ratzea ezinbestekoa da. Zentzu honetan, indarhandia behar da eta lankidetzak ematen diguhorretarako aukera. Hortaz, alternatiba euskalsindikalismoan dagoela diogu, euskal langile-riak behar duen eraldaketa prozesua ateratzekogai izango den sindikalismo abertzalea, alegia.Prozesu politiko baten emaitza izan behar dueta prozesu horretan goitik behera inplikatukoden sindikalismoa behar du euskal langileriak,eta LAB hor egongo da. Sindikalismo abertzalearen gaurko erronkanagusia guztiz estrategikoa da eta EuskalHerrian abiatu den fase berrrian LABen paperaizango dena eztabaidatu eta finkatu behardugu. Luzerako ikuspegiarekin egin beharrekoariketa da, hautu estrategiko sendoak egiteaeskaintzen duen momentua bizi dugulako.

15>

Komite exekutiboa Idazkari NagusiaAinhoa Etxaide AmorrortuIdazkari Nagusiaren OndokoaJabi Garnika AnduezaEkintza Sindikaleko eta NegoziazioKolektiboko IdazkariaGarbiñe Aranburu Irazusta

Industria Federazioko IdazkariaAsier Imaz QuirosZerbitzu Publikoetako FederaziokoIdazkaria Arantxa Sarasola LartategiZerbitzu Pribatuetako FederaziokoIdazkariaXabier Ugartemendia Apraiz

Nazioarteko Idazkaria Igor Urrutikoetxea BilbaoKomunikazio IdazkariaSonia González FernándezPolitika sozialetako Idazkaria Bea Martxueta PérezEnplegu Politiketako Idazkaria Oihan Ostolaza Arruabarrena

Hedapen Idazkaria Gorka Berasategi LezanaAntolakuntza IdazkariaOlatz Arozena IsasaZeharlerroak IdazkariaIzaskun García Bordagarai

Idazkaritza konfederalakPrestakuntza IdazkariaJagoba Zulueta Berastegi

Ingurumen IdazkariaUrtzi Ostolozaga ArrienEuskara IdazkariaEdurne Larrañaga Celada

Emakume IdazkariaZaloa Ibeas de la CruzLan osasun IdazkariaIbon Zubiela Martín

Gai Juridikoetarako IdazkariaPazis García OrtegaPolitika ekonomikoetako IdazkariaRafa Izquierdo Sánchez

Sindikatuko zuzendaritza berria

Eskualdeko idazkariakAiara:Koldo Urkixo LlanoBuruntza-Goierri: Oihana Lopetegi ArangurenBilbo: Marijo Romero MartínezBusturialdea-Lea Artibai: Aitziber Barandika Basaldua

Debaldea: José Ramón Kortabarria GaritanoDonostia: Lurdes Eraso IturriozDurangaldea: Eulate Zilonizaurrekoetxea UribarrenErribera-Erdialdea: Oskar Goldaraz MorenoEskumaldea: Iratxe Azkue Reinares

Ezkerraldea: Edurne Oliver CayeroGasteiz-Lautada-Errioxa: Gotzon Kortazar PipaonHego Uribe-Arratia: Dabid Lizarralde PalaciosIpar Euskal Herria: Eñaut AramendiIruñaldea-Pirineoak:Igor Arroyo Leatxe

Oarso-Bidasoa: Zorion Ortigosa ArrutiSakana-Larraun: Gaizka Uharte BaldaUrola Kosta: Aitzol Aristorena Arrieta

<16

Hauxe da gure proiektu estrategikoa Euskal Herria politikoki egituratzeko etasozialki kohesionatzeko. Euskal ekonomiaren kontrol politiko eta soziala esku-ratzea ahalbidetu behar duen proiektua da, hain zuzen ere, Euskal Herrian bizieta lan egiten dugun pertsona guztien interes kolektiboen zerbitzura jartzekoproiektua. Bide luze baten emaitza izango da estatuaren eraikuntzarena, bainaLABek oso argi ikusten du prozesu hori azkartzeko aukerak ematen dituen tes-tuingurua bizi dugula. Iruzur ekonomiko honekin argi geratu da Europako Batasunaren proiektukapitalistak porrot egin duela. “Bitarteko publiko guztiak sistema finantziero-aren eta multinazional handien esku jartzen hamarkadak egin dituzte hauekneurririk gabe espekulatu zezaten eta orain langileok larruz ari gara ordain-tzen proiektuaren porrota Europa osoan”, gogorarazi zuen Etxaidek. Hartu dai-tekeen biderik okerrena hartu dute, herritarren borondatearen kontra, ez baitazilegia gure etorkizuna krisi hau sortu duen sistema finantzieroa salbatzekozorpetzea ezta herritarrak probreziara kondenatzea ere. Estatuek ez dute zereskaini Euskal Herrian dagoen alternatiba goseari, are gehiago, oztopoa diraherritarrok eskatzen ditugun aldaketak burutu ahal izateko eta benetako zamabilakatu dira gure interes ekonomiko eta sozialak garatzeko orduan.Euskal Estatu Sozialista bat eratzea bideragarria izateko oinarrizko baldintzaondorengoa da: euskal herritarren borondatea. Hortaz, independentziarenaldeko hautua geroz eta zabalagoa izatea da LABen helburua. Atxikimenduaeta babes soziala, aldiz, ez dira nahikoa suertatzen. Gaur ditugun mugak etaoztopoak gainditzeko aukerak emango dizkigun estrategiarekin jarduteabehar-beharrezkoa dugu independentziaren bidea jorratzeko. Horregatik, ezin-bestekoa da gaurko egoera iraultzeko helburua duen estrategia izatea. Ildohonetan, Ekintza Sindikaleko arduraduna den Garbiñe Arabanburuk ponentziapolitiko-sindikala aurkeztu zuenean aldarrikatu zuen moduan, burujabetzaprozesuan denbora galtzerik ez da, izan ere, “hartzen ari diren erabaki guztiaklangileon beharren kontrako norabidean doaz eta zenbat eta gehiago atzeraegiten dugun orain, gero eta zailagoa izango dugu ondoren beste eredu sozialeta ekonomiko bat eraikitzea”. Honegatik, LABek anbizio osoz heldu nahi dio independentziaren bidea egite-ko hautuari eta VIII. Biltzar Nagusi hau mugarria izan da proiektua eraberri-

tzeko. Estatua eratzeko Euskal Herriaren indarrak, ahuleziak, aukerak eta zail-tasunak zeintzuk diren identifikatzeko ikerketa bat burutzen ari gara gureestrategian sakondu ahal izateko. Estrategia eraginkor eta erreala definitzeada gure helburua, gaurko egoeratik abiatzen dena eta ditugun arazoen aurre-an egiturazko konponbideak eraikiz egin behar dena. Hortaz, marko berri bat eraiki behar dugu langileon eskubideak ziurtatzekobitartekoak ezin direlako albo batean geratu. Bidegurutze batean gaudelarik,LABek borrokatuko dituenak argi dituela atera da kongresutik. Gatazkari kon-ponbide demokratiko bat eman behar zaio gure etorkizunaz libre eta ingeren-tziarik gabe erabakitzeko. Aldaketa prozesua ahalik eta gehien azkartu beha-rra dago estatuek hartu duten bidean ito ez gaitezen. Martxan da jadaerantzunak emango dituen prozesu soberanista, urrats handiak eman dituguazken urteetan eta baldintzak badaude aurrera egiteko. LAB ez da begira gera-tuko, prozesu horren eragilea izango baita. Aldaketa prozesuan goitik beherainplikatu behar da euskal sindikalgintza eta euskal langileriak gehiengo sindi-kal indartsu bat behar du. Anbizio handiz hartu beharreko erronken aurrean gaude, beraz. Aldaketak lor-tzeko borroka asko egin beharko da eta borroka izango da hortaz gure hurren-go urteetako ardatza. Lantokietan zein lantokietatik kanpo, konfrontazioakapitalari boterea borrokatzeko. Kongresua ixteko interbentzioan LABekoIdazkari Nagusia den Ainhoa Etxaidek aldarrikatu zuen bezala, “gure ibilbidehistorikoak eman digun zilegitasunean eta sinesgarritasunean dago gaurborrokatzeko dugun indarraren oinarria. Horregatik, orain da indar hori guztiaaskatzeko eta Euskal Herriak behar duen prozesuari begira jartzeko garaia.

Inplikazioa lortzeko eremu naturala da eskualdea.Mundua ulertzeko eta artikulatzeko moduak erabat aldatu dira eta aldaketahorretan lan mundua ez da salbuespen bat. Duela bost, hamar edo hogei urteezagutu eta izan ditugun balore edo arauak desagertu egin dira. Beste asko-ren artean, enpleguaren suntsiketa, ongizate sistemaren desegitea edotamurrizketa sozialak nonahi ematen ari dira. Horregatik, egoera honetan lanmunduan betidanik egon diren baloreak aldarrikatzea, justizia soziala, elkarta-suna edo bestelako eredu soziala eraikitzea oso garrantzitsua da. Hau guztia aurrera eramateko, ezinbestean, estrategia honen alde daudenerakundeen papera aldarrikatu beharra dago eta inoiz baino gehiago antola-tuak egoteak berebiziko balio politiko eta estrategikoa du. Antolakuntza ere-dua ez da aldatu behar, baina egokitzeko gauza izan behar da. Antolakuntzakdinamikoa behar du izan. Abiadura bizian dena aldatzen ari den honetan,antolatzeko modua martxan ipini behar ditugun dinamiken mesedetan garatubehar dugu. Eremu politikoan aldaketak behetik gora etorri behar direla esa-ten dugu eta VII. Biltzarretik aldaketak borrokaz borroka eragin behar direlakonbentziturik gaude. Horretarako eskualdearen papera indartu behar da. Izanere, eskualdeetan sortzen eta garatzen dira borroka horiek, sektorialak zeinsozialak izan, eta horren adibideak izan baditugu: esaterako, Ezkerraldean edoSakanan abiatutako dinamikak. Hitz bitan: inplikazio soziala lortzeko eremunaturala da eskualdea. Erronka, beraz, sindikatuko egitura guztiak erabakietanintegratzea izango da, behetik gorako komunikazioari bide zabala eginez.

eraiki dezagun langileon Euskal Herria

17>

Konpromisoa, antolakuntza, borroka,

Euskal Estatu Sozialista eraikitzera goaz

INDEPENDENTZIARAKO ARRA-ZOIAK BILTZEN, “BAGOAZ”Auzolanean oinarrituta, EuskalHerriaren independentziaren aldedauden arrazoiak bilduko dituenliburua osatzeko proiektua jarri duabian Independentistak sareak,“Bagoaz” izena duena.Independentziaren alde daudenarrazoiekin liburu bat osatzea dahelburua eta horren alde daudenekarpenak jaso nahi dituzte.Horrez gain, Independentista sare-ak, Euskal Herriko bost hiriburu-tan eztabaida saioak egingo ditudatozen hilabeteetan. Ingurura begiratzen badugu,momentu honetan inoiz bainofaktore gehiago ematen dira inde-pendentziarako: nazioarteko ezta-baida (Eskoziako erreferendume-ranzko urratsak, adibidez), krisiekonomikoaren ondorioz Estatuespainol eta frantsesean ez dagoetorkizunik, Gernikako bonbarda-ketaren eta Nafarroako konkista-ren urteurrenek eztabaida histori-koa piztu dute eta, azkenik, EuskalHerrian bizi den aro politikoberrian proiektu politiko guztieneztabaida ematen ari da.

18>19

gogoan izan

PRESO ETA IHESLARIAK HERRI-RATZEAREN ALDEKO OLATUAUdan ere aldarrikapenok ez duteetenik izango. Horrela, Herriraegunak ospatuko dira hainbat txo-kota, herri eta auzoetako bilguneekantolatuta. Egitarau zabalak etaezberdinak izango dira, tarteankontzertuak, ekimen deigarriak,bazkariak e.a. Jaietan ere euskalpreso eta iheslarien herriratzeaaldarrikatzea izango dute xedeegun hauek.Bestalde, manifestazioa burutukodu Herrira mugimenduak Baionan,datorren urriaren 13an, 16:30etanEuskaldunen plazatik hasita.Aldarrikapena, mila aldiz errepika-tua, “Hurbildu bakera. Giza eskubi-de guztiak, euskal presoak EuskalHerrira”.Datorren urtean, 2013ko urtarrila-ren 12an mobilizazio erraldoia eginnahi du Herrira-k euskal preso poli-tikoen eskubideen alde. Azkenurteotan data hauen bueltan alda-rrikapen honen alde bildu den jen-detza handia izan da, gizartearenzati handi batek duen borondatea-ren erakusle izan delarik.

El rescate constituye

un auténtico golpe

de Estado bajo la

apariencia de ayuda

a la banca. A partir

de ahora, el gobier-

no Rajoy hará lo que

digan la Troika y el

gobierno alemán. El

federalismo de

Merkel (“queremos

más Europa... y los

Estados tendrán que

ceder soberanía”) es

una manera amable

de definir una rela-

ción colonial en la

que a España le toca

ahora ser la colonia.

Vinçent Navarro

URRIAK 11: IKASLEENGREBA OROKORRAIkasle Abertzaleak, herrialdekatalanetako SEPC ikasle anto-lakundearekin batera sustatudute greba orokor egun hauirakaskuntza osoan. Eurekinbat Estatuko beste hainbatikasle taldek egin dute bat,hala nola Amdaluziako jaleo,galiziako Liga Estudiantil,Kantabriako Regüelta edotaMadrileko Yesca.Irakaskuntza sistemari gerat-zen zaion publikotasun apu-rra eta formazioa ordainduahal dutenentzat bakarrikizan dadila dago PPren gober-nuaren jo puntuan. Inposatunahi dizkiguten neurri etaerreforma hauen guztienaurrean, ikasleek burujabetzaexijituko dute urriaren 11an,Euskal Herria hezkuntzatikere eraiki behar dugulakoaldarriaz.

AGEN

ESAIT-EN XII. MENDI MARTXAEuskal Herria-Eslovakia emakumezko futbol partidua etatxirrindularientzako IratikoTourraren ondoren, badatorESAITen XII. mendi martxa.Oraingoan, uztailaren 28an abia-tuko da Bidaxunen, eta zortzi egu-netako ibilbidearen ostean,Donostian bukatuko da abuztuaren 4ean. Horrela, Aiherra,Irisarri, Donibane Garazi, Aldude,Arraiotz eta Igantzi zeharkatukoditu ESAITek bere aldarrikapenaktxoko guztietara zabalduz. Gaztelarrek Nafarroako erreinuakonkistatu zutela 500 urte bete-tzen diren honetan, Nafarroa bizi-rik dagoela frogatu ahal izango daibilbide guztian zehar. Hiru gune nagusi izango dira ibil-bidean zehar: Bidaxunen lehena.Bertan, Agramontarren gaztelua-ren gibelean emango diogunhasiera edizio honetako MendiMartxar. Bigarrena, DonibaneGarazi, Behe Nafarroako herrierreferentziala, Hirugarrenik,Donostia, jai giro paregabeanamaitzeko.

LEGEZTAPENAREN ONDOREN, SORTUREN ERATZE

PROZESUA HERRI ETA AUZOETAN

Duela urtebete eta lau hilbabete estatutuak jendaurrean

aurkeztu zituenetik blokeatuta izan dute alderdiaren legezta-

pena Espainiako Auzitegi Gorenak. Duela gutxi lortutako

legeztapena, hamarkada oso batez legez kanporatzeen aurka

buruturiko borrokaren emaitza da. Hala ere, salbuespen ego-

erak eta gabezia demokratikoek indarrean diraute gure

herrian. Gainera, lupaz begiratuko dute Sorturen jarduera,

horretarako baldintza bereziak zehaztu baitituzte. Hala ere,

norabide egokian doan urratsa da, ilegalizazio eta salbues-

pen egoeraren amaieran abiapuntua delako. Izan ere, indar

politiko legalik gabe egon diren milaka abertzale eta ezker-

tiarrentzat berri pozgarria da legeztapena, orain arteko esku-

bide urraketa neurri batean arintzen duelako, Euskal Herriak

bizi duen prozesu politiko demokratikoa ere indartuz

Legeztapenaren ondoren, eratze prozesuari ekingo dio

Sortuk, egun, estatutuak eta izena baitira gaur egun indarre-

an dituen tresna bakarrak. Herri eta auzo guztietara zabaldu-

ko da prozesua. Horrela, dei egin diete abertzale eta ezker-

tiarrei sortzaile izateko eta eraketa prozesuan parte hartzeko.

Horretarako, herriz-herri eta auzoz-auzo datozen asteetan

"sortzaile" bihurtzeko fitxak banatuko dituzte sustatzaileek.

Bestalde, adierazi dute ideien borrokan oinarrituko dela fitxa

bidezko eztabaida prozesua, metodologia parte hartzaile,

ireki eta sortzailez burutuko dena.

EGIN DEZAGUN LAN EUSKARAZEgoera ekonomikoak amaieragabeko zurrunbilo batean mur-giltzen gaituen arren helburuakgarbi izaten jarraitzen du LABeketa orain arte egin bezala langile-ria eta lan mundua euskalduntze-ko konpromisoari eusten dio.Aurten 35.000 ikasle inguru ibilidira euskaltegi eta zentro ezber-dinetan euskara ikasi eta prakti-katzen. Datorren ikasturtearibegira Euskal Herriko euskaltegieta autoikaskuntza zentroakorain arteko eskaintza zabaldueta berritzeko ahaleginak egitenari dira bakoitzaren behar etaaukerei ahalik eta modu egokie-nean erantzuteko. Horrela, betikoeuskaratze eta alfabetatze ikasta-roetaz gain mailak prestatzekoikastaroak, mintza praktikak edoitzulpen teknikak lantzeko ikasta-roak proposatzen dituzte modupresentzialean zein nork bereetxe edo lanpostutik egiteko.Beraz, euskaraz lan eta bizi nahibaduzu Euskal Herriko euskaltegiedo autoikaskuntza zentretakoateak zabalik topatuko dituzu.

DA

NAFARROA EZTABAIDAREN ERDIGUNEAN. KONKISTAALA BORONDATEZKO ANEXIOA? BOSKARREN MENDEU-RRENAREN HARIRA EGINDAKO EKITALDIETAN BI IKUS-PEGI AGERTZEN DIRA, LEHIAN.“Borondatezko anexioaren”ingurukoa bata, egungo botere instituzionaletan isla duena,Nafarroa “foral eta espainiarraren” alde egiten duena inolakolotsa barik. Herritarragoa da bigarrena, konkistari bere izene-tik deitzen diona eta erasoak eraso, bizirik dagoela aldarrikat-zen duena eta burujabetzan oinarritutako geroa urratu nahiduena. Nafarroa bizirik 1512-2012 ekimena bigarren ikuspun-tu hau zabaltzeko egin du lana, isiltasun eta zentsura ofiziala-ren gainetik, etxez-etxe milaka egunkari zabalduz eta hamai-ka ekimen burutuz. Azken honen erakusgarri, ekainaren 16an“Nafarroa bizirik” lemapean egindako manifestazioa. Bertanelkartutako milaka lagunek herri askea aldarrikatu zuten,bere buruaren eta geroaren jabe izan nahi duen herria.

1512an konkistatu zuten Nafarroa, erresuma independien-tea, Gaztelako tropek. Sua, burdina eta zapalketa nafar inde-pendentziaren kontra. Indarraren arrazoia. Bertakoek ez zuten

zapalketa gogo onez hartu. Ondoren etorri ziren altxamenduezberdinak, eta orduko gaztelarrek egungo espainolen metodoberdinekin egin zieten aurre, gartzela, deserriratzea etaheriotzarekin. Nortasun kolektiboa ezabatzeko operazio mili-tarra.

Konkista militarrak historiaren faltsutzeari bide eman zion.Zapalduek gogo onez onartu behar zuten zapalkuntza.Konkista militarra “borondatezko anexio” bilakatu zen, ezomen zen ez konkista, ez zapalketa ez antzekorik egon.Herritarren borrokarako kemena makurrarazi behar zen, etsi-pena hedatu. Egia omen da gerretako lehen biktima eta ira-bazleek idazten dute historia; idatzi, bihurritu, aldatu. Ez zennahikoa edozein erantzun ezabatzea, gazteluak edo herriaktxikitzea eta biztanleria erreprimitzea. Zapalketaren kronikaitxuraldatu beharra zegoen eta borondatezko anexioa indartu.

Denborarekin, iraganaren faltsutze hau funtsezko osagaibihurtu zen Euskal Herria zatitzeko estrategiaren barruan etaNafarroa “foral eta espainiarraren defentsan”. Begibistakoa daez dituztela euren helburuak bete.

500 urte eta gero Nafarroa bizirik

DENBORAK ESANA...

<20

ustetan lan honek agerian utzinahi du Euskal Herriak oinarrizkopotentzialtasunak badituela, gauregun eta orain Estatu bat europarEstatuen multzoak eraikitzeko.

En este INFO hacemos hincapiéen la necesidad de defender nues-tra negociación colectiva en todaslas mesas de negociación. LAB,mediante un reparto masivo deeste informe, ha trasladado atodos los sindicatos de EuskalHerria una propuesta para defen-der este derecho de todos y todaslas trabajadoras. El objetivo de estapropuesta es trasladar la siguienteidea: es posible defender nuestrosconvenios si actuamos con respon-sabilidad. En definitiva, desde LABcreemos que es responsabilidad yobligación de todos los sindicatosde Euskal Herria defender, pormedio de este tipo de propuestas,el marco propio de negociacióncolectiva.

Se entiende que es necesario unacuerdo de mínimos entre los sin-dicatos para defender el derecho ala negociación colectiva y crear unmodelo propio. Es por ello que,LAB ha tomado la iniciativa y hapropuesto al resto de sindicatosun acuerdo que frenaría los efec-tos más nocivos de la reformalaboral que tiene como objetivoanular la negociación colectiva.

Borroka ideologiko biziko urteadugu 2012a. Euskal Herriaren etor-kizunerako alternatibei buruzkoeztabaida eta oroimenaren inguru-ko borroka elkartu eta gurutza-tzen direlako. Zentzu honetan,Ipar Hegoa Fundazioak “1512-2012,oroimenaren bataila” izenburupe-an argitaratzen duen Haritik berrihonekin bere ekarpena egin nahidio eztabaida prozesuari.

Nafarroaren konkistaren atzeanezkutatzen ziren interesak eta unebakoitzeko beharretara egokituizan dituzten kontakizunen inpo-saketak aztertzen dira lan hone-tan. Argitalpenak oroimena etaetorkizuna uztartzen duen ekarpe-na izatea du helburu. Lana FlorenAoizek burutu du, bere jardueranEuskal Herriaren historia zeinegungo egoera eta etorkizunaaztertzen dituen idazle eta analis-ta politikoak.

Euskal Estatuari buruzko hiruliburuxka argitaratuko ditu IparHegoa fundazioak 2012ko urrian.Euskaraz izango diren argitalpenhauek LAB sindikatuaren egoitze-tan zein www.iparhegoafunda-zioa.org eta www.labsindikatua.orgweb orrialdetan egongo dira esku-ragarri.

EHUko irakasle diren XabierIsasi, Gaindegiaren lehendakaria;Ane Larrinaga, Soziologian dokto-rea; Iñaki Antiguedad, Hidrologiankatedraduna; Julen Zabalo,Geografian doktorea; MarioZubiaga, Politika Zientzietan dokto-rea; eta, Txoli Mateos, Soziologiandoktorea, izan dira azterlaneanparte hartu duten adituetako ba-tzuk. Hiru izan dira landutakogaiak eta gai-arlo hauen arabera,azterlana hiru liburukietan banatudute: Herrigintza eta Erakundeak,

Herritartasuna eta Kultura, etaLurraldea eta Sozioekonomia.

Ipar Hegoa fundazioak “EuskalEstatuari bidea zabaltzen” izenbu-rupean aurkezten duen azterlanhonen bitartez, ekarpen kualifika-tu bat egin nahi dio euskal Estatuaeraikitzeko beharrari eta horrenbideragarritasunari. Ikasketa sindi-kaletarako fundazioa den IparHegoak, besteren artean, EuskalHerriarentzat interesa duten gaipolitiko eta sozialei buruz azterke-tak eta hausnarketak egitea du hel-buru. Hausnarketa horien inguru-ko eztabaidak sustatzekoasmoarekin, hain zuzen ere.

Europan eta munduan euskalEstatu batek eraikitzeko izangolituzkeen aukerez eta gabeziaz egi-ten da gogoeta eta azterlaneanagertzen diren hainbat arazoriirtenbidea emateko Estatua ezin-besteko tresna politikoa dela era-kutsi nahi du. Argitalpenean TxoliMateosek aipatzen duen bezala,“Estatu guztiak ez dira berdinaketa ez dira berdinak estatuko herri-tarrak batzen dituen loturak, hor-taz, lehenengo galdera baldin badanolako estatua nahi dugun, biga-rrena litzateke nolako herritarrakizango garen, eta badago zer haus-nartua hari horretatik tiraka”.

Euskal Estatuaren errebindika-zioa edukiz hornitzeko eta horrela-ko apustu bat itxuratzeko beha-rrezkoa den oinarri materiala nahidute izan azterlan honetan jasota-ko ekarpen teoriokoek. Zentzuhonetan, Ipar Hegoa fundazioaren

Haritik1512-2012,

oroimenaren bataila

iraultzen

21>

LiburuakEuskal Estatuari bidea

zabaltzen

InfoNegociación colectiva

info

<22

tarteahartu

Ezetz topatu eskualdeetako idazkari

guztien abizenak

Internet: www.basqueinfo.net. Nuevo blog de Gaindegia

Gaindegia es elobservatorio para eldesarrollo económico ysocial de Euskal Herria.Su labor es alimentarconocimientos y opi-niones que impulsenun desarrollo económi-co y social sosteniblepara nuestro paísmediante la investiga-ción y el debate.

Sus líneas de tra-bajo son realizar el diagnóstico de la realidad económica ysocial de Euskal Herria, crear redes entre los agentes económi-cos y sociales y fomentar el intercambio de opiniones e ideas.

La pasada primavera presentaron un nuevo blog para pro-porcionar información y debatir sobre diferentes temas decarácter económico y social. En el mismo, se proporcionanmúltiples datos sobre la realidad socioeconómica de EuskalHerria, análisis, ránkings municipales, entrevistas, foro dedebate, estudios e informes y hemeroteca. También tienen uninteresante y útil apartado dedicado a mapas.

Gazta zati bat. Dokumentala, Idiazabalgo Nazioen Mundua.

Aurten Donostiako Giza Eskubideen X. Zinemaldian aur-keztutako dokumental hau Idiazabalgo Nazioen Mundua herriekimenaren eskutik etorri da. Lau urteko ibilbidea du aipatumugimenduak, Idiazabalen sortuta, Goierrin barrena EuskalHerri osoraino heldu dena. Askotariko herritarrak biltzen ditubere baitan; herri kirola, euskal dantzak, euskal musika etaoro har euskal kultura eta izaera gustuko dituzten era guztie-tako pertsonak: Euskal Herria aldarrikatzeaz gain, nazio guz-

tiek duten erabakitzeko eskubidea aldarrikatu nahi dute, Eskoziara ere begiratuz.Jon Maia aritu da zuzendari lanetan.

Autodeterminazio eskubidea da dokumentalaren ardatza, euskal gatazka,baina modu berritzailean aurkeztuta, izan ere, “autodeterminazioa kontu garrant-zisuegia da politikarien esku bakarrik uzteko” protagonistetako bati entzun ahaldiogun moduan. Hortik dokumentalaren azpititulua, “ikuslea historiaren protago-nista bihurtzen duen dokumentala”. Aipatu bezala, gertakizun handien hurbilekobegirada eskaintzen du, historia handia letra txikiarekin kontatzen du, gertutasu-nez, intimismoz, umorez... Historiaren ohiko kontakeretatik aparte, giza faktoreada azpimarratzen dena, herriko jendea. Normalean ikusgai ez dagoena dugu ikus-gai, historiaren “making off”-a edo. Herritar xumeengan jartzen ditu fokuak.Iragan gatazkatsua eta iluna atzean utzi eta aurrera begira era positiboan jartzengaituen istorioa da. Euskal Herriko aretoetatik aparte, New Yorken ere estreinatuda. http://www.gaztazatibat.eu/

jarraitu LABsindikatua sarean

webgunea: www.labsindikatua.orgbloga: www.labetik.org

youtubefacebookissuu

flickrtwitterscribd