12 Novembr , 2017

VICENTE ARAGUAS Hai algún tempo que tiña este libro de An-tón Reixa, Viva Ga-licia Beibe (Edicións Xerais, Vigo, 2016), agardando lectura (e reseña). Outras ur-

xencias ou, se cadra, a pouco doada clasificación do volume, levoume a telo un chisco en “stand by”. Ben, poisque se trata –básicamente– de letras pensadas para ir cun soporte musical axeitado (e o subtítulo do li-bro, “Cancións 1982-2016”, non enga-na), semella que o seu sería lelas ou sentilas acompañadas deste. Algun-has, “Galicia caníbal”, maiormente, cabalgan na memoria do reseñista, xa saben, (“con isto da movida/ que movida/ haiche moito ye-ye/ que de noite e de día/ usa jafas de sol”), ao perxeñar esta crítica.

Outras, francamente, eran para mín un arcano, que se esvae agora que leo este libro que me fai pensar no que xa teño exposto moitas veces que se ben hai letras que non pode viaxar exentas (da música), outras, en cambio, se quen as ! xo é poeta (eis o caso Reixa, e non teño dúbida ningunha, por máis que esta faceta ! que moitas veces agachada debaixo das múltiples capas, como de cebola, que envolven a ! gura multidicipli-nar do artista vigués) se poden –e deben– ser lidas a título individual. Por exemplo o tema “Comesaña e Camesella”, ben que formando par-te dun proxecto audiovisual, pode-

Galicia Beibe

ría ser asinado por calquera poeta, digamos, de vangarda. Velaivai a mostra: “Comesaña e Cameselle/ Cameselle e Comesaña/ quen mal anda mal acaba/ jei Galicia que nin diola/ non te tires que hai cristais.”

“Por exemplo o tema “Comesaña e Camesella”, ben que formando parte dun proxecto audiovisual, podería ser asinado por calquera poeta, digamos, de vangarda”

“Á parte todo o compangoanglicano que Antón Reixa introduce nos seus textos. Certo que compre entendelo a partir da súa presencia en ‘Rompente’”

xcaplmbnshcxmnp

mq

VIVA GALICIA BEIBEANTÓN REIXAEdicións Xerais. Vigo, 2017 18,50 euros

Procedencia: Aftershave. Un choio deserolado a pachas con Julián Her-nández, outro “craque”, procedente/ precedente da “movida” viguesa, pola que tamén andivera Bibiano Morón, membro anteriormente de Voces Ceibes, quen nos deixara hai un ano, rematando decembre. A todo isto repasando as letras do Reixa observo como algunhas vai moi cen-tradas, de xeito esperpéntico, iso si, un dos paus que Anton manexa ben, no entorno político do momento: Arafat, Mandela, Andropov, Pol Pot e demais por aquí se deixan ver nun-ha delirante sucesión de temas con rustrido cultural que fan matinar en como entraba todo isto no maxín “teenager” do momento. Certo que vinte ou vintecinco anos atrás Bob dylan fixera o propio, levando aos “hit-parades” americanos e británico cancións nas que se falaba de T. Eiot e Ezra Pound pelexando na ponte de mamdo do “Titanic”. Como se cal-quera cousa.

Á parte todo o compango angli-cano que Antón Reixa introduce nos seus textos. Certo que a este cabaleiro compre entendelo a par-tir da súa presencia no grupo poé-tico “Rompente”, con Avendaño e Romón, nos anos aqueles tan de rachar con (case) todo. Este libro ben pode servir para ilustrar, poñá-monos refitoleros ou requintados, un tempo e un país. Paga a pena. Con ou sen música, Aínda que con esta, mellor aínda.

12 Novembr , 2017

12 Novembr , 2017

12 Novembr , 2017