24 de marzo 2013Domingo de Ramos (C)

Lucas 22,14-23,56

Red evangelizadora BUENAS NOTICIASContribúe a celebrar a Paixón e a Morte do Señor. Pásalo.

José Antonio Pagola

Música:Coral Xesús Inocente;present:B.Areskurrinaga HC;euskaraz:D.Amundarain

Detido polas forzas de seguridade do Templo, Xesús non ten xa ningunha dúbida: o Pai non

escoitou os seus desexos de seguir vivindo; os seus discípulos foxen buscando a súa propia seguridade.

Está só. Os seus proxectos desvanecéronse. Espérao a execución.

O silencio de Xesús durante

as súas últimas horas é sobrecolledor.

Con todo, os evanxelistas recolleron algunhas

palabras súas na cruz. Son moi breves, pero ás

primeiras xeracións cristiás axudábanas a recordar con amor e

agradecemento a Xesús

crucificado.

Lucas recolleu as Lucas recolleu as que di mentres está que di mentres está sendo crucificado.sendo crucificado.

Entre Entre estremecementos e estremecementos e gritos de dor, logra gritos de dor, logra pronunciar unhas pronunciar unhas

palabras que palabras que descobren o que descobren o que

hai no seu corazón: hai no seu corazón: ""Pai, perdóaos Pai, perdóaos

porque non saben porque non saben o que fan"o que fan". .

Así é Xesús. Pediu aos seus

"amar os seus inimigos“ e

"rogar polos seus perseguidores".

Agora é el mesmo quen morre perdoando.

Converte a súa crucifixión en perdón.

Esta petición ao Pai polos que o están crucificando é,

ante todo, un xesto sublime de

compaixón e de confianza no perdón

insondable de Deus.

Esta é a gran herdanza de Xesús á Humanidade: Non desconfiedes nunca de Deus.

A súa misericordia non ten fin.

Marcos recolle un grito Marcos recolle un grito dramáticodramático

do crucificado: do crucificado: "¡Meu Deus. Meu Deus! "¡Meu Deus. Meu Deus!

Por que me Por que me abandonaches?"abandonaches?". .

Estas palabras Estas palabras pronunciadas no medio da pronunciadas no medio da soidade e o abandono máis soidade e o abandono máis total, son dunha sinceridade total, son dunha sinceridade

abrumadora. abrumadora.

Xesús sente que seu Pai querido Xesús sente que seu Pai querido o está abandonando. o está abandonando.

Por que? Por que? Xesús quéixase do seu silencio. Xesús quéixase do seu silencio.

Onde está? Por que se cala?Onde está? Por que se cala?

queda nos beizos do crucificado

reclamando unha resposta de Deus máis

alá da morte: Noso Deus, por que nos abandonas?

Non vas responder nunca aos gritos e

saloucos dos inocentes?

Este grito de Xesús, identificado con todas as vítimas da historia,

pedindo a Deus algunha explicación a tanta inxustiza,

abandono e sufrimiento,

Lucas recolle unha Lucas recolle unha última palabra de última palabra de

Xesús. Xesús. A pesar da súa A pesar da súa

angustia mortal, Xesús angustia mortal, Xesús mantén ata o final a mantén ata o final a

súa confianza no Pai. súa confianza no Pai. As súas palabras son As súas palabras son

agora case un agora case un murmurio: murmurio:

"Pai, ás túas mans "Pai, ás túas mans encomendo o meu encomendo o meu

espírito“espírito“..

Nada nin ninguén o puido separar del.

O Pai estivo animando co seu

espírito toda a súa vida. Rematada a ada a súa misión, Xesús súa misión, Xesús

déixao todo nas déixao todo nas súas mans.súas mans.

O Pai romperá o O Pai romperá o seu silencio e seu silencio e resucitaraoresucitarao..

Esta semana santa, Esta semana santa, imos celebrarimos celebrar

nas nosas nas nosas comunidades comunidades

cristiáscristiás a Paixón e a Morte a Paixón e a Morte

do Señor. do Señor. Tamén poderemos Tamén poderemos meditar en silencio meditar en silencio

ante Xesús ante Xesús crucificado crucificado

afondando nas afondando nas palabras que el palabras que el

mesmo pronunciou mesmo pronunciou durante a súa durante a súa

agonía.agonía.

ANTE O CRUCIFICADO 

Detido polas forzas de seguridade do Templo, Xesús non ten xa ningunha dúbida: o Pai non escoitou os seus desexos de seguir vivindo; os seus discípulos foxen buscando a súa propia seguridade. Está só. Os seus proxectos desvanécense. Espérao a execución.

O silencio de Xesús durante as súas últimas horas é sobrecolledor. Con todo, os evanxelistas recolleron algunhas palabras súas na cruz. Son moi breves, pero ás primeiras xeracións cristiás axudábanas a recordar con amor e agradecemento a Xesús crucificado.

Lucas recolleu as que di mentres está sendo crucificado. Entre estremecementos e gritos de dor, logra pronunciar unhas palabras que descobren o que hai no seu corazón: "Pai, perdóaos porque non saben o que fan". Así é Xesús. Pediu aos seus "amar os seus inimigos" e "rogar polos seus perseguidores". Agora é el mesmo quen morre perdoando. Converte a súa crucifixión en perdón.

Esta petición ao Pai polos que o están crucificando é, ante todo, un xesto sublime de compaixón e de confianza no perdón insondable de Deus. Esta é a gran herdanza de Xesús á Humanidade: Non desconfiedes nunca de Deus. A súa misericordia non ten fin.

Marcos recolle un grito dramático do crucificado: “Meu Deus. Meu Deus! Por que me abandonaches?". Estas palabras pronunciadas no medio da soidade e o abandono máis total, son dunha sinceridade abrumadora. Xesús sente que seu Pai querido o está abandonando. Por que? Xesús quéixase do seu silencio. Onde está? Por que se calla?

Este grito de Xesús, identificado con todas as vítimas da historia, pedindo a Deus algunha explicación a tanta inxustiza, abandono e sufrimento, queda nos beizos do crucificado reclamando unha resposta de Deus máis alá da morte: Noso Deus, por que nos abandonas? Non vas responder nunca aos gritos e queixumes dos inocentes?

Lucas recolle unha última palabra de Xesús. A pesar da súa angustia mortal, Xesús mantén ata o final a súa confianza no Pai. As súas palabras son agora case un murmurio: "Pai, ás túas mans encomendo o meu espírito". Nada nin ninguén o puido separar del. O Pai estivo animando co seu espírito toda a súa vida. Rematada a súa misión, Xesús déixao todo nas súas mans. O Pai romperá o seu silencio e resucitarao.

Esta semana santa, imos celebrar nas nosas comunidades cristiás a Paixón e a Morte do Señor. Tamén poderemos meditar en silencio ante Xesús crucificado afondando nas palabras que el mesmo pronunciou durante a súa agonía. 

José Antonio Pagola