A GALIÑA PAULINA

A GALIÑA PAULINA VIVÍA

NO CURRAL

PITOSCOS SEUS SEIS

PAULINA BUSCABA COMIDA PARA OS SEUS PITOS. DE SÚPETO,ATOPOUSE UN GRAN DE TRIGO EPENSOU:

UN GRAN DE TRIGO NON SE PODEREPARTIR ENTRE SEIS PITOS.

VOU SEMENTARLO.ASÍ TEREMOSTRIGO PARA TODOS.

ENTÓN A GALIÑA PAULINA DIXO AOS SEUS VECIÑOS DO CURRAL:

¿QUEN ME AXUDA A SEMENTAR ESTE GRAN DE TRIGO?

O PATO TORCUATO DIXO:

VECIÑA, AXÚDOCHE A COMELO; PERO... A SEMENTALO NON TE ACOMPAÑAREI.

O PAVO CANSO DIXO:

EU TAMPOUCO,PORQUE ME CANSAREI.

ENTÓN DIXO PAULINA:

¡ POIS EU SOA O SEMENTAREI !

A GALIÑA PAULINASEMENTOU O GRAN DE TRIGO.

REGOU A TERRA E TRABALLOU MOITOPARA COIDAR A PRANTA.

DO GRAN DE TRIGO MEDRARON UNHAS FERMOSAS ESPIGAS.

PAULINA CORTOU AS ESPIGAS,RECOLLEU OS GRANS E DIXO:

¿ QUEN ME AXUDA A LEVAROS GRANS AO MUIÑO ?

EU NON TE AC OMPAÑAREI.

EU TAMPOUCO,PORQUE ME CANSAREI.

ENTÓN DIXO PAULINA:

E BOTOU ANDAR CAMIÑO DO MUIÑO

POIS EU SOA O LEVAREI

O MUIÑEIRO MUIÑOU E ENTREGOU A PAULINA A BOLSA CHEA DE FARIÑA.

MOI LEDA REGRESOU Á CASA

AMASOU A FARIÑA E METEU A MASA NO FORNO.

AO POUCO, SAÍA DO FORNOUN ARRECENDO EXQUISITO.

TODOS SE ACHEGARON PARA VERO QUE PREPARABA PAULINA.

ENTÓN LA GALIÑA PAULINA DIXO:

¿ QUEN VEN COMERESTE PAN DE TRIGO ?

¡ EU, QUE SON O TEU AMIGO!

¡ TAMÉN EU, QUE SON O TEU AMIGO!

NON, PATO TORCUATO,TI NON ME ACOMPAÑARÁS.

TI TAMPOUCO, PAVO CANSO,PORQUE TE CANSARÁS.

SOA FIXEN TODOS OS TRABALLIÑOS E SOA COMEREI COS MEUS PITOS.