Post on 01-Jul-2015
Udazkena da. Hotz egiten du eta enarak Afrikara doaz.
- Uf, oso nekatuta nago. Hemen geldituko naiz
deskantsatzera.
- Ah, ze estatua polita! Eta zenbat diamante dituen!
- Bai, ni estatua naiz baina triste
nago. Entzun nire istorioa.
Ni printze zoriontsua nintzen baina orain triste nago jendea pobre delako. Ez du dirurik jateko.
- Tori, hartu nire diamanteak eta
eman jende pobreari.
- Zuek pobreak zarete. Tori diamante hau zuentzat.
Eskerrik asko
enara.
- Esnatu neska. Tori esmeralda hau zuretzat,
oso pobre zara eta
- Eskerrik asko
enara.
- Zuek familia pobrea zarete. Tori diamante hau.
- Eskerrik asko enara
- Eskerrik asko, enara. Orain joan zaitez Afrikara.
- Ez, oso nekatuta nago.Hemen geratuko naiz.
Negua da eta elurra hotz handia. - Begira, enara bat hilda.- Zakarrontzira botako dut.
- Estatua hau oso zaharra dago. Bota behar dugu
eta nirea jarriko dugu.
Alkatea etorri da.
Orain alkateak bere estatua jarri du eta paperontzian bi bihotz daude; handia printzearena da eta txikia… norena ote da?