CONTOS A CARÓN DA LAREIRA “A PANTASMA BRANCA DA TORRE”

No cume dunha colina que hai entre as parroquias de SEIXALVO E REBORDELO, preto de Ourense, existen as ruínas dun castelo medieval.

Hai moito, moito tempo, cando o castelo existía potente e orguioso, o señor daquela fortaleza, chamado DON LOPO RAMIRES, era bastante malvado.

Tiña un sorriso diabólico e pretendía a calquera muller que atopaba no seu camiño. Fidalga ou plebeia, dáballe igual

David

Nunha parroquia veciña vivía un labrego que tiña unha filla fermosísima, chamada MINGAS.

Dalia

Unha tarde, Don Lopo pasou pola porta da súa casa e quixo a mala fortuna que a rapaza saíra para fora nese momento.

Lara e Luana

Ao vela, Don Lopo fixo parar o cabalo e pediulle un pouco de auga.

Servicial, a rapaza tróuxolle un pouco nunha cuncha e no momento que se acercou para darlla, él aproveitou para collela, subila ao cabalo e marchar rápido coma un raio hacia o seu castelo.

Nadia

Alí, Don Lopo encerrouna nunha habitación, ofeceulle os mellores vestidos e deixouna soa.

Mingas, conseguiu atrancar a porta para que cando voltara Don Lopo non dera entrado.

O sin nome

Pero cando éste descubreu a porta atrancada comezou a berrar: ÁBREME NENA! SENON ME ABRES FAREI QUE BOTEN A PORTA ABAIXO!

E Mingas no abría. Pasou o tempo e ao cabo dun rato petaron a porta mentras decían:

-Nena, Minguiñas!

Era o seu pai o que chamaba por ela.

Nerea

Ao abrir, Mingas atopou ao seu pai rodeado de soldados e a Don Lopo sorrindo con burla.

analia

Rápidamente a rapaza subiu polas escaleiras que había xunto a porta e saiu fora da torre seguida por todos.

-Non se achegue a min ou bótome da torre embaixo! Gritou a rapaza.

- Pois será mellor que veñas onda min se queres salvar ao teu pai, se non ves será él o que caia dende o alto da torre!, contestou Don Lopo, mentras ordenaba aos homes que achegasen ao vello ao borde.

Clara

Entonces, non se sabe moi ben como ocorreu pero pai e filla acabaron abrazados e caeraon ao vacío.

Poncho

E foron caendo…

Leti

Ata acabar estrellándose contra as lousas do patio…

Yeray

Contan que, unha noite, pouco despois da morte de Mingas e o seu pai, cando o señor Don Lopo paseaba a súa desesperación na mesma torre do castelo, unha nubeciña branca que parecía a sombra dunha muller o envolveu coa súa brétema e o levou polo aire.

Máis tarde apareceu tendido tamén sobre o enlosado do patio.

Diego

E din que nas noites claras de lúa aínda se ve aquela pantasma blanca que se posa na torre do castelo.

E como o señor Don Lopo Ramires non tiña herdeiros, todos os servidores marcharon de alí e a fortaleza foi derrubándose como si o mesmo demo a destruira.