CULTURA CLÁSICA

Indoeuropeo

Grandes familias de linguas indoeuropeas

Balto - elavo

céltico

xermánico

Grego

Indo - iranio

Itálico (latín)

Grandes etapas da lingua grega

O grego clásico

A koiné

O grego moderno

Inicio

O indoeuropeo: era unha lingua falada por un conglomerado de tribos, que aoredor do II milenio a.C. desenvolveron unha cultura florecente na área xeográ-

fica comprendida entre o centro de Europa e as estepas de Siberia.

Balto - elavo

Grandes familias de linguas indoeuropeas

CélticoXermánico Grego

Indo - iranio

Itálico (latín)

rusopolacochecobúlgarolituanoletón

irlandés escocés galésbretón

inglésalemán holandéssueco danés norueguésislandés

Grego moderno

Linguas e dialectos da India, Irán, Afganistán

galegocatelán catalánportuguésfrancés italianosardoretorrománicoromanés

Inicio

Grandes etapas da lingua grega

O grego clásico: é o dialect xónico – ático quese falaba e se escribia nos séculos V – IV a.C.

A koiné:tras a constitución do Imperio de Alexanddre Magno, a finais do s. IV a.C.,

impúxose nos territorios da unha lingua comúngrega ou Koiné, resultado da aglutinación devarios dialectos o primeiro foi o xónico - ático.

O grego moderno: é o resultado d aevolución experimentada pola koiné. Non só orañmente senon tamén na literatura, e nos territorios dominados polo

Imperio bizantino.

Inicio

Latín

Orixe

Expansión

Etapas

Inicio

Orixe: xudiu como dialecto falado polas tribus indoeuropeas que colonizaron, ao redor do1000 a.C.,

Expansión: entre os ss. III a.C. e II d.C., o latín converteuse na lingua da maior parte dos pobos mediterráneas. Na Idade Media foi a lingua habitual da Europa occidental.

Etapas:

O latín arcaico (ss. VI – II a.C.): comenza coa aparición dos primeiros textos escritos . Constitúe o perñiodo de formación e consolidación da lingua latina.

O latín clásico (s. I a.C.): é a idade de ouro do latín, na que este se fala e se escribe seguindo unhas normas gramticais.

O latín postclásoco (ss. I – II d.C.): neste período continua a brillantez anterior, pero con indicios dunha primeira decadencia.

O latín tardio ou baixo latín (ss. III – VII d.C.): corresponde á etapa de degradación desta lingua.

Inicio

As linguas románicas

Principais linguas románicas

Linguas románicas da península Ibérica

Inicio

Linguas románicas: son un testemuño importante da presenza da cultura clásica nos nosos días. Máis de 700 millóns de falantes utilizan hoxw no mundo

unha lingua románica para comunicarse.

Principais linguas románicas: o francés, provenzal oun occotano, o italiano, o sardo e o romanés.

Linguas románicas da península Ibérica: o galego, o castelán, o catalán e o potugués.

A explicación da expasión da lingua románicaInicio

O latín eo gregolinguas flexivas

Que son as linguas flexivas?

Linguas aglutinantes

Linguas illantes

Inicio

Declinación ou flexión nominal

Que son os casos?

Quedan restos de flexión nominal naslinguas que ti coñeciches?

Inicio

Os casos: que se coñece pola terminación da palabra, indica a función que desempeña a palabra na orasción.

Non quedan restos nin en galego nin en outras linguas romances deasapareceron os casos.

Inicio

Os tecnicismos: son palbaras novas creadas para nomear conceptos oudescubrimentos novos.

As linguas que serven para a creación de tecnicismos son o latín e o grego clásico.

As palabras patrimoniais: dn aquelas palabras que unha lingua recibe da lingua naiE polo tanto sofren todos os cambios fonéticos que lles correspondes.

ex.:lat. Examen > gal. Exame; lat. titulu(m) > gal.título

Palabras cultas ou cultismo: son palabras gregas ou latinas que foron Introducidas nas linguas modernas.Ex.: lat. Plenum > gal.cheo; lat. Planum > gal.

chao.

Inicio

Os pares léxicos: son dúas palabras distintas que deriva da lingua románica.Ex.:

Expresións latinas ou latinismos: son palabras que teñen un significado moi parecido o orixinal.

Inicio

Linguas flexivas: son aquelas que teñen a forma de variar de determinadasclases de palabras.

Linguas aglutinantes: son palabras qu forman unindo monemas indenpendentes.

Linguas illantes: son palabras que son monomorfemas e nn existen procedementos derivativos ou flexivos, polo que as palabras son resultado

da composición.

Mapa do gregoMapa do latin